شماری از زندانیان سیاسی با انتشار نامه‌ای، شکنجه و پخش اعترافات اجباری امیرحسین موسوی، فعال پیشین شبکه‌های اجتماعی، را محکوم کردند و آن را اقدامی «قرون وسطایی» از سوی جمهوری اسلامی خواندند.
این زندانیان در نامه خود که شنبه ۱۹ مهر منتشر شد، پخش اعترافات اجباری موسوی از صداوسیمای جمهوری اسلامی را ادامه سیاست دیرینه «تحقیر انسان و تخریب حقیقت» خواندند و تاکید کردند آمران و مباشران چنین اقدامی باید با پیگرد قضایی مواجه شوند.
به گفته آن‌ها که از هم‌بندی‌های موسوی هستند، بازجوها با تدوین، تقطیع گزینشی و تحریف مطالب و اندک جملات بیان‌شده در تحقیقات، کوشیدند القا کنند او «عنصری خطرناک و ضدامنیت کشور» است.
نویسندگان نامه به ضرب و شتم، فضای سخت و رعب‌آور بازداشتگاه، ایام طولانی بازداشت، نگهداری در سلول‌های انفرادی و دیگر مصادیق شکنجه سفید علیه موسوی اشاره کردند و آن را «شیوه منسوخ قرون وسطایی» دستگاه امنیتی - قضایی جمهوری اسلامی خواندند.
در روزهای اخیر، صداوسیما ویدیویی از «اعترافات» این فعال پیشین شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که در آن، او به «همکاری با موساد» متهم شده است.
موسوی ۱۵ مهر در نامه‌ای سرگشاده این اتهام را قاطعانه رد کرد و گفت اعترافاتش تحت شکنجه، تهدید و فشار روانی گرفته شده است.
موسوی افزود ویدیوی اعترافات اجباری اردیبهشت ۱۴۰۴ و یک ماه پیش از آغاز جنگ ۱۲ روزه ضبط شده، در حالی که او از ۲۸ آذر ۱۴۰۳ در بازداشت بوده است.
با این حال، مقام‌های جمهوری اسلامی پرونده او را بخشی از طرح مقابله با «عوامل اسرائیل» در جنگ اخیر دانسته و کوشیده‌اند بازداشت او را به تحولات مرتبط با این درگیری پیوند دهند.
حکومت ایران پس از جنگ ۱۲ روزه شمار زیادی از شهروندان را به اتهام «جاسوسی» و «همکاری» با اسرائیل بازداشت، محاکمه و حتی اعدام کرده است.
هم‌بندی‌های موسوی در ادامه نامه خود، پخش اعترافات اجباری موسوی را «نه شگفت‌آور و نه تازه»، بلکه یادآور شیوه‌ای خواندند که جمهوری اسلامی در تمام این سال‌ها علیه «صدها انسان شریف دیگر» به کار بسته است.
در بخشی از نامه آن‌ها آمده است: «حکومتی که از بیان آزادانه اندیشه می‌هراسد، ناچار است با تقطیع و تحریف صدای واقعی شهروندان و ساختن چهره میلی از آن‌ها به دوربین بازجویی پناه ببرد و حقیقت را با توسل به تحقیر و تخریب به نمایش درآورد؛ اما حقیقت را نمی‌توان کتمان و پنهان کرد.»
این زندانیان سیاسی اعترافات اجباری موسوی را «بیاعتبار» خواندند و تاکید کردند این روش غیرقانونی بهزودی برای همیشه «به زبالهدان تاریخ فرستاده خواهد شد».
سجاد آزاده، سیامک ابراهیمی، سعید احمدی دلجو، مطلب احمدیان، حمید اردلان، ودود اسدی، سجاد ایماننژاد، مرتضی پروین، بهزاد پناهی، مصطفی تاجزاده، سعیدرضا حسینی، حسین شنبهزاده، مرتضی صیدی، محمدرضا فقیهی، ابوالفضل قدیانی، محسن قشقایی، نواب قزلباش، بهنام مهاجر، محمد نجفی و طاهر نقوی امضاکنندگان این نامه هستند.
پیشتر نیز نرگس محمدی و شیرین عبادی، برندگان جایزه نوبل صلح، در پیامهایی جداگانه پخش اعترافات اجباری موسوی را نشانه استیصال و فریبکاری نظام امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی توصیف کرده بودند.
