آسوشیتدپرس چهارشنبه دوم مهر در گزارش خود تاکید کرد بازسازی توان موشکی برای جمهوری اسلامی حیاتی است، زیرا تهران احتمال میدهد در آینده نزدیک دور تازهای از جنگ با اسرائیل رخ دهد.
بر اساس این گزارش، موشکها یکی از معدود ابزارهای بازدارندگی ایران پس از تخریب گسترده سامانههای پدافندی در جنگ اخیر هستند. سامانههایی که مقامات ایران تاکید کردهاند هرگز موضوع مذاکره با غرب نخواهند بود.
کارشناسان موشکی میگویند دستیابی به میکسرهای تولید سوخت جامد هدف اصلی تهران است؛ بهویژه با توجه به احتمال بازگرداندن تحریمهای سازمان ملل در پایان ماه جاری که توسعه برنامه موشکی را نیز شامل میشود.
قرار است مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی، چهارشنبه در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند. او احتمالا به برنامه هستهای جمهوری اسلامی خواهد پرداخت و حفظ توان موشکی حکومت ایران را «ضرورتی برای بازدارندگی» خواهد خواند.
سایتهای تخریب شده و اهمیت میکسرها
میکسرهای موسوم به «سیارهای» تیغههایی دارند که به دور یک محور مرکزی میچرخند و برای ترکیب یکنواخت سوخت جامد ضروریاند. ایران در گذشته برخی قطعات و مواد مرتبط با سوخت موشک را از چین خریداری کرده و کارشناسان میگویند که ممکن است دوباره به این مسیر روی بیاورد.
آسوشیتدپرس نوشت تصاویر ماهوارهای ماه جاری نشان میدهد در دو سایت پارچین و شاهرود، ساختوساز در حال انجام است.
به گفته سم لِیر، پژوهشگر مرکز جیمز مارتین، ساختمانهای مخصوص ترکیب سوخت در حال تعمیر هستند.
حملات اسرائیل به این منطقه، ظاهرا با هدف تخریب همین ساختمانها و تجهیزات صورت گرفت.
ایران پایگاههای تولید موشک سوخت جامد در پارچین، خُجیر و شاهرود دارد که حتی پیش از جنگ اخیر (در اکتبر ۲۰۲۴) هدف حملات اسرائیل قرار گرفتند.
سرعت بازسازی این تاسیسات نشاندهنده جایگاه محوری برنامه موشکی برای تهران است؛ در حالی که سایتهای هستهای آسیبدیده شاهد چنین فعالیتی نبودهاند.
پیامدهای جنگ و ظرفیت تولید
به گزارش اندیشکده یهودی امنیت ملی آمریکا، ایران در جنگ ۱۲ روزه، ۵۷۴ موشک بالستیک به سمت اسرائیل شلیک کرد و پیشتر در تبادل آتشهای محدود، ۳۳۰ موشک دیگر پرتاب کرده بود.
کارل پارکین، پژوهشگر مرکز جیمز مارتین، به آسوشیتدپرس گفت که حکومت ایران پیش از جنگ در مسیر تولید بیش از ۲۰۰ موشک سوخت جامد در ماه قرار داشت. ظرفیتی که باعث شد تاسیسات ساخت موشک، هدف اصلی حملات باشند: «اسرائیل تولید مخلوط سوخت را گلوگاه اصلی برنامه میدانست. اگر ایران بر این محدودیت غلبه کند، میتواند دوباره به تولید انبوه بازگردد.»