سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه، اعلام کرد این کشور در زمان عضویت در پیمان تعلیق استقرار موشک‌های هسته‌ای میان‌برد و کوتاه‌برد، به توسعه این سامانه‌ها ادامه داده و اکنون دارای زرادخانه قابل توجهی از این سلاح‌ها است.
ریابکوف دوشنبه ۲۰ مرداد در مصاحبه با شبکه دولتی «روسیه-یک» گفت: «وقتی تعلیق اعلام شد، به‌وضوح مشخص کردیم که این تصمیم تنها شامل استقرار می‌شود و اشاره‌ای به توقف فعالیت‌های تحقیق و توسعه نشده است.»
او افزود: «بنابراین از این بازه زمانی برای توسعه سامانه‌های مربوطه و ایجاد یک زرادخانه قابل توجه در این حوزه استفاده شد. تا جایی که من می‌دانم، اکنون چنین زرادخانه‌ای را در اختیار داریم.»
پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد در سال ۱۹۸۷ میان میخائیل گورباچف، رهبر وقت اتحاد جماهیر شوروی، و رونالد ریگان، رییس‌جمهوری وقت آمریکا، امضا شد.
این پیمان با هدف حذف کامل موشک‌های زمین‌پایه با برد ۵۰۰ تا ۵۵۰۰ کیلومتر منعقد شد و در زمان خود نشانه‌ای از کاهش تنش میان دو ابرقدرت به شمار می‌رفت، اما با گذر زمان و وخامت روابط فروپاشید.
ایالات متحده در سال ۲۰۱۹ و در دوره نخست ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ از این پیمان خارج شد و دلیل آن را نقض مفاد توافق از سوی روسیه اعلام کرد؛ اتهامی که مسکو آن را نپذیرفته است.
وزارت امور خارجه روسیه ۱۳ مرداد اعلام کرد مسکو دیگر خود را متعهد به اجرای پیمان تعلیق استقرار موشک‌های هسته‌ای کوتاه‌برد و میان‌برد نمی‌داند.
در آن زمان دمیتری مدودف، معاون شورای امنیت ملی روسیه و رییس‌جمهوری پیشین این کشور، در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس، کشورهای عضو ناتو را مسئول این تصمیم مسکو دانست.
او در این پیام نوشت: «بیانیه وزارت امور خارجه روسیه درباره خروج از توافق تعلیق استقرار موشک‌های کوتاه‌برد و میان‌برد، نتیجه سیاست ضدروسی کشورهای عضو ناتو است.»
مدودف افزود: «این یک واقعیت جدید است که تمام مخالفان ما باید آن را جدی بگیرند. منتظر اقدامات بیشتر باشید.»
پیش‌تر در تیرماه ۱۴۰۳، ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه، با اشاره به اقدام ایالات متحده در انتقال محموله‌های موشکی به دانمارک و فیلپین اعلام کرده بود مسکو ممکن است تولید موشک‌های میان‌برد و کوتاه‌برد با قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را از سر بگیرد.
او گفته بود تعیین مکان استقرار این موشک‌ها تصمیمی است که در مراحل بعدی اتخاذ خواهد شد.
