شورای سردبیری روزنامه وال‌استریت ژورنال در یادداشتی نارضایتی رهبران جمهوری اسلامی از روند مذاکرات هسته‌ای را نشانه آن دانسته است که دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا بر نقطه درستی انگشت گذاشته است.
در یادداشت شورای سردبیری وال‌استریت ژورنال که چهارشنبه ۳۱ اردیبهشت منتشر شد، آمده است که هیچ‌کس از دادن امتیازات بزرگ خوشحال نمی‌شود، اما ایالات متحده و جهان برای رسیدن به توافقی واقعی و موثر با جمهوری اسلامی دقیقا به همین امتیازات نیاز دارند.
شورای سردبیری وال‌استریت ژورنال پس از اشاره با اظهارات اخیر رهبران جمهوری اسلامی، از جمله سخنان روز سه‌شنبه علی خامنه‌ای که گفت ایالات متحده «نباید یاوه‌گویی کند» و خواسته ترامپ مبنی بر پایان غنی‌سازی اورانیوم در ایران را «غلط زیادی» خواند، تاکید کرده است: « پایان دادن به غنی‌سازی، ضروری‌ترین اقدام برای بستن آسان‌ترین مسیر ایران به سوی ساخت بمب اتم است.»
این روزنامه سپس افزوده که خامنه‌ای گفت: «من فکر نمی‌کنم مذاکرات هسته‌ای با آمریکا نتیجه‌ای در بر داشته باشد» و برای چند روز، عراقچی نیز وانمود کرد که جمهوری اسلامی هنوز تصمیم نگرفته در دور جدید مذاکرات در رم شرکت کند. با این حال، روز چهارشنبه میانجی‌گران عمانی اعلام کردند که مذاکرات روز جمعه از سر گرفته خواهد شد.
به‌نوشته شورای سردبیری وال‌استریت ژورنال، «مقامات جمهوری اسلامی به بازی‌های دیپلماتیک ادامه می‌دهند، اما به‌خوبی می‌دانند که همین مذاکرات فعلا برنامه هسته‌ای آنها را از حمله نظامی در امان نگه داشته و از فروپاشی بیشتر ارزش ریال جلوگیری کرده است. رییس‌جمهوری ترامپ هشدار داده: «این پیشنهاد برای همیشه روی میز نخواهد ماند.» اسرائیل نیز فعلاً دست نگه داشته تا به دیپلماسی ترامپ فرصت بدهد.»
وال‌استریت ژورنال در ادامه نوشته است: «امید جمهوری اسلامی به اینکه ترامپ شبیه باراک اوباما عمل کند و به تکرار نسخه توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ رضایت دهد، نقش بر آب شده است. در هفته‌های اخیر، اجماع عمومی قابل‌توجهی میان جمهوری‌خواهان و دولت ترامپ درباره یک اصل کلیدی شکل گرفته است: هیچ‌گونه غنی‌سازی در ایران مجاز نیست.»
در این یادداشت افزوده شده است: «۵۲ سناتور جمهوری‌خواه از مجموع ۵۳ نفر، نامه‌ای در حمایت از این اصل امضا کرده‌اند؛ اصلی که خود ترامپ نیز بر آن پافشاری می‌کند. او در گفت‌وگو با شبکه ان‌بی‌سی گفته بود تنها توافقی را می‌پذیرد که به «برچیدن کامل» غنی‌سازی منجر شود. حتی جی‌دی ونس، معاون رییس‌جمهوری که مواضعی معتدل‌تر دارد، تاکید کرده که ایران هیچ نیازی به غنی‌سازی داخلی در هیچ سطحی ندارد؛ همان‌گونه که ۲۳ کشور از کانادا گرفته تا امارات متحده عربی انرژی هسته‌ای غیرنظامی تولید می‌کنند بی‌آنکه خود غنی‌سازی انجام دهند.»
استیو ویتکاف، فرستاده ویژه آمریکا در امور خاورمیانه، نیز روز یک‌شنبه اعلام کرد: «ما تنها یک خط قرمز بسیار بسیار روشن داریم، و آن هم غنی‌سازی است. حتی یک درصد توان غنی‌سازی را هم نمی‌توانیم بپذیریم.»
کارولین لویت، سخنگوی کاخ سفید، نیز گفته: «ما صددرصد به این خط قرمز پایبندیم.»
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، نیز بارها این موضع را تکرار کرده است.
شورای سردبیری وال‌استریت ژورنال افزوده است: «واکنشهای تهران نشان میدهد که این پیام را دریافت کرده، و هدف آن از مانورهای دیپلماتیک، شکستن این اجماع است. تهران نمیتواند از طریق زور فشار بیاورد زیرا سامانههای پدافندیاش تضعیف شده و نیروهای نیابتیاش نیز در پی حملات اسرائیل در هم شکستهاند، بنابراین به شیوه چانهزنی متوسل شده و مدعی است که خواستههای کلیدی آمریکا، عملا امکان رسیدن به توافق را از بین بردهاند.»
در ادامه این یادداشت گفته شده است: «همانطور که بهنام بنطالبلو، تحلیلگر اندیشکده بنیاد دفاع از دموکراسیها، میگوید: «خط قرمز یک التماسکننده، با خط قرمز یک ابرقدرت فرق دارد.» ترامپ هم این نکته را پیشتر ثابت کرده: او با اعمال فشار، جمهوری اسلامی را مجبور به بازگشت به میز مذاکره کرد.»
شورای سردبیری وال‌استریت ژورنال افزوده است: «جمهوری اسلامی سالها ادعا میکرد که هرگز با ترامپ مذاکره نخواهد کرد و در دوران بایدن، بارها درباره ترور او سخن گفت. اما پس از آنکه ترامپ اجرای تحریمها را از سر گرفت و تهدید نظامی معناداری شکل داد که نمیشد آن را نادیده گرفت، تهران مجبور شد به پای میز مذاکره بازگردد.»
این روزنامه در پایان یادداشت خود تاکید کرده است: «شاید تهران در نهایت تصمیم بگیرد که نمیتواند از غنی‌سازی صرفنظر کند یا سانتریفیوژهایش را برچیند. شاید هم به این نتیجه برسد که تهدید استفاده از زور از سوی آمریکا و اسرائیل، صرفا یک بلوف است و آن را نادیده بگیرد. اما اگر مرتکب چنین اشتباهی شود، احتمالا بعدا پشیمان خواهد شد.»
