با گذشت ۱۷ ماه از قتل داریوش مهرجویی و همسرش، وحیده محمدیفر، مانوش منوچهری، وکیل خانواده مهرجویی، اعلام کرد بسیاری از تماسها و برنامهها از گوشیهای متهمان و مقتولان پاک شدهاند و با توجه به ابهامات موجود، احتمالا پای یک آمر در میان است.
منوچهری شنبه ۱۸ اسفند در مصاحبه با روزنامه اعتماد، با اشاره به اینکه طبق دادنامه دیوان عالی کشور از آنها خواسته شده درباره «معاون احتمالی جرم» اظهار نظر کنند، گفت: «ما خواستیم برای کشف این موضوع از ابزارهایی مثل تلفن همراه و دوربینها استفاده شود و اطلاعات دقیق و کامل گوشی را در اختیار ما قرار دهند.»
به گفته او، در اداره کل آگاهی استان البرز مشخص شد اطلاعات موجود در گوشیها ناقص و دستکاری شده و بسیاری از دادهها، از جمله تماسها، پیامکها و اپلیکیشنها، بهطور کامل پاک شدهاند.
او افزود: «خیلی از تماسهای گوشیهای مقتولان که در روز آخر با آنها گرفته شده، هم پاک شده؛ همینطور اپلیکیشنهای واتسآپ، تلگرام، اینستاگرام از گوشی مقتولان و متهمان پاک شده بود و در موبایلها اصلا موجود نبود.»
منوچهری مهرماه نیز با بیان اینکه چهار متهم این پرونده انگیزه کافی برای قتل نداشتند، تاکید کرده بود «حتما پای یک آمر دیگری» در میان است و آنها تنها اجرا کننده اوامر او بودهاند.
او در آن زمان گفت دادگاه طی دو جلسه و بهصورت غیرعلنی برگزار شد، اما نظری بر انجام تحقیقات بیشتر یا توجه به ایرادات وکلای اولیای دم برای شناسایی معاون یا معاونان احتمالی نداشت.
دستکاری در گوشیها، پاک کردن اطلاعات و تغییر تاریخ تنظیمات
منوچهری در ادامه مصاحبه ۱۸ اسفند خود با روزنامه اعتماد گفت: «تاریخ تنظیمات بعضی تلفنها تغییر کرده بود و همان بخش اطلاعات موجود در گوشیها به دلیل اختلال در تاریخ گوشی، قابل دسترسی نبود.»
او با بیان اینکه به همین دلایل از دادگاه کیفری البرز خواسته این موضوع جهت بررسی بیشتر به کارشناسی ارجاع شود، ابراز امیدواری کرد هرچه زودتر شرایطی فراهم شود تا بتوانند در صورت امکان، به سرنخهای اولیه درباره قتل مهرجویی و محمدیفر دست یابند.
مهرجویی و همسرش شامگاه ۲۲ مهر ۱۴۰۲ در ویلای شخصی خود در زیبادشت فردیس استان البرز با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند.
پس از آن در بهمن ۱۴۰۲ متهم ردیف اول پرونده با حکم شعبه اول دادگاه کیفری یک استان البرز به اعدام و سه متهم دیگر این پرونده به حبس، شلاق و پرداخت دیه محکوم شدند.
این احکام در حالی صادر شد که بسیاری همچنان بر این باورند متهمان اصلی پرونده از سوی فرد یا افراد دیگری اجیر شدهاند.
بسیاری ماجرای قتل مهرجویی و محمدیفر را شبیه پرونده قتلهای زنجیرهای در دهه ۷۰ دانسته و گفتهاند حکومت خواسته است با این سلاخی، به جامعه حس ناامنی و ترس تزریق کند.
این مقایسه همان زمان قوه قضاییه را برآشفت و سخنگویش آن را «شایعهسازی مغرضانه» با اهداف سیاسی و امنیتی دانست.
یکی از نخستین رسانههایی که به این شباهت اشاره کرد، روزنامه کیهان بود که مدیرمسئول آن با نظر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، تعیین میشود.
در جریان قتلهای زنجیرهای از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۷، داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد تفضلی، حمید حاجیزاده و فرزند خردسالش کارون، علیاکبر سعیدی سیرجانی، احمد میرعلایی و شماری دیگر به شکلی فجیع کشته شدند.
داریوش مهرجویی متولد آذر ۱۳۱۸ و از برجستهترین فیلمسازان و نویسندگان سینمای ایران بود و بهعنوان یکی از چهرههای شاخص جریان موسوم به موج نو شناخته میشود.
این کارگردان در سال ۱۳۹۳ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه را از سفیر این کشور در ایران دریافت کرد.
از مهمترین آثار او میتوان به فیلمهای «گاو»، «آقای هالو»، «پستچی»، «دایره مینا»، «سنتوری»، «هامون»، «لیلا» و «پری» اشاره کرد.
۳۰ سازمان حقوق بشری ایرانی و بینالمللی شنبه ۱۸ اسفند در بیانیهای مشترک بر اهمیت به رسمیت شناختن روایتها، صداها و تجربیات زنانی که در نظامهای حقوقی نژادپرستانه، طبقاتی و پدرسالارانه زندانی شدهاند، تاکید کردند.
این سازمانها مجازات اعدام را به دلیل هدف قرار دادن ناعادلانه و تبعیضآمیز اقلیتها، روشی خودسرانه و غیرانسانی توصیف کردند و خواستار لغو آن شدند.
آنها با اشاره به ادامه حملات به حقوق زنان و اقلیتهای جنسیتی در ایران تاکید کردند در شرایط کنونی، بیش از هر زمان دیگری، حفظ اتحاد در این مبارزه ضروری است.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مرکز عبدالرحمن برومند برای حقوق بشر در ایران، شبکه آسیایی ضد مجازات اعدام، مرکز کرنل برای مجازات اعدام در جهان، ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام و سازمان حقوق بشر ایران، از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.
فهرست جامع زنان زندانی عقیدتی در ایران
سایت حقوق بشری هرانا ۱۸ اسفند در گزارشی به مناسبت روز جهانی زن، فهرستی شامل ۱۲۷ تن از زنان زندانی سیاسی و عقیدتی در ایران را منتشر کرد و نوشت داستانهای این زندانیان، گواهی بر عزم راسخ و استقامت زنانی است که با وجود تمام محدودیتها و فشارها، همچنان بر اصول و باورهای خود پایبند ماندهاند.
از میان این زنان زندانی، حدود ۷۰ نفر در زندان اوین محبوسند و پس از آن، زندان دولت اصفهان با دستکم ۱۲ زندانی زن در رتبه دوم قرار دارد.
بیشتر بخوانید: با وجود ۴۶ سال سرکوب، مقاومت و مبارزه زنان علیه جمهوری اسلامی ادامه دارد
سایر زنان زندانی در زندانهایی از جمله لاکان رشت، یزد، قرچک ورامین، وکیلآباد مشهد، کچویی کرج، عادلآباد شیراز، ارومیه، تبریز، ساری، بابل، کرمان، بجنورد، سپیدار اهواز و کانون اصلاح و تربیت سنندج نگهداری میشوند.
از میان این زنان زندانی، سه تن به نامهای وریشه مرادی، پخشان عزیزی و شریفه محمدی از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شدهاند.
شهر نیس فرانسه ۱۸ اسفند در مراسمی به مناسبت روز جهانی زن، نشان افتخار خود را به این سه زندانی محکوم به اعدام در ایران اهدا کرد.
شهردار نیس اعلام کرد این سه مدال از طریق سفارت جمهوری اسلامی در فرانسه به زندان اوین ارسال خواهد شد و امیدوار است که به دست مرادی، عزیزی و محمدی برسد.
زینب جلالیان و مریم اکبری منفرد، قدیمیترین زندانیان سیاسی زن در ایران و فاطمه سپهری، ناهید شیرپیشه، گلرخ ایرایی و فرزانه قرهحسنلو، شماری از زنان زندانی هستند که در گزارش هرانا به وضعیت آنها اشاره شده است.
این سایت حقوق بشری در پایان گزارش خود، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی زن در ایران شد و بر اهمیت پشتیبانی جامعه بینالمللی در این مسیر تاکید کرد.
چهرههای برجسته نقض حقوق زنان در یک سال اخیر
هرانا در گزارشی دیگر به مناسبت روز جهانی زن، فهرستی را از ۱۸ چهرهای که در یک سال گذشته نقش برجستهای در سرکوب، اجرای قوانین تبعیضآمیز و اعمال مجازاتهای سنگین علیه زنان داشتهاند، منتشر کرد.
به گزارش هرانا، از قضاتی که احکام اعدام و حبسهای طولانیمدت صادر کردهاند تا مسئولانی که در اجرای طرحهای سرکوبگرانهای مانند «طرح نور» نقش داشتهاند، همگی در نقض حقوق اساسی زنان ایران سهیم بودهاند.
ابوالقاسم صلواتی، ایمان افشاری، علی رازینی، قاسم مزینانی، احمد درویشگفتار، درویشگفتار (فرزند احمد درویش گفتار)، موسی آصفالحسینی، امیرحسین بانکپور، حسین میرزایی، زهره الهیان، هاجر چنارانی، حسن مفاخمی شهرستانی، حیدر سوسنی، محمود حافظی، محمد موحدیآزاد، احمدرضا رادان، غلامحسین محسنی اژهای و قاسم رضایی، افراد ناقض حقوق زنانی هستند که در این فهرست جای گرفتهاند.
هرانا با تاکید بر اینکه افراد حاضر در این فهرست تنها بخشی از شبکهای گسترده از مقاماتی هستند که در سرکوب، تبعیض و نقض حقوق زنان در ایران نقش داشتهاند، نوشت این افراد با تصمیمات، سیاستها و اقدامات خود، حقوق اولیه زنان را زیر پا گذاشته و سرکوب گستردهای را علیه آنان اعمال کردهاند.
هرانا از جامعه بینالمللی، نهادهای حقوق بشری و دولتهای متعهد به اصول حقوق بشر خواست این گزارش را بهعنوان سندی از نقض گسترده حقوق زنان در ایران در نظر بگیرند و اقدامات لازم را برای پاسخگویی عاملان این سرکوبها انجام دهند.
هرانا از تحریم هدفمند این افراد، فشارهای دیپلماتیک و پیگیری حقوقی آنها در نهادهای بینالمللی بهعنوان گامهایی حیاتی برای مقابله با سرکوب نظاممند علیه زنان در ایران نام برد.
بیشتر بخوانید: گرامیداشت روز جهانی زنان با راهپیماییهای جهانی و پیامهای فعالان مدنی
