طرح ۳ میلیارد یورویی جمهوری اسلامی برای انسداد مرزهای ایران
فرمانده مرزبانی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی اعلام کرد انسداد مرزهای ایران طی سه تا پنج سال با هزینه سه میلیارد یورویی انجام خواهد شد.
فرمانده مرزبانی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی اعلام کرد انسداد مرزهای ایران طی سه تا پنج سال با هزینه سه میلیارد یورویی انجام خواهد شد.
احمدعلی گودرزی گفت که اجرای طرح انسداد مرزهای ایران از استان سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی شروع شده و «با سرعت» ادامه دارد.
به گفته این مقام نظامی، این طرح در استان کردستان و در مرز هنگ ژال بانه نیز آغاز شده است.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش مردم محلی در این مناطق را تهدید کرد و گفت: «کولبران مراقب باشند اقلام غیرقانونی وارد کشور نکنند چرا که بارها پیش آمده کولبران بدون اطلاع از محتویات بار، سلاح و مهمات وارد کرده‌اند.»
طی سال‌های گذشته همواره گزارش‌هایی از شلیک مستقیم و کشتن کولبران به دست نیروهای نظامی جمهوری اسلامی منتشر شده است.
از سوی دیگر آبان ماه امسال و در ادامه سیاست‌های مهاجرستیزانه جمهوری اسلامی، وزیر کشور دولت مسعود پزشکیان درباره موضوع ساماندهی اتباع خارجی گفت این طرح مراحل مختلفی دارد که بخشی از آن کنترل مرزهاست.
به گفته اسکندر مومنی، روند انسداد مرزها در شرق کشور شدت گرفته است.
اظهارات این مقام جمهوری اسلامی در حالی بیان شد که پزشکیان روز ۲۳ شهریور در سفر به عراق، با اشاره به سفر بدون ویزا در کشورهای حوزه شینگن گفته بود چرا مسلمانان نمی‌توانند از افغانستان و پاکستان با قطار به کربلا و مکه سفر کنند؟
او پیش از آن هم از کشورهای اسلامی خواسته بود مثل اتحادیه اروپا، مرزهای خود را بردارند.
با وجود این اظهارات پزشکیان، جمهوری اسلامی کشیدن دیوار در مرزهای خود با افغانستان و پاکستان را به شکلی جدی‌تر پی گرفته است.
۲۲ مرداد ماه، گودرزی اعلام کرد سیاست جمهوری اسلامی این است که «اتباع غیرمجاز» باید تا پایان سال ۱۴۰۳ کشور را ترک کنند.
او دو روز پس از آن، از آغاز طرح جدید انسداد مرزها از نیمه دوم امسال خبر داد.
برخی ناظران این طرح را در ادامه سیاست‌های مهاجرستیزانه جمهوری اسلامی، به‌‌ویژه علیه شهروندان اهل افغانستان می‌دانند.
به گزارش افغانستان‌اینترنشنال، تعداد قابل ملاحظه‌ای از افغان‌ها پس از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان، به ایران مهاجرت کردند. عده زیادی از این مهاجران، زنان و دخترانی هستند که از حق آموزش و کار در افغانستان محروم شده‌اند.
