عفو بین‌الملل: پخشان عزیزی، زندانی سیاسی و فعال مدنی در خطر اعدام قرار دارد
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک درخواست اقدام فوری، هشدار داد پخشان عزیزی، زندانی سیاسی و فعال مدنی، همچنان در خطر اعدام قرار دارد.
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار یک درخواست اقدام فوری، هشدار داد پخشان عزیزی، زندانی سیاسی و فعال مدنی، همچنان در خطر اعدام قرار دارد.
عفو بین‌الملل در این درخواست که خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای نوشته شده است، از او خواسته هرگونه برنامه‌ای برای اعدام پخشان عزیزی متوقف شده و ضمن لغو حکم اعدام او، این زندانی سیاسی فوری و بدون قید و شرط آزاد شود.
عفو بین‌الملل اضافه کرد پخشان عزیزی تنها به دلیل فعالیت‌های صلح‌آمیز بشردوستانه از جمله کمک به زنان و کودکان آواره در شمال‌شرق سوریه، در یک دادگاه ناعادلانه به اعدام محکوم شده است.
عفو بین‌الملل همچنین خواسته که تا زمان آزادی، «مراقبت‌های بهداشتی کافی و ملاقات منظم خانواده و وکلا» برای عزیزی فراهم شود.
این سازمان حقوق بشری در دخواست خود از اژه‌ای خواسته از پخشان عزیزی «در برابر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها محافظت کنید و دستور یک تحقیق مستقل، موثر و بی‌طرفانه در مورد اتهامات شکنجه او را صادر کنید و هر کسی را که مظنون است در محاکمه‌های عادلانه به عدالت بسپارید.»
پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، دوم مرداد امسال با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام و به اتهام «عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک)» به چهار سال حبس محکوم شد.
ششم مهرماه، کمپین آزادی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، اعلام کرد که دادگاه تجدید نظر استان تهران حکم یک سال حبس تعزیزی پدر، خواهر و داماد او را عینا تایید کرده است.
زمستان ۱۴۰۲، شعبه پنجم بازپرسی دادسرای امنیت اوین، پخشان عزیزی را به «بغی از طریق عضویت در گروه‌های مخالف» متهم کرد.
عزیزی ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین (زیر نظر وزارت اطلاعات) منتقل شد.
او از اوایل تیر ماه امسال به دستور مقامات زندان از ملاقات و تماس با خانواده‌اش محروم شده است.
این زندانی سیاسی در روزهای گذشته در نامه‌ای از زندان اوین با اشاره به شکنجه خود به دست نهادهای امنیتی نوشت: «بارها توسط بازجویان به دار کشیده شده‌ام.»
اتهامات عزیزی در دادسرای اوین «بغی از طریق عضویت در سازمان‌های مخالف نظام» و «تلاش علیه امنیت داخلی کشور» عنوان شده و پرونده‌اش برای رسیدگی، به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی افشاری ارجاع داده شد.
۱۷ آبان ۱۴۰۲، رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی در گزارشی از بازداشت عزیزی، وریشه مرادی و سیروان محمدرضایی خبر دادند و آنان را عضو «پژاک»، حزب حیات آزاد کردستان معرفی کردند.
یک منبع مطلع از وضعیت پرونده عزیزی همان زمان به ایران‌اینترنشنال گفت که خانواده او هم بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.
خانواده عزیزی پس از دو هفته و در پی اعتصاب غذای پخشان در اعتراض به بازداشت ایشان، به قید وثیقه آزاد شدند.
به گفته این منبع آگاه، عزیزی در رشته مددکاری اجتماعی تحصیل کرده و سال‌ها در «روژاوا» (مناطق کُردنشین سوریه)، به عنوان مددکار مشغول به کار بوده است.
او در ایران در کمیته‌های ژنولوژی (مطالعات زنان) هم فعالیت داشته است.
عزیزی اواخر آذر ماه با پایان بازجویی‌ها و پس از تحمل ماه‌ها شکنجه‌های روانی و جسمی و نگه داشته شدن در سلول انفرادی، از بند ۲۰۹ زندان اوین به بند زنان اوین منتقل شد.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، سیاسی و معترضان از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.
