نتایج مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد با وجود گذشت دهه‌ها از اولین انقلاب جنسی، «شکاف ارگاسم» همچنان پابرجاست. بر اساس این مطالعه، زنان آمریکایی کمتر از مردان اوج لذت جنسی را تجربه می‌کنند. یک قرن پیش، نتایج یک نظرسنجی توانسته بود نگاه آمریکایی‌ها را به تمایلات جنسی زنان تغییر دهد.
یکی از نویسندگان اصلی در مطالعه تازه در موسسه «تحقیقات جنسی، جنسیت و تولید مثل کینزی» به نیویورک‌تایمز گفت شکاف ارگاسم به دلیل اولویت دادن به لذت مردان و کم‌ارزش دانستن لذت جنسی زنان، در جامعه آمریکا همچنان ادامه دارد.
به گزارش کانورسیشن، این نگرش‌ها نسبت به لذت جنسی زنان ریشه‌های تاریخی عمیقی دارند اما تلاش‌هایی برای به چالش کشیدن آن‌ها نیز صورت گرفته است.
یکی از پیشگامان این حوزه، کاترین بمنت دیویس، محقق آمریکایی در زمینه جنسیت بود که نزدیک یک قرن پیش این دیدگاه رایج را که «زنان محترم نباید میل جنسی داشته یا رابطه جنسی برقرار کنند مگر برای خشنودی مردان یا فرزندآوری»، به چالش کشید.
فعالیت حرفه‌ای کاترین بمنت دیویس
دیویس در ابتدای حرفه خود به‌عنوان سرپرست کانون اصلاح و تربیت ایالتی زنان نیویورک در بدفورد هیلز فعالیت می‌کرد.
در آن زمان، او اکثر محکومان زن را «زنان بی‌عفت» می‌دانست.
سال ۱۹۱۷، فعالیت‌های دیویس در زمینه ترویج «اخلاق جنسی»، توجه جان دی. راکفلر جونیور را به خود جلب کرد.
راکفلر از دیویس دعوت کرد تا مدیریت دفتر بهداشت اجتماعی را بر عهده بگیرد.
طی جنگ جهانی اول، دیویس آموزش‌های جنسی را برای مهار عفونت‌های مقاربتی در میان سربازان و غیرنظامیان ترویج کرد.
این تجربه او را متقاعد کرد که نه بی‌بندوباری جنسی بلکه ناآگاهی در این زمینه است که بزرگ‌ترین خطر برای رفاه زنان محسوب می‌شود.
مطالعه پیشگامانه دیویس
دیویس در فاصله سال‌های ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۳ میلادی، پرسش‌نامه‌ای جامع را میان زنان طبقه متوسط و بالای جامعه توزیع کرد.
جامعه آماری این پژوهش، شامل هزار زن متاهل و هزار و ۲۰۰ زن مجرد بود.
هر چند این نمونه نمیتوانست نماینده تمام اقشار جامعه باشد و عمدتا زنان سفیدپوست و تحصیلکرده را در بر میگرفت اما پاسخهای دریافتی به دیویس امکان داد تا مفهوم «جنسیت زنانه» را از نو تعریف کند.
یافتههای کلیدی
کتاب دیویس با عنوان «عواملی در زندگی جنسی دو هزار و ۲۰۰ زن» که در سال ۱۹۲۹ میلادی منتشر شد، طیف گستردهای از موضوعات را پوشش میداد.
یافتههای کلیدی این پژوهش حاکی از آن بود که تنها حدود نیمی از زنان متاهل معتقد بودند «به اندازه کافی برای جنبه جنسی ازدواج آماده شدهاند».
کمتر از یکسوم شرکتکنندگان در نظرسنجی، آموزش‌های جنسی را از والدین خود دریافت کرده بودند.
نکته قابل توجه دیگر این بود که نزدیک سهچهارم از پاسخدهندگان متاهل گزارش دادند از روشهای پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنند.
با وجود غیرقانونی بودن سقط جنین، حدود ۱۰ درصد از زنان به انجام آن اعتراف کردند.
در زمینه روابط عاطفی، بیش از نیمی از زنان مجرد و نزدیک به یکسوم زنان متاهل اعلام کردند که «روابط عاطفی شدیدی» را با زنان دیگر تجربه کردهاند.
در نهایت، آمارها نشان دادند نزدیک ۶۵ درصد از زنان مجرد و بیش از ۴۰ درصد زنان متاهل، تجربه خودارضایی را گزارش کردهاند.
تاثیر مطالعه دیویس
پژوهش دیویس نشان داد بسیاری از زنان فارغ از تصورات رایج، دارای تجربیات و احساسات جنسی هستند و از روابط جنسی نه فقط برای تولید مثل بلکه برای کسب لذت شخصی بهره میبرند.
این یافتههای نوین، باورهای متداول را درباره ماهیت جنسیت زنانه به چالش کشید و زمینه را برای پژوهشهای آتی در این حوزه فراهم کرد.
دیویس همچنین با تاسیس کمیته پژوهشهای ملی شورای تحقیقات در زمینه مسائل جنسی، گامی فراتر برداشت.
این کمیته بعدها نقشی کلیدی در تامین بودجه مطالعات آلفرد کینزی درباره «رفتارهای جنسی انسان» ایفا کرد که خود نقطه عطفی در مطالعات جنسیت به شمار میرود.
دستاوردهای دیویس و چالشهای امروز
میراث دیویس همچنان زنده است. یافتههای جدیدترین مطالعه موسسه کینزی نشان میدهند بحث در مورد لذت جنسی، بهویژه برای زنان همچنان اهمیت دارد.
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد درک آمریکایی‌ها از رابطه جنسی در قرن گذشته بهبود یافته اما «شکاف ارگاسم» همچنان یک چالش باقی مانده است.
در حالی که در زمان دیویس، تعریف «ارگاسم» برای بسیاری از شرکتکنندگان نامشخص بود، امروزه نسل جدیدی از آمریکاییهای آگاهتر به دنبال راهحلهایی برای پر کردن این شکاف هستند.
این مطالعه تاریخی نشان داد چگونه پژوهشهای علمی میتوانند دیدگاههای اجتماعی را تغییر دهند و اهمیت ادامه گفتوگو و تحقیق در مورد سلامت و رفاه جنسی را برجسته کرد.
