حسین درویشی، مدیرعامل جمعیت هلالاحمر استان فارس، گفت که در حادثه برخورد اتوبوس حامل زائران پاکستانی با تریلر در محور نیریز به سیرجان، ۳ نفر جان باختند و ۴۸ نفر مصدوم شدند. تاکنون اظهار نظری درباره علت این تصادف منتشر نشده است.
دادستان تهران روز یکشنبه چهارم شهریور از توقف پخش سریال «غربت» خبر داد و دلیل آن را «ناراحتی و گلایه هموطنان عربزبان ما» عنوان کرد.
صالحی افزود این سریال مجوز پخش ساترا را نداشته و به دنبال درخواست مجید میراحمدی، معاون امنیتی و انتظامی وزارت کشور و ساترا، دادستانی دستور انجام «پیگیریهای قضایی» درباره آن را صادر کرده است.
غربت سریالی در ژانر درام است که نخستین قسمت آن روز ۱۹ مرداد از پلتفرم نماوا عرضه شد.
مهدی حسینینیا، آناهیتا درگاهی، بهاره کیانافشار، ترلان پروانه، حسین مهری و سوسن پرور از بازیگران اصلی این سریال هستند.
نورنیوز، وبسایت خبری نزدیک به شورای عالی امنیت ملی نوشت سریال غربت به دلیل «تصویرسازی نامناسب از زندگی حاشیهنشینان در مناطق عربنشین» مورد انتقاد قرار گرفته است.
روزنامه قدس هم گزارش داد انتشار تصاویری از «حاشیهنشینی و سبکزندگی عربزبانان جنوب کشور» در این سریال اعتراضات زیادی را برانگیخته است.
محسن موسویزاده، نماینده اهواز در مجلس شورای اسلامی روز سوم شهریور از «توهین به قومیت شریف عرب» در سریال غربت انتقاد کرد و آن را اقدامی «نابخردانه» خواند.
ساترا، وابسته به سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی، در واکنش به انتقادات اعلام کرد این سریال مجوز پخش نداشته و به همین دلیل، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تبلیغات محیطی آن موافقت نکرده است.
به گفته ساترا، تبلیغ این سریال «غیرقانونی» بوده و «علیرغم تذکرات کتبی به مدیر نماوا، انتشار سریال مذکور خلاف قانون انجام شده است».
به دنبال بالا گرفتن جنجالها و حواشی در خصوص سریال غربت، امیر پورکیان، کارگردان آن از مردم خوزستان عذرخواهی کرد.
پورکیان تاکید کرد: «بنده هیچگونه نیت و قصدی برای توهین نداشته و ندارم. مسئولیت کارم را میپذیرم و از مردم شریف و غیور عرب عذرخواهم.»
تاکید ساترا بر انجام اصلاحات در برنامه جوکر مردان
ساترا روز دوم شهریور اعلام کرد محتوای برنامه جوکر مورد تایید این سازمان نیست و این برنامه «بدون طی فرآیندهای قانونی» در پلتفرم فیلیمو عرضه شده است.
ساترا همچنین از طرح شکایت در مراجع قضایی علیه برنامه جوکر خبر داد.
مهران دهنمکی، عضو مجمع تحلیلگران ساترا روز چهارم شهریور گفت اطلاعیه اخیر این سازمان ارتباطی به جوکر زنان ندارد و اصلاحات مورد نظر ساترا در خصوص برنامه جوکر مردان است.
او اضافه کرد: «اگر محتوای جوکر مردان اصلاح شود، ادامه انتشار جوکر زنان هم در شورای صدور مجوز ساترا بررسی خواهد شد و احتمالا با اصلاحیه اندک موفق به دریافت مجوز خواهد شد.»
دهنمکی در عین حال تهدید کرد در صورتی که جوکر مردان ۲ تن به انجام اصلاحات ساترا ندهد، از طریق دستگاه قضایی جلوی عرضه آن گرفته میشود.
این عضو ساترا در خصوص سریال غربت هم گفت: «اگر این سریال امروز توسط دادستانی توقیف نمیشد، وضعیت بسیار بدتری در قسمتهای آینده رقم میخورد که حتما شاهد اعتراضات جدیتری در کشور بودیم.»
خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران روز یکشنبه انتشار سریال غربت و برنامه جوکر را تلاشی برای «عادیسازی یک بیقانونی» توصیف کرد.
فارس تهیهکننده و کارگردان جوکر و مدیر فیلیمو را به خلف وعده متهم کرد و نوشت بنا بر توافق قبلی، قرار بود جوکر زنان ۲ «بعد از ماه صَفَر و پایان مناسبتهای سوگواری این ماه» عرضه شود.
این خبرگزاری افزود بر خلاف توافقات انجامشده، قسمتهای اول و دوم جوکر زنان از دو هفته گذشته و پیش از پایان ماه صفر منتشر شده است.
احسان علیخانی، مجری و تهیهکننده پیشین تلویزیون جمهوری اسلامی، کارگردانی برنامه جوکر را بر عهده دارد.
فصل اول این برنامه در سال ۱۴۰۰ از طریق پلتفرم فیلیمو عرضه شد. قسمت اول فصل دوم آن نیز روز ۱۶ خرداد سال جاری از فیلیمو به نمایش درآمد.
اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال حاکی است در این مراسم راحله راحمیپور به بیان روایتی از زندگی برادرش پرداخت و گفت که او پس از اعدام در خاوران و در گورهای دستهجمعی و بینام و نشان به خاک سپرده شد.
این زندانی سیاسی دادخواه اضافه کرد که پس از اعدام برادرش حسین، از زندان اوین با خانواده تماس گرفتند و گفتند: «بیایید ساک حسین را تحویل بگیرید. او به درک واصل شد.»
حاضران در ادامه این مراسم یادبود، درباره ضرورت مبارزه علیه صدور و اجرای احکام اعدام در ایران به بحث و تبادلنظر پرداختند.
زنان زندانی سیاسی در پایان به یاد راحمیپور و دیگر زندانیان سیاسی اعدامشده در دهه ۶۰ سرودهای انقلابی خواندند.
حسین راحمیپور، دندانپزشک و زندانی سیاسی عضو «سازمان راه کارگر» در سال ۱۳۶۲ همراه همسر باردارش به دست ماموران سپاه پاسداران در تهران بازداشت شد.
حسین راحمیپور در سال ۱۳۶۳ اعدام شد و فرزندش گلرو که در زندان اوین به دنیا آمد، هرگز به خانواده تحویل داده نشد.
پس از آن راحله راحمیپور پا در مسیر دادخواهی برادر اعدامشدهاش گذاشت و از آن زمان تا کنون در جستوجوی فرزند ناپدیدشده اوست.
راحله راحمیپور در تاریخ ۲۱ آبان ۱۳۹۸ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و در آذرماه همان سال با تودیع قرار وثیقه از زندان اوین آزاد شد.
او مدتی بعد در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی، با اتهامات «تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور» محاکمه و به شش سال حبس که پنج سال از آن قابل اجراست محکوم شد.
این زن دادخواه ۷۲ ساله با وجود ابتلا به بیماریهای متعدد از جمله تومور مغزی و تحت درمان بودن، در تاریخ ۲۷ آبان ۱۴۰۲ پس از احضار به دادسرای اوین بازداشت و برای تحمل حبس به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
راحمیپور، از خانوادههای اعدامشدگان دهه ۶۰، پیش از آن نیز به دلیل ثبت شکایتی در ارتباط با سرنوشت برادر و برادرزادهاش در سازمان ملل، با پروندهسازی نهادهای امنیتی علیه خود و اتهاماتی همچون «تبلیغ علیه نظام از طریق طرح موضوع و سیاهنمایی در سازمان ملل و گفتوگو با رسانههای بیگانه» مواجه شده بود.
در اسفند ۱۳۹۵ قاضی ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، موضوع ناپدید شدن نوزادی به نام گلرو در زندان اوین را خیالی خواند.
صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلامپژوه که مدتی با راحله راحمیپور در زندان اوین همبند بود، در فروردین امسال نسبت به وضعیت او ابراز نگرانی کرد و خبر داد که این زندانی دادخواه مبتلا به تومور مغزی و بیماریهای دیگر است.
راحمیپور در بهمنماه ۱۴۰۲ به دلیل حمله قلبی از زندان اوین به بیمارستان منتقل شد و تحت عمل آنژیو قرار گرفت.
برگزاری یادمان کشتار ۶۷ در بند زنان زندان اوین
روز ۲۳ مرداد نیز مراسمی برای گرامیداشت یاد زندانیان سیاسی اعدامشده در مرداد و شهریور سال ۱۳۶۷ در بند زنان زندان اوین برگزار شد.
در این مراسم شماری از زنان زندانی که خود یا نزدیکانشان طی دهه ۶۰ در زندانهای جمهوری اسلامی حبس و شکنجه شدند، تجربههایشان را با دیگر همبندیانشان به اشتراک گذاشتند.
در تابستان سال ۱۳۶۷ به دنبال صدور فتوا و فرمان روحالله خمینی، چند هزار نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای مختلف کشور از جمله اوین و گوهردشت به شکل مخفیانه اعدام و در گورهای جمعی و بینام و نشان دفن شدند.
آمار دقیقی از تعداد اعدامشدهها وجود ندارد اما برخی ناظران، قربانیان را بین سه تا پنج هزار نفر و برخی بیش از این تخمین میزنند.
خانوادههای قربانیان طی سه دهه اخیر بارها خواستار پاسخگویی مقامهای جمهوری اسلامی درباره اعدام عزیزانشان، تحویل وصیتنامه و مشخص شدن مکان دقیق دفن آنان شدهاند.
مرداد امسال، گروهی متشکل از ۳۱۳ کارشناس سازمان ملل، برنده جایزه نوبل و سازمان حقوق بشری در نامهای از ۴۵ سال «جنایات علیه بشریت» و «نسلکشی» در ایران به ویژه کشتار تابستان ۶۷ گفتند و خواستار ایجاد ساز و کار بینالمللی برای پاسخگو کردن جمهوری اسلامی و پایان دادن به مصونیت آن از مجازات شدند.
آنها به قدردانی از شش سال فعالیت جاوید رحمان، گزارشگر ویژه پیشین حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران و به ویژه تلاشهای او برای افشای حقیقت در مورد اعدامهای دستهجمعی دهه ۶۰ از جمله کشتار ۱۳۶۷ پرداختند.
نویسندگان نامه گفتند مشتاقانه آماده همکاری با مای ساتو، جانشین رحمان در زمینه پیگیری حقیقت، پاسخگو کردن جمهوری اسلامی، پایان دادن به معافیت حکومت از مجازات و تضمین عدم تکرار این جنایات هستند.
