سازمان دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه‌ای خواستار لغو حکم اعدام و آزادی شریفه محمدی، فعال کارگری شد. این سازمان با بیان اینکه مقام‌های جمهوری اسلامی بی‌وقفه زنان کنش‌گر را هدف گرفته‌اند، تاکید کرد که آن‌ها، زنان و اقلیت‌های قومی و مذهبی را تحت سرکوب دائمی و حملات شدید قرار داده‌اند.
دیده‌بان حقوق بشر در تازه‌ترین بیانیه خود با اشاره به گفته‌های ناهید نقش‌بندی، سرپرست پژوهشگری ایران در این سازمان نوشت که اگر مسعود پزشکیان، رییس‌جمهوری جدید جمهوری اسلامی در تلاش است تا نماینده تغییرات واقعی در ایران باشد، باید سرکوب‌های جاری از جمله صدور و اجرای احکام اعدام را متوقف کند.
این بیانیه، سرکوب اقلیت‌های قومی و مذهبی از سوی مقام‌های جمهوری اسلامی را در چند سال گذشته «بی‌رحمانه» توصیف و تاکید کرد که «کاربرد نیروی قهریه کشنده و بیش از حد علیه معترضان در مناطق با جمعیت قابل توجه بلوچ و کُرد و کاربرد تجاوز و شکنجه در بازداشتگاه‌ها در مناطق کرد، بلوچ، و آذری» را مستند کرده است.
نقش‌بندی با بیان اینکه بازسازی اعتماد مردم ایران نیازمند چیزی بیش از وعده‌هایی است که برای سال‌ها عملی نشده‌اند، اضافه کرد: «این امر نیازمند اقدام فوری و محسوس برای بهبود وضعیت حقوق بشر مردم در سراسر کشور است.»
به گفته او، یک گام ابتدایی و معنادار برای پزشکیان، دادن دستور آزادی تمام فعالان بازداشت‌شده، معترضان مسالمت‌آمیز و مدافعان حقوق بشر است که از اساس نباید زندانی می‌شدند.
دیده‌بان حقوق بشر در بخش دیگری از بیانیه خود صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال حقوق کارگری در ایران را محکوم کرد و نوشت دادگاه انقلاب محمدی را «با ادعای عضویت در یک گروه اپوزیسیون (کومله)» و به اتهام «بغی» به مرگ محکوم کرده است.
این فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت، مرکز استان گیلان، چهاردهم تیر امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
قاضی برای انتساب این اتهام به محمدی، به مخالفت‌های او با اعدام در جمهوری اسلامی و گزارش وزارت اطلاعات مبنی بر عضویتش در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» استناد کرده است.
دیده‌بان حقوق بشر در بیانیه خود با اشاره به نامه جمعی از زندانیان زن زندان اوین در محکوم کردن حکم اعدام برای محمدی، به هشدار آن‌ها مبنی بر اینکه این حکم می‌تواند پیش‌درآمدی برای صدور «احکام سنگین بعدی» برای سایر مخالفان جمهوری اسلامی باشد، اشاره کرد.
این بیانیه با یادآوری دیگر مخالفت‌ها از سوی سازمان‌ها و سندیکاهای کارگری و با اشاره به فعالیت‌های محمدی و رد اتهامات وارد شده به این فعال کارگری، خواستار آزادی فوری و بدون فوت وقت او شد.
صدور حکم اعدام برای محمدی با واکنش گسترده فعالان کارگری، مدنی و سیاسی و شماری از تشکل‌های مستقل صنفی مواجه شد.
ناهید خداجو، نسرین جوادی، داود رضوی، حسن سعیدی و رضا شهابی، وریشه مرادی و ریحانه انصارینژاد و ۱۶ زن زندانی سیاسی محبوس در اوین، با نوشتن نامههایی جداگانه صدور این حکم را ناعادلانه خوانده و تاکید کردند جرم محمدی «کارگر بودن و سالم زیستن» است.
پنجشنبه ۲۱ تیر ماه نیز ۸۵ زندانی سیاسی در زندان اوین در اعتراض به صدور «حکم ناعادلانه» اعدام محمدی و در همراهی با کمپین حمایت از او، اعتصاب غذا کردند.
روز ۲۲ تیر ماه، «کمپین دفاع از شریفه محمدی» با راهاندازی کارزاری اینترنتی از مردم خواست با امضای آن برای نجات جان او که «تنها گناهش ایستادن در کنار کارگران و زنان و کودکان این سرزمین است» تلاش کنند.
این کارزار که به زبانهای فارسی و انگلیسی منتشر شده، تا روز ۲۹ تیر از سوی حدود چهار هزار و ۶۰۰ تن امضا شده است.
محمدی ۱۴ آذر ۱۴۰۲ با اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بازداشت و سپس با اتهام بغی مواجه شد.
۲۳ دی ۱۴۰۲، بیش از یک ماه پس از بازداشت او، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داد بازجوهای وزارت اطلاعات محمدی را برای گرفتن اعتراف اجباری ضرب و جرح کردهاند.
جمهوری اسلامی از زمان روی کار آمدن، همواره فعالان مدنی، کارگری و سیاسی مستقل و منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، صنفی، سیاسی و دیگر معترضان از سوی حکومت شدت گرفته است و کماکان ادامه دارد.
