ههنگاو با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد خود نوشت ۹۲ درصد کل این موارد با شلیک مستقیم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران قربانی شدهاند.
از میان این کولبران ۲۹ تن شامل سه کشته و ۲۶ زخمی در مرزهای استان کرمانشاه و ۲۱ تن شامل سه کشته و ۱۸ زخمی در مرزهای استان کردستان بودهاند.
بر اساس این گزارش، دستکم شش تن از کولبران زخمی شده در این بازه زمانی کودک بودهاند و با شلیک مستقیم نیروهای هنگ مرزی جمهوری اسلامی زخمی شدهاند.
از میان این شش کودک، چهار تن در مرز نوسود و دو تن دیگر در مرز بانه زخمی شدهاند.
دو تن از کودکان زخمی شده اهل جوانرود، دو تن اهل سقز، یک تن اهل پاوه و یک تن دیگر اهل شاهو بودهاند.
ههنگاو درباره علت مرگ یا جراحت این افراد نوشته که ۴۶ مورد، شامل شش کشته و ۴۰ زخمی، معادل ۹۲ درصد کل موارد به دنبال شلیک مستقیم بوده و دو مورد شامل دو زخمی، معادل چهار درصد کل موارد، با پرتاب سنگ از سوی نیروهای نظامی زخمی شدهاند.
یکی از این کولبران در پی ضرب و جرح از سوی نیروهای نظامی زخمی شده و یک کولبر دیگر بر اثر سقوط از کوه زخمی شده است.
سازمان حقوق بشری ههنگاو پیش از این و در دی ماه امسال در گزارشی از کشته شدن ۴۱ کولبر و کاسبکار و مجروح شدن دستکم ٢٩٢ کولبر دیگر در سال ۲۰۲۳ میلادی خبر داده بود.
این سازمان اعلام کرده بود در سال ۲۰۲۲ میلادی نیز ۴۶ کولبر جانشان را از دست داده و ۲۴۴ نفر زخمی شدند.
نهادهای حقوق بشری و برخی نمایندگان مجلس بارها اعلام کردهاند شهروندان کرد در استانهای غربی کشور به دلیل فقر اقدام به کولبری میکنند.
یک کولبر سابق آبان سال ۱۴۰۰ به خبرگزاری ایسنا گفته بود: «کولبر باید چهار ساعت در باران و برف به خاک عراق برود، چند ساعت هم با کوله در راه باشد و تقریبا یک روز کامل، کولبر در راهی است که ممکن است از آن برنگردد و به ازای آن ۴۰۰ هزار تومان میگیرد. این راه پر خطر در همین هشت ماه امسال ۱۱ نفر قربانی گرفته است.»