فشارهای امنیتی و قضایی بر ۶۱ زن زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین شدت گرفته و ۱۳ تن از آن‌ها از حق تماس تلفنی محروم شده‌اند. ۱۶ زن زندانی از رسیدگی پزشکی محروم مانده‌اند و ۱۹ زن دیگر به صورت بلاتکلیف در اوین زندانی‌اند.
از میان ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی محبوس در بند زنان زندان اوین، چهار زن بالای ۷۰ سال دارند و ۱۰ زن، بیشتر از ۶۰ سال.
محرومیت از تماس تلفنی شماری از زنان زندانی سیاسی در اوین
صفحه اینستاگرام نرگس محمدی، زندانی سیاسی و برنده جایزه نوبل صلح ۲۰۲۳ در این باره نوشت تا تاریخ ۱۰ دی ماه، ۱۳ تن از زنان زندانی سیاسی و عقیدتی محبوس در زندان اوین از حق تماس تلفنی محروم ماندند.
بنا بر اطلاع منابع ایران‌اینترنشنال، گلرخ ایرایی، آنیشا اسداللهی، نرگس محمدی، سروناز احمدی، فروغ تقی‌پور، مرضیه فارسی، نسیم سلطان‌بیگی، محبوبه رضایی، سپیده قلیان، ارغوان فلاحی، شیوا اسماعیلی و ریحانه انصاری‌نژاد، ۱۲ تن از افرادی هستند که از حق تماس تلفنی با خانواده‌های خود محروم شده‌اند.
محروم کردن این افراد از تماس تلفنی پس از اعتراض زنان زندانی سیاسی به حضور و در حضور مقام‌های قضایی در زندان اوین و با دستور نهادهای امنیتی و قضایی صورت گرفت.
نگین نجف‌رستمی، دیگر زن زندانی نیز از روز چهارشنبه به دلیلی دیگر و با دستور نهادهای امنیتی از حق تماس تلفنی با خانواده محروم شده است.
به نسیم سلطان‌بیگی که همراه با ۱۱ زندانی دیگر از حق تماس تلفنی محروم شده و الهه محمدی و نیلوفر حامدی، دو روزنامه‌نگار زندانی دیگر گفته شده به دلیل همخوانی آهنگ «سفرناک» از پشت تلفن زندان، تماس‌های تلفنی‌شان ممنوع خواهد شد؛ گرچه گفته می‌شود این محرومیت تا کنون در مورد محمدی و حامدی اجرا نشده است.
مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضاییه، سه‌شنبه ۱۲ دی در پاسخ به سوالی درباره علت مشکل قطع تلفن بند زنان زندان اوین در آخر هر هفته گفت: «نسبت به مکالمات بر اساس مقررات موضوع ماده ۲۳۲ آیین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور، انتظام این‌گونه امور و انتظام امور موسسه کیفری بر عهده رییس موسسه کیفری است و این گونه مقرر شده است ولی این مورد را به مبادی ذی‌ربط منعکس می‌کنم.»
روز ششم دی ماه ۲۵۰ نفر از قضات و مسوولان قضایی در زندان‌های استان تهران از زندان اوین بازدید کردند.
ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، محمدرضا عموزاد، رییس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران، علی قناعت‌کار، سرپرست دادسرای امنیت و علی القاصی‌مهر، رییس کل دادگستری استان تهران از جمله بازدیدکنندگان بودند.
در جریان این بازدید، شماری از زنان زندانی سیاسی شعارهایی از جمله «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر جمهوری اسلامی» و «زن، زندگی، آزادی» سر دادند و سرودهای انقلابی خواندند.
اعتراض این زندانیان به سرکوب مردم، زندان، بازداشت، شکنجه و اعدام معترضانی چون محسن شکاری بود.
بازداشت موقت و بلاتکلیفی
از میان زنان زندانی محبوس در بند زنان زندان اوین، ۱۹ زندانی تحت قرار بازداشت موقت هستند و بدون حکم قطعی و به صورت بلاتکلیف در زندان به سر می‌برند.
برخی از این زنان با اتهام‌های سنگین مواجه هستند.
از ۱۹ زنی که با قرار بازداشت موقت در این بند زندانی هستند، پنج تن شامل پروین میرآسان، ارغوان فلاحی، فرحناز نیکخو، الهه محمدی و نیلوفر حامدی بیش از یک سال است که در بازداشت موقت هستند.
نسیم سیمیاری، فروغ تقی‌پور، مرضیه فارسی، رضوان خان‌بیگی و سمانه نوروزمرادی، از دیگر زنانی هستند که بدون محکومیت و به صورت بلاتکلیف در اوین زندانی هستند.
محرومیت از درمان
به نوشته اکانت اینستاگرام نرگس محمدی، از میان ۶۱ زن زندانی سیاسی و عقیدتی در زندان اوین، سه زن مبتلا به بیماری‌های لاعلاج لوپوس، پارکینسون و تومور مغزی، سه زن سابقه ابتلا به سرطان، چهار زن مبتلا به بیماری‌های حاد استخوان و مفاصل و هفت نفر مبتلا به بیماری‌های قلبی هستند.
بنا بر اطلاع منابع ایران‌اینترنشنال، راحله راحمی یکی از زنان زندانی است که حکم حبسش با وجود داشتن بیماری مغزی اجرا شده و در ایام تحمل حبس بارها به بهداری زندان منتقل شده و وضعیت مناسبی ندارد.
این زن زندانی حدود ۷۰ سال دارد و از رسیدگی پزشکی مناسب در زندان و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.
مهوش شهریاری، شهروند بهائی زندانی، نسرین جوادی، فعال کارگری و ناهید تقوی، زندانی ۶۸ ساله ایرانی-آلمانی با وجود وضعیت نامناسب جسمی از رسیدگی پزشکی محروم مانده‌اند.
این سه زندانی از بیماری حاد مفاصل و استخوان رنج می‌برند و از میان آن‌ها، ناهید تقوی و نسرین جوادی به صورت مرتب آمپول‌های کورتن مصرف می‌کنند.
نرگس محمدی خرداد ماه امسال در متنی از زندان درباره محرومیت ناهید تقوی نوشته بود که او آنقدر درد می‌کشد که درد را می‌توان به وضوح در چهره‌اش دید: «به سختی از تختش بیرون میآید، به بهداری می‌رود و آمپول مسکن قوی تزریق می‌کنند و به تختش برمی‌گردد».
پروین میرآسان، یکی دیگر از زنان زندانی چند بار سابقه سکته دارد و از بیماری پارکینسون رنج می‌برد.
سمانه نوروز مرادی از بیماری‌های لوپوس مفصلی، سرطان پیشرفته سینه و دیابت رنج می‌برد.
در سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان سیاسی در ایران و زیر پا گذاشتن حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسوولان زندان‌ها منتشر شده است.
طی این سال‌ها زندانیان سیاسی زیادی از جمله ساسان نیک‌نفس، فعال مدنی، بهنام محجوبی، درویش گنابادی، بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز و جواد روحی، شهروند معترض، در زندان جان خود را از دست دادند اما جمهوری اسلامی هیچ مسوولیتی در قبال مرگ آن‌ها که به دلیل فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی بود، نپذیرفت.
