این فعال مدنی روز پنجشنبه سوم آبان در فایلی صوتی درباره وضعیتش توضیح داد و گفت در صورت بازگردانده شدن به ایران، به دلیل فعالیتهای سیاسی و حقوق بشریاش مجازاتهایی سنگین در انتظارش خواهد بود.
تلاش ترکیه برای دیپورت او در شرایطی است که او به گفته خودش «قبولی سازمان ملل متحد و پلیس مهاجرت» را در پروندهاش دارد و هیچ فعالیتی علیه دولت ترکیه انجام نداده است.
مراجع بازداشتکننده این کنشگر حقوق بشر تاکنون هیچ توضیحی درباره چرایی دستگیری و انتقال او به کمپ ارائه ندادهاند.
او گفته که از ماموران پلیس کمپ باندیرما شنیده است کنسولگری جمهوری اسلامی از دولت ترکیه خواسته او را تحویل دهند. به همین دلیل پلیس مهاجرت محل اقامتش او را به کمپی منتقل کرده که مخصوص نگهداری پناهجویان دیپورت شده است.
در سالهای اخیر وضعیت پناهجویان و پناهندگان سیاسی و مدنی ایرانی ساکن ترکیه نامناسبتر از قبل شده و فشارهای جمهوری اسلامی دشواری این وضعیت را تشدید کرده است.
دهم مرداد امسال یک پناهجوی ایرانی در کمپ بسته آیدین به ایراناینترنشنال گفت که مدیر کمپ آنها را شکنجه روحی و جسمی میکند.
به گفته او، مسوولان کمپ، پناهجویان را زیر آفتاب نگه میدارند تا مجبور به امضای برگه دیپورت به ایران شوند.
پیش از آن و در فروردین ماه، گزارشهایی درباره وضعیت ناگوار سه خانواده ایرانی در کمپ موغلا در حوالی ازمیر ترکیه منتشر شد که زانیار تندرو و خانوادهاش یکی از آنان بودند.
این معترض ۱۸ ساله که چشم راستش را بر اثر شلیک ماموران از دست داده است تیر ماه امسال توانست به آلمان برود.
شیلان میرزایی که اکنون در خطری مشابه قرار دارد گفته است ترکیه فکر میکند حضور و ماندن او در این کشور، برای دولت ترکیه خطرساز است.
او روز سهشنبه دوم آبان بازداشت شد و از زمان انتقال به کمپ تاکنون از امضای هر برگهای درباره موافقت با دیپورت و بازگردانده شدن به ایران سر باز زده است.