مسیح علی‌نژاد به ایران‌اینترنشنال گفت آنچه شورای همبستگی را با مشکل مواجه کرد، اختلاف دیدگاه اعضا نبود، بلکه فشارهایی بود که از بیرون به این شورا وارد می‌شد. او با تاکید بر لزوم درس گرفتن از این تجربیات، بر ادامه تلاش‌ها برای همبستگی اپوزیسیون تاکید کرد.
مسیح علی‌نژاد در گفت‌وگو با برنامه ۲۴ با فرداد فرحزاد با اشاره به این فشارها گفت: «از یک طرف آقای پهلوی تحت فشار بود که بحث‌های جلسه را به سمت اضافه کردن افراد می‌بردند، از طرف دیگر حامد اسماعیلیون برای تشکیل کمیته‌ها و ایجاد ساز و کارها تحت فشار بود، و همه بحث‌ها به اطلاعات نادرستی که در بیرون شورا منتشر شده بود، منعطف می‌شد.»
مسیح علی‌نژاد خاطرنشان کرد شورا هیچ‌یک از افراد پیشنهادی برای اضافه شدن به گروه را رد نکرده بود و از همان ابتدا با سه نفر که آقای پهلوی پیشنهاد داد جلسه‌های بسیار خوبی برگزار شد و این نشست‌ها در حال پیشرفت به سمت ایجاد سازوکار بود.
این فعال سیاسی گفت: «گاهی شک می‌کنم که آیا فشارهای بیرونی بر شورای همبستگی از اتاق‌های فکر جمهوری اسلامی بود یا افراد به اشتباه نام‌هایی را مطرح کردند که اساسا در نامه پیشنهادی آقای پهلوی نبود.»
او افزود: «در حالی که اعضای شورا درباره افزودن اعضای جدید در حال گفت‌وگو بودند، اطرافیان و نزدیکان آقای پهلوی عبارت‌های «رد صلاحیت» و «شورای نگهبان» را مانند پتک بر سر افراد می‌زدند و این تمام وقت جلسات را می‌گرفت، در حالی که باید درباره سازوکارها بحث می‌شد.»
مسیح علی‌نژاد در عین حال تاکید کرد: «هنوز هم باور دارم که راه نجات ایران از شر حکومتی که تا بن دندان مسلح است، همبستگی و اتحاد است.»
او با ابراز تاسف از موانع به وجود آمده گفت: «از روی تک‌تک کسانی که کف خیابان متحد ماندند، واقعا شرمنده‌ام، اما این یک درس دموکراسی برای همه ما است و امیدوارم در آینده همه ما در مسیر گذار از جمهوری اسلامی و رسیدن به صندوق رای، دوباره همدیگر را خواهیم دید.»
مسیح علی‌نژاد با اشاره به اینکه همه اپوزیسیون‌های رژیم‌های خودکامه در جهان در مسیر همبستگی با موانع مشابهی مواجه می‌شوند، تاکید کرد باید در مسیر ایجاد همبستگی در اپوزیسیون، از تجربه مبارزات سایر ملت‌ها نیز استفاده کرد.
نازنین بنیادی، شیرین عبادی، مسیح علی‌نژاد و عبدالله مهتدی از اعضای «شورای همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» روز چهارشنبه در بیانیه‌ای اعلام کردند: «هر چند شرایط پیش آمده ادامه همبستگی را دشوار کرده است ولی ما ادامه اتحادمان را توشه راه تلاش‌های بعدی خواهیم ساخت.»
حامد اسماعیلیون که دوم اردیبهشت کناره‌گیری خود را از شورای همبستگی اعلام کرد، روز بعد درباره دلایل این تصمیم به ایران‌اینترنشنال گفت در حالی که به همراه اکثریت قریب به اتفاق جمع برای پیشبرد طرح‌ها خواستار تشکیل کمیته‌های تخصصی، اساسنامه و سازوکار بودند، اما «از طرف آقای پهلوی» مقاومت وجود داشت.
حامد اسماعیلیون در برنامه چشم‌انداز با سیما ثابت به ایران‌اینترنشنال گفت از ابتدا در شورای همبستگی تاکید او و اکثریت اعضا بر این بوده که باید برای همه طرح‌های مورد نظر کمیته‌های تخصصی تشکیل شود و این شورا دارای اساسنامه و سازوکار باشد، اما نظر مخالف این بود که باید سازمان‌ها و نهادهایی از خارج تشکیل شوند و شورا از آنها حمایت کند.
حامد اسماعیلیون افزود: «مشکل دیگر این بود که بحث‌های داخلی جمع به خارج انتقال پیدا کرد که این هم ضربه دیگری بود. به طور مشخص توییت‌هایی که آقای پهلوی در دو سه هفته گذشته زدند، بیرون بردن بحث‌های داخلی از جمع بود، در حالی که ما هنوز داشتیم در موردش صحبت می‌کریم.»
شورای همبستگی برای دموکراسی و آزادی در ایران در روز ۲۱ بهمن ۱۴۰۱ اولین نشست خود را در دانشگاه جرج‌تاون در واشینگتن دی‌سی برگزار کرد و در روز ۱۹ اسفند ۱۴۰۱ «منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی» خود به نام «مهسا» را منتشر کرد.
با این حال، در ۲۱ فروردین، شاهزاده رضا پهلوی با اشاره به عدم اجماع «بر سر پیوستن چهره‌های پیشنهادی به گروه منشور» از ادامه همکاری با سایر گروه‌ها «پیرامون اصول حداقلی مشترک» خبر داد.
وی این اصول را «دموکراسی سکولار مبتنی بر حقوق بشر، تمامیت ارضی ایران، و انتخاب شکل حکومت آینده با رای ملت ایران» عنوان کرد و گفت: «من خودم را فقط به حمایت و همکاری با یک گروه محدود نکرده‌ام، و همچنان در نقش مشوق و پشتیبان، بی‌طرفی نسبت به همه گروه‌ها را حفظ خواهم کرد.»