با گذشت دو روز از غرق شدن کشتی پناهجویان در دریای مدیترانه، جست‌وجو برای یافتن اجساد کشته‌شدگان ادامه دارد. تا این لحظه ۷۹ پناهجو زنده نجات یافته‌اند و از میان ناپدیدشدگان، جسم بی‌جان تنها ۶۳ نفر پیدا شده است که ۲۰ نفرشان اهل افغانستان هستند.
گفته شده ۲۵۰ پناهجو از کشورهای ایران، افغانستان، سوریه، پاکستان و سومالی روی این قایق بادبانی چوبی بودند که تنها ۷۹ نفر آن‌ها زنده مانده‌اند.
این قایق چوبی از شهر ازمیر ترکیه به مقصد اروپا حرکت کرده بود اما در نخستین ساعت‌های روز یکشنبه هفتم اسفند در حالی که تنها چندین متر مانده بود تا به ساحل شهر کُروتونه در جنوب ایتالیا برسد، در اثر برخورد با صخره‌ها متلاشی شد و ده‌ها تن از مسافرانش، ناپدید شدند.
نیروهای امدادی همچنان در حال جست‌وجو هستند و اجساد پیدا شده به ورزشگاهی در شهر منتقل شده‌اند و مسوولان در تلاش برای شناسایی آن‌ها و تماس با خانواده‌هایشان هستند.
آن‌چه گزارشگران و امدادگران محلی از سواحل شهر کُروتونه و محل برخورد قایق به صخره روایت می‌کنند تاثر برانگیز است.
به گفته خبرنگار ایران‌اینترنشنال، ساحل پر از کفش‌های بچه‌گانه، زنانه و مردانه‌ای است که نشان می‌دهند مهاجران از طیف‌های مختلف به امید یک زندگی بهتر، کشورشان را ترک کرده‌اند.
سالواتوره ساله، امدادگر محلی که در دقایق نخست پس از حادثه در محل حاضر شده است می‌گوید: «مادرانی بودند که فریاد می‌زدند، پدرانی بودند که بچه‌های مرده‌شان را بغل کرده بودند ولی فکر می‌کردند آن‌ها زنده‌اند.»
او می‌گوید بامداد یکشنبه هر چقدر هوا روشن‌تر شد، تعداد مرده‌ها هم بیشتر شد اما امدادگران محلی در آن دقایق نخستین تنها بودند و ۲۰ دقیقه بعد گارد ساحلی رسید و به آن‌ها کمک کرد.
با شناسایی هویت اجساد و پناهجویانی که جان سالم به در برده‌اند، گفته می‌شود ۲۰ نفر از کشته‌شدگان و ۲۸ نفر از پناهجویان نجات‌یافته، اهل افغانستان هستند.
در دو روز گذشته سران اتحادیه اروپا و مقامات کشورهای مختلف پیام‌های تسلیتی در مورد این سانحه منتشر کردند. از جمله جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا که «تاسف عمیق» خود را برای کشته شدن پناهجویان این قایق ابراز کرد و با مقصر دانستن قاچاقچیان انسان، قول داد برای جلوگیری از چنین بلایایی، عبور مهاجران را از دریا محدود کند.
سخنان ملونی اما خشم شهروندان و کنش‌گران حقوق بشری را بیشتر کرد زیرا طبق قوانین جدیدی که در دولت او وضع شد، فعالیت سازمان‌های غیر‌دولتی و کشتی‌های نجات برای کمک به پناهجویان محدود شده است.
دولت راست‌گرای فعلی ایتالیا از زمان روی کار آمدن در پاییز گذشته، مواضع سختگیرانه‌ای در مورد ورود پناهجویان اتخاذ کرده و منتقدان می‌گویند این مواضع موجب رقم خوردن این اتفاق تلخ شده است.
بر اساس موانع موجود در قوانین جدید، بسیاری از کشتی‌های نجات اجازه ندارند به جنوب ایتالیا بروند و جست‌وجو برای یافتن اجساد و شناسایی قربانیان بسیار طولانی شده است.