در این گزارش آمده که گروهی از هم‌بندی‌های محمدمهدی کرمی و محمد حسینی پس از افزایش نگرانی‌ها درباره اعدام‌ آنها، نافرمانی مدنی از جمله اعتصاب غذا، شعار و تحریم کارت تلفن، آغاز می‌کنند و فردای آن روز، پنجشنبه، یکی از مسئولان زندان به‌نام «فتاحی»، محمدمهدی و محمد را به دفترش فرا می‌خواند.
راویان می‌گویند: «به سید [محمد حسینی] گفته بودند حکم اعدام تو متوقف شده و فقط هم‌بندی‌ها را آرام کن. محمدمهدی گفته بود برای تضمین آزادی‌مان و برادرانمان به اعتصاب غذا ادامه می‌دهیم. فتاحی به محمدمهدی گفته اگر نظم زندان را بهم بزنی همه را می‌نویسیم پای تو بچه!»
هم‌بندی‌های این دو زندانی معترض در ادامه می‌گوید: «محمدمهدی را آرام کردیم که سکوت کند. گفتیم خب، فتاحی گفته آزاد می‌شوند. دلمان را خوش کردیم که دادش کوچیکه و سید بالاخره آزاد می‌شوند.»
به گفته این زندانیان، محمد حسینی روز بعد، جمعه، از آنها می‌خواهد که سکوت کنند تا مبادا برای محمدمهدی بد شود. پس از تهدید مسئولان زندان و خواهش‌های «برادرانه» محمد حسینی، زندانیان به اعتصاب غذا پایان می‌دهند.
در ادامه این روایت آمده: «شرایط به نوعی بود که آزادی سید را باور کردیم و خودش می‌گفت بچه‌ها حکم من متوقف شده، بیایید مراقی مهدی باشیم.»
بر أساس گزارش ۱۵۰۰، یکی از مسئولان زندان به نام «عباسی» به بند آنها رفته و ضمن ابراز همدلی با زندانیان، از آنها خواسته مشکلاتشان را بنویسند.
راویان در ادامه گفتند: «یک‌جور شور و شوق و امید در زندان جریان گرفت. آن‌وقت عباسی از پشت بلندگو شش یا هفت نفر از جمله محمدمهدی و سید را صدا زد و یکباره بچه‌ها را بردند. مثل گرگی که در لباس میش به گله زده باشد و بعد بفهمیم که طرف گرگ بوده... ما را مشغول نوشتن کردند و محمدمهدی و سید را کشیدند بیرون. بعد فهمیدیم باقی بچه‌ها را فرستاده‌اند قرنطینه و سید و محمدمهدی را برده‌اند سوله و حتی نگذاشتند به صبح بکشد! بعدهم خبرش آمد، گفتند که بچه‌ها ساعت یک/یک و نیم رفته‌اند آن جا، آن بالاها، بالای دار...»خبرگزاری میزان، رسانه قوه قضاییه جمهوری اسلامی، اعلام کرد صبح روز شنبه ۱۷ دی، حکم اعدام محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی اجرا شده است.