کنشگران فرهنگی و سیاسی به همسایگان ایران: انقلاب ملی ایران را به رسمیت بشناسید
بیش از ۱۰۰ کنشگر فرهنگی و سیاسی با ارسال بیانیهای به سفارتخانههای همسایگان ایران و همچنین هند و ترکمنستان خواستار به رسمیت شناختن انقلاب ملی ایران شدند.
در این بیانیه آمده: از شما میخواهیم راه را برای چشماندازی روشن در روابط صلحآمیز میان ایران آزاد و میهن خود هموار کنید.
«بازماندگان آبان» عنوانی است که برخی از بازداشتشدگان آبان ۹۸ خود را با آن میشناسند و آن قیام تمامعیار علیه حکومت، هویت سیاسیشان را ساخته است. آنها زخم شکنجه و ضربات باتوم را بر پیکر خود دیدهاند، ولی قدمی عقب ننشستهاند.
حالا دستکم سه نفر از آن معترضان دوباره در خیزش ۱۴۰۱ علیه جمهوری بازداشت شدند؛ مجید قرهباغی، میلاد ارسنجانی و رضا رمضانزاده.
مجید قرهباغی؛ مردی که راوی آبان ۹۸ شد
مجید قرهباغی معترضی که احتمالا ۱۴ بهمن تولد ۴۳ سالگیاش را در زندان میگذراند را ماموران لباس شخصی روز اول آذر در ویلای شخصیاش در رویان مازندران با ضرب و شتم بازداشت کردند.
مجید هنگام بازداشت با سگش آماندا که تازه یک ساله شده بود در ویلا بود. ماموران حتی به سگ مجید که بعد از آزادی همدم او شده بود، رحم نکردند و حیوان را به ضرب گلوله کشتند.
منابعی به برنامه «تیتر اول» ایران اینترنشنال گفتند قرهباغی در بازداشت سپاه است و در ساری نگهداری میشود. به گفته آنها، بعد از بیش ۷۰ روز هنوز از عناوین اتهامی او خبری در دست نیست و خانوادهاش نتوانستهاند با فرزندشان ملاقات حضوری داشته باشند.
اطلاعات رسیده همچنین حاکی این است که مجید چند بار به شکل تلفنی و تنها چند دقیقه توانسته با پدر نابینا و برادرش که بعد از کشته شدن مادر و دو برادر دیگرش در یک تصادف رانندگی، تنها قوم و خویش نزدیک او هستند، صحبت کند. او هنوز اجازه داشتن وکیل ندارد و زمان دادگاهش هم اعلام نشده است.
اما مجید با زندان غریبه نیست. او اواخر آبان ۹۸ جزو معترضان بازداشتی بود و به اتهاماتی از جمله «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» بازداشت و به پنج سال زندان محکوم شد.
مجید در سال ۱۳۹۰ به امید ساختن زندگی بهتر به سوییس مهاجرت کرده بود ولی در اسفند سال ۹۱ و در پی مرگ مادر و دو برادرش به ایران بازگشت و یک مغازه فستفود باز کرد که زندان، شغلاش را هم از او گرفت.
او بعد حدود دو سال زندان با «عفو» آزاد شد، اما به گفته یک منبع آگاه با «روحیهای بسیار بد، به دلیل آزار و اذیتی که در زندان فشافویه دیده بود» دوران پس از حبس را آغاز کرد.
او بعد از آزادی از زندان سکوت نکرد و با انتشار ویدیو و بیان نظراتش در اتاقهای کلابهاوس، درباره آنچه در زندان بر بازداشتیهای آبان رفته بود، افشاگری کرد.
این زندانی سیاسی در یک ویدیوی بعد از آزادی از کسانی گفت که طی اعتراضات آبان شکمشان تیر خورده و روی برانکارد بودند اما به همان وضع به زندان منتقل شده و کسی به وضعشان رسیدگی نمیکرد.
او همچنین شکنجههای بازداشتیهای آبان در زندان از جمله کتک زدن با باتوم، کشیدن ناخن پا و شکستن سر و دندان و دست پای معترضان را افشا کرده بود.
قرهباغی در ویدیویی گفته بود: «بیشتر از انفرادی و شکنجه چیزی نیست، همه رو ما دیدیم و قویتر شدیم و دیگه چیزی برای از دست دادن نداریم. تنها آرزومون سرنگونی نظامه و براش میجنگیم.»
منابع آگاه به ایران اینترنشنال گفتند ماموران هنگام بازداشت مجید، لپتاپ، موبایل، مقداری از مدارکش و همچنین پرونده او و برخی از دوستاش که طی آبان ۹۸ بازداشت و باهم در زندان بودند را ضبط کرده و بردهاند.
میلاد ارسنجانی؛ معترضی که خیابان را رها نکرد
میلاد ارسنجانی مثل خیلی از بازداشتیهای ۹۸ جوانی کارگر است که در خیابان حقش یعنی آزادی را طلب کرد. میلاد ۲۹ شهریور در پی کشته شدن مهسا امینی در اعتراضات میدان ولیعصر تهران بازداشت و به اوین منتقل شد.
دادگاه میلاد ارسنجانی ۳۴ ساله روز ۱۰بهمن «به اتهام اجتماع و تبانی و اخلال در نظم عمومی» برگزار شد. یک روز پیش از آن او بابت یک پرونده دیگر و به دلیل پیام صوتی که سال ۱۴۰۰ در حمایت از اعتراضات در خوزستان داده بود، در دادگاه حاضر شد.
میلاد در این پیام گفته بود از مردم ستمدیده اهواز عذرخواهی میکند و اندوهگین است که نمیتواند شانه به شانهیتان بایستد چرا که خود در بند است.
منابعی آگاه به ایران اینترنشنال گفتند رفتار قاضی در دادگاه روز دوشنبه با ارسنجانی به شدت تند بوده، «مدام بر سر او فریاد میکشیده و او را بابت استوریهایش به تجزیهطلبی متهم میکرده است».
ارسنجانی که اهل مارلیک ملارد است در آبان ۹۸ به اتهامانی همچون کمک کردن به یک معترض مجروح زندانی شد و دادگاه انقلاب شهریار او را به اتهام «اجتماع و تبانی» به پنج سال حبس و برای «توهین به رهبری» به دو سال حبس محکوم کرد. ارسنجانی مرداد ۱۴۰۰ و بعد از ۲۰ ماه حبس با اعمال بخشنامه عفو زودهنگام از زندان فشافویه آزاد شد.
او حدودا سه ماه بعد از آزادی مجددا در آبان ۱۴۰۰از سوی وزارت اطلاعات بازداشت و به اتهام توهین به رهبری توسط دادگاه انقلاب شهریار به ۹ ماه حبس محکوم شد. آخرین بازداشت این کارگر معترض پس آزادی در تابستان، طی خیزش مردمی ۱۴۰۱ بود.
یکی از دوستان ارسنجانی در توصیف او به ایران اینترنشنال گفت: «دو کلمه برایش کافی است، ساده و مهربان.»
ارسنجانی در سه سال گذشته لحظهای از اعتراض و افشاگری علیه جمهوری اسلامی دست نکشیده است.
او اوایل اسفند ۱۴۰۰در فایلی صوتی از زندان گفت بازجو از او خواسته بوده علیه حسین رونقی فعال حقوق بشر، و مسیح علینژاد روزنامهنگار و فعال سیاسی، شهادت بدهد و بگوید آنها «ضد انقلاب» هستند.
اما زندانی کردن مجدد بازماندگان آبان به این دو نفر محدود نمیشود و بر اساس گزارشهای رسانهای، دستکم یک معترض دیگر آبان در هفتههای گذشته بازداشت شده است.
به نوشته سایت حقوق بشری هرانا، رضا رمضانزاده ۱۷ دی به شعبه ۳ دادسرای اوین احضار و پس از مراجعه به آن، بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.
او پیش از آن در آذر ۹۸ در ارتباط با اعتراضات آبان در خانهاش در تهران بازداشت شده بود. دادگاه انقلاب تهران این معترض را به سه سال زندان محکوم کرد، اما اردیبهشت ۱۴۰۰ از زندان تهران بزرگ آزاد شد.
هنوز از اتهامات انتسابی به رمضانزاده خبری منتشر نشده است، اما بر اساس برخی گزارشها وضع سلامتیاش در زندان مناسب نیست و رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
کمپین فعالین بلوچ گزارش داد در پی بازداشت مولوی مرادزهی، روحانی اهل سنت و از نزدیکان مولوی عبدالحمید، «فضای شهر زاهدان ملتهب و بیش از پیش امنیتی شده است».
به گفته رسانههای خبری بلوچ، او در حال حرکت به سمت منزل خود بوده که چهار خودروی ماموران امنیتی سد راهش میشوند و وی را بازداشت میکنند.
پس از انتشار خبر بازداشت عبدالمجید مرادزهی از سوی پایگاه خبری حالوش، رسانههای دولتی نیز تایید کردند که این روحانی اهل سنت بازداشت شده است. خبرگزاری ایرنا مدعی شد دلیل بازداشت او اتهاماتی از قبیل «تشویش اذهان عمومی» است.
پایگاه خبری حالوش در یادداشتی بازداشت مولوی عبدالمجید مرادزهی را نشانه ورود حکومت به «مرحله جدیدی» برای «محک زدن مردم بلوچ و جامعه بلوچستان» دانست و آن را «در راستای سرکوب و خط و نشان کشیدن حاکمیت برای سایر افراد تاثیرگذار و مورد احترام مردم» عنوان کرد.
در ادامه این مطلب آمده: «پیامدهای سکوت در مقابل بازداشت اشخاصی همچون مولوی عبدالمجید قاعدتا باعث جسورتر شدن حاکمیت برای سرکوب، بازداشتهای گسترده و ایجاد جو اختناق بیشتر در جامعه خواهد شد که تنها راه مقابله با آن واکنش سریع و به موقع مردم است.»
مولوی محمدگل، مدیر حوزه علمیه مخزنالعلوم خاش، در واکنش به بازداشت این روحانی اهل سنت جرم وی را «حقطلبی و دادخواهی ستمدیدگان و شهدای جمعههای خونین زاهدان و خاش» عنوان کرد و این اقدام حکومت را محکوم کرد.
مشخص نیست عبدالمجید مرادزهی پس از بازداشت به کجا انتقال داده شده و با چه اتهامهایی روبرو است.
پیشتر، کمپین فعالین بلوچ همچنین از بازداشت هشت طلبه حوزه علمیه بدرالعلوم زاهدان خبر داد و افزود دستکم شش تن از آنان اهل افغانستان هستند. نام این هشت نفر زکریا لاشاری، سعید ریگی، محیالدین ایوبی، محمد صفایی، حمادالله ایوبی، محمد ناظر، اسامه فردوسی و محمد یوسف رشیدی است.
پس از قتل مهسا امینی به دست پلیس امنیت اخلاقی و آغاز خیزش انقلابی مردم، معترضان در شهرهای بلوچنشین غالبا در روزهای جمعه و پس از نماز جمعه به خیابان میآیند و شعارهای ضدحکومتی سر میدهند.
خیزش انقلابی مردم ایران با شعاردهی، شعارنویسی، تجمع بر مزار معترضان کشته و اعدام شده و سایر شیوههای نافرمانی مدنی همچنان ادامه دارد. در همین حال، رایزنیها و تلاش اپوزیسیون برای تشکیل ائتلاف و گذار از جمهوری اسلامی نیز در جریان است.
ویدیوهای ارسالشده به ایراناینترنشنال نشان میدهد شامگاه شنبه هشتم بهمن، فریاد معترضان علیه جمهوری اسلامی از محلههای مختلف تهران همچون پونک، باغ فیض، اکباتان و گیشا شنیده میشد.
شعارنویسی علیه جمهوری اسلامی نیز در مناطق مختلف کشور ادامه داشت. ویدیوهای ارسالی دیگر نشان میدهد مردم معترض مشهد در مترو و سرویس بهداشتی سالن ایستگاه قطار این شهر علیه جمهوری اسلامی شعارنویسی کرده بودند.
یکی از مخاطبان نیز ویدیویی را به ایراناینترنشنال فرستاده که نشان میدهد روز شنبه یک بنر جشنواره تئاتر فجر به رنگ خون آغشته شده است.
دیگر ویدیوی ارسالشده به ایراناینترنشنال نشان میدهد شنبه هشتم بهمن، معترضان در تهران بر روی بیلبوردی در اتوبان «امام علی» تقاطع گلبرگ جمله «ایران وکالت میدهد» را نوشتند.
ویدیوی ارسالی دیگر، نام مجیدرضا رهنورد، معترض اعدام شده، را روی دیوارهای شهر تهران نشان میدهد.
ادای احترام به معترضان کشته و اعدام شده و تجمع بر مزار آنها نیز ادامه داشت. ویدیوهای فرستادهشده به ایران اینترنشنال نشان میدهد مردم معترض بر سر مزار محمد حسینی و علی سیدی از جانباختگان خیزش انقلابی مردم ایران حاضر شده و یاد آنها را گرامی داشتند.
ویدیوی منتشرشده دیگر در رسانههای اجتماعی نیز نشان میدهد خانواده محمدمهدی کرمی بر سر مزار او و محمد حسینی در اشتهارد رفتند.
از سوی دیگر، حسین حسینپور، جوان معترض در مهاباد که بینایی یک چشمش را در اثر شلیک ماموران حکومت از دست داده، ویدیویی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد که نشان میدهد با حضور در پاسارگارد بر آرامگاه کوروش سجده میکند.
در همین حال، فراخوان اعتراضات برای روزهای آینده نیز ادامه دارد. گروه جوانان محلات تهران برای برگزاری جشن سده در روز دهم بهمنماه فراخوان داد. آنها نوشتند: «بیایید با هم به رسم نیاکان با برافروختن آتش در تمام محلات تهران و کل کشور، در آغاز شامگاه دوشنبه جشن سده را برگزار کنیم. اتحاد و همبستگی ملت، توان بازگرداندن مردم به خیابانها را دارد.»
از سوی دیگر، در ادامه تلاشها برای تشکیل ائتلاف اپوزیسیون برای گذار از جمهوری اسلامی، جمعی از تشکلهای جمهوریخواه سکولار دموکرات در بیانیهای تاکید کردند برای پیشبرد جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» و مقابله با انسداد سیاسی، به دنبال «رهبری فردی» در خارج از ایران نیستند. این تشکلها خواستار همگرایی گروههای دموکراسیخواه شدند.
این بیانیه خاطرنشان کرد: «الگوی مورد نظر ما رهبری جمعی، متکثر و فراگیر منطبق بر توافق بین پارههای مختلف اپوزیسیون دموکرات بر سر چشمانداز آینده، برنامهها، تعهدات مشترک و تحکیم دموکراسی و حقوق بشر با محوریت نقشآفرینی نیروهای سیاسی و مدنی داخل کشور است.»
این تشکلها در بیانیه خود با اشاره به اینکه در حال تقویت همگرایی در صفوف جمهوریخواهان دموکرات در بدنه اپوزیسیون هستند، از سایر گروههای دموکراسیخواه نیز دعوت کرد به سمت انسجام و هماهنگی درون جریانی حرکت کنند.
کارزار منزویسازی جمهوری اسلامی در عرصههای مختلف فرهنگی و اجتماعی نیز ادامه دارد. در حالی که جشنواره فجر با تحریم گسترده از سوی هنرمندان همراه شده، مجید امامی، دبیر شورای فرهنگ عمومی گفت: «جشنواره امسال مردمیتر از دورههای قبل خواهد بود»
در ادامه حواشی جشنواره تئاتر فجر، تاکنون از مجموع ۹ نمایش خارجی که قرار بود در بخش «صحنهای» این جشنواره اجرا شود، سه نمایش از کشورهای عراق، اردن و روسیه لغو شدند. گفته میشود لغو این نمایشها به دلایلی از جمله صادر نشدن ویزا، ایمنی سالن و نبود امکانات فنی بوده است.
همایون اسعدیان، عضو کمیته حمایتی حقوقی خانه سینما، گفت: «هنوز اعتراضات تمام نشده و ناآرامیهای اخیر کشور مثل آتش زیر خاکستر است و در ادامه ممکن است به شکل خطرناکتری بروز و ظهور کند.»
قوه قضاییه همچنان به صدور احکام سنگین، از جمله شلاق و حبسهای طولانی مدت، علیه، روزنامهنگاران، دانشجویان، معلمان، وکلا و سایر معترضان زندانی و تشدید فشار بر آنها ادامه میدهد.
نازیلا معروفیان، روزنامهنگار، با اتهام «فعالیت تبلیغی و نشر اکاذیب از طریق انتشار مصاحبه با پدر مهسا امینی» به دو سال حبس تعزیری، ۱۵ میلیون تومان جریمه و ۵ سال ممنوع الخروجی از کشور محکوم شد.
مادر ویدا ربانی، روزنامهنگار زندانی، نیز در نامهای به رییس قوه قضاییه نوشت: «او که از ابتدای پاییز در بازداشت و سپس در حبس به سر میبرد، حالا در ۳۳ سالگی در مجموع باید ۱۱ سال از سالهای جوانی خود را در بند حبسی ناعادلانه و برآمده از پیش داوریها و قضاوتهای سلیقهای سپری کند.»
از سوی دیگر، پایگاه خبری هرانا گزارش داد زهرا مهرابی، دانشجوی دانشگاه تهران و از بازداشتیهای اعتراضات سراسری، از سوی دادگاه انقلاب تهران به پنج سال حبس تعلیقی محکوم شده است.
کانال شوراهای صنفی دانشجویان نیز اعلام کرد زهرا تیموری، دانشآموخته رشته روانشناسی دانشگاه تهران که ۳ مهر در شهریار بازداشت شده بود، پس از تحمل ۴ ماه حبس (از مجموع یکسال) و تحمل ٧۴ ضربه شلاق، با پابند به حبس خانگی رفت. تیموری بقیه حبس خود را در خانه و اطراف آن به شعاع ۵٠٠ متر خواهد گذراند.
همچنین شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان گزارش داد پیروز نامی، دبیر کانون صنفی معلمان خوزستان، با درخواست اداره کل آموزش و پرورش استان و تایید هیات رسیدگی به تخلفات اداری، پیش از رسیدگی به پروندهاش به مدت سه ماه از حضور در کلاس درس منع شد.
دختر عباس واحدیان شاهرودی، زندانی سیاسی محبوس در زندان مشهد، نیز گفت که پدرش به مدت ۶ ماه از هرگونه ملاقات و تماس با خانواده محروم شده است.
از سوی دیگر، سازمان عفو بینالملل هشدار داد عرشیا تکدستان، جوان معترض ۱۸ ساله که در جریان اعتراضات ۳۰ شهریور در نوشهر مازندران بازداشت شده، با اتهاماتی چون «محاربه» و «افساد فی الارض» به دو بار اعدام محکوم شده است. این سازمان همچنین درباره به وضعیت مهدی محمدیفر، معترض ۱۹ ساله، نیز که به دو بار اعدام محکوم شده هشدار داد.
در همین حال، عالیه مطلبزاده و نرگس محمدی، در متنی از زندان اوین، ضمن حمایت از مصطفی نیلی، وکیل زندانی، نوشتند: «از افکار عمومی و نهادهای بینالمللی قضایی و حقوق بشری میخواهیم برای آزادی ایشان و کلیه وکلای حقوق بشری از زندانهای ایران تلاش کنند.»
این دو فعال مدنی زندانی خاطرنشان کردند: «پروندههایی که مصطفی نیلی وکالتش را پذیرفته به خوبی نشان میدهد که او فارغ از اتهام زندانی، با جان و دل برای همه آنها تلاش کرده است.»
خیزش انقلابی مردم در نقاط مختلف همچنان ادامه دارد و معترضان با تجمع در مراسم یادبود کشتهشدگان، شعاردهی، شعارنویسی و ادامه کارزار منزویسازی جمهوری اسلامی در عرصههای فرهنگی و اجتماعی، بر عزم خود برای سرنگونی جمهوری اسلامی تاکید کردند.
ویدیوی رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد مردم ایذه روز جمعه هفتم بهمنماه در مراسم یادبود حسین سعیدی، معترض کشتهشده، شعارهایی چون «از زاهدان تا ایذه، خون از وطن میریزه» و «مرگ بر خامنهای» سردادند.
پیکر حسین سعیدی و محمود احمدی را که در روستای پرسوراخ با حمله ماموران حکومتی کشته شدند، هنوز به خانواده آنها تحویل ندادهاند.
ویدیوی ارسالی دیگر به ایراناینترنشنال نشان میدهد روز جمعه هفتم بهمنماه در ایذه، مادر میلاد سعیدیانجو، معترض کشته شده، برای همدردی همراه با مادر حسین سعیدی، دیگر معترض کشتهشده، عزاداری میکند.
جمهوری اسلامی تلاش میکند تا قتل میلاد سعیدیانجو و برخی از کشتهشدگان ایذه در اعتراضات ۲۵ آبانماه را به گردن حسین سعیدی و دیگر همراهانش بیاندازد.
شعاردهی علیه جمهوری اسلامی نیز در نقاط مختلف ادامه داشت. ویدیوهای ارسالشده به ایران اینترنشنال نشان میدهد شامگاه جمعه مردم معترض در برخی محلههای تهران همچون شهرک باقری و تهرانپارس شعارهای انقلابی سر دادند.
شعارنویسیهای انقلابی نیز در نقاط مختلف ادامه داشت. ویدیویی که به ایران اینترنشنال فرستادهشده، نشان میدهد دانشآموزان روی دیوار کلاس یک هنرستان در کرج شعار «زن، زنگی، آزادی، مرد، میهن، آبادی» را نوشته و رنگ قرمز را به نشانه خون روی دیوار پاشیدهاند. آنها در پیام خود عنوان کردهاند: «پاک میکنند، باز مینویسیم»
یکی از مخاطبان ایراناینترنشنال نیز ویدیویی را بامداد جمعه از فردیس کرج فرستاده و گفت: «شما شعارها را پاک کنید ما دوباره مینویسیم. دیکتاتور به پایان سلام کن.»
ویدیوی ارسالی دیگر به ایراناینترنشنال نشان میدهد شهروندان بر روی سازه «۱۴۰۱» در میدان «امام رضا» در دامغان شعار «زن زندگی آزادی» را نوشتند.
در مشهد نیز یک ویدیوی ارسال شده دیگر نشان میدهد معترضان روز جمعه نام میدان هنرستان این شهر را به پهلوی تغییر دادهاند.
از سوی دیگر، کارزار منزویسازی جمهوری اسلامی از سوی هنرمندان و چهرههای مشهور نیز ادامه داشت. بازیگران فیلم سینمایی «چرا گریه نمیکنی؟» شامل مانی حقیقی، هانیه توسلی، فرشته حسینی، باران کوثری، علی مصفا، نهال دشتی و امیر حسین فتحی در بیانیهای اعلام کردند که در جشنواره فیلم فجر شرکت نمیکنند.
در این بیانیه آمده: «امسال از دیدن نام خود در این جشنواره ننگ داریم و اگر در ارائه فیلم به جشنواره اختیاری داشتیم، مانع حضور آن میشدیم.»
ادای احترام مردم به کشتهشدگان و معترضان اعدام شده نیز ادامه داشت. یکی از مخاطبان با ارسال ویدیویی به ایراناینترنشنال میگوید به یاد محمد حسینی، معترض اعدامشده و دیگر کشتهشدگان خیزش ملی ایرانیان، بین نیازمندان غذا پخش میکند.
در همین حال، ویدیوهای ارسال شده به ایران اینترنشنال نشان میدهد روز جمعه در اطراف مزار مجیدرضا رهنورد، معترض اعدامشده، در بهشترضای مشهد جو امنیتی حاکم است و ماموران لباس شخصی اجازه حضور بر مزار او را نمیدهند.