حذف خبرنگاران و اعزام همیار هوادار به جام جهانی

همزمان با ممنوع الخروج شدن چندین عکاس و خبرنگار از ایران، گروه های مختلف حراستی – امنیتی تحت عنوان خبرنگار و با سهمیه فدراسیون فوتبال راهی جام جهانی قطر شده اند.

همزمان با ممنوع الخروج شدن چندین عکاس و خبرنگار از ایران، گروه های مختلف حراستی – امنیتی تحت عنوان خبرنگار و با سهمیه فدراسیون فوتبال راهی جام جهانی قطر شده اند.
بر اساس خبرهای رسیده به ایران اینترنشنال بسیاری از خبرنگاران و عکاسانی که قرار بود برای پوشش جام جهانی 2022 از ایران به قطر اعزام شوند، ممنوع الخروج شده و با وجود داشتن ویزا و آی دی کارت در لیست سیاه فدراسیون فوتبال قرار گرفته اند. دلیل اصلی این اقدام همراهی این خبرنگاران با خیزش انقلابی مردم و حمایت از خبرنگاران بازداشت شده بود.
از سوی دیگر افراد دیگری با ماهیت حراستی – اطلاعاتی تحت عنوان همیار هوادار با بلیط رایگان فدراسیون فوتبال راهی جام جهانی شده اند.

گرت ساوتگیت، سرمربی تیم ملی فوتبال انگلستان در نشست خبری پیش از اولین دیدار سه شیرها در جام جهانی مقابل ایران گفت: بازیکنان تصمیم دارند پیش از بازی مقابل ایران زانو بزنند و به این کار در طول مسابقات ادامه خواهند داد
سرمربی تیم ملی فوتبال انگلستان تاکید کرد: این تصمیمی است که ما اتخاذ کردیم و فکر میکنم باید آن را انجام بدهیم. تیمهای لیگ برتر برای رویدادهای بزرگ این کار را انجام میدهند و من فکر میکنم جام جهانی، بزرگترین رویداد فوتبالی است.
ساوتگیت میگوید، این حرکت (زانو زدن برای مبارزه با تبعیضهای نژادی) میتواند در تمام دنیا فراگیر شود و تاثیر مهمی بر روی جوانان داشته باشد.
گفتنی است، زانو زدن بازیکنان انگلستان، حرکتی نمادین برای مبارزه با نژادپرستی، نابرابری و تبعیضهای نژادی است

تابستان سال ۲۰۱۸، تیم ملی فوتبال ایران برای چهارمین دوره در تاریخ و دومین دوره پیاپی به بزرگترین فستیوال فوتبال جهان رسیده بود؛ جام جهانی در سرزمین تزارها. بعد از نمایش تیم کیروش در ۲۰۱۴ برزیل، حالا یک ملت امید دارند به صعود در ۲۰۱۸ روسیه.
از پشت میز امتحانات پایان ترم تا گعدههای سیاسیون، از آبدارخانه یک اداره در دور دستترین نقطه ایران تا مسافران یک تاکسی در خیابانهای دود گرفته و شلوغ تهران، از شوخی علی بیرو با رونالدو که با کلید واژه «چطوری کریس» در شبکههای اجتماعی وایرال شده، تا زمزمه پیر وجوانی که هر چند خسته شدهاند از وعدههای بیثمر و اوضاع مالیشان از صدقهسر جمهوری اسلامی خوب نیست اما حالشان با تیم مستر کیروش خوب بود و دیگر نه از ستارههای لالیگایی هراس داشتند و نه یاران سی آر سون.
ساعت بازیهای ایران در ۲۰۱۸ را تقریبا تمام ایران میدانند و لحظهشماری میکنند برای ماموریتی که این تیم دارد، صعود و تاریخسازی برای فوتبالی که هر چند بیثبات است و هزار و یک مشکل دارد اما ۸۰ میلیون ایرانی به این تیم ایمان دارند. تیمی که شعارش «۸۰ میلیون نفر، یک ملت و یک ضربان» است. مردم خسته از شعارهای پوچی که با هیچ کلیدی باز نشده بود، حالا میخواهند ۲۷۰ دقیقه، همه چیز را فراموش کنند و تنها نظارهگر نمایش یوزها باشند که ضربانشان را با این تیم تنظیم کردهاند.
۲۰۱۸ که تمام شد، تیم ملی سربلندتر از همیشه بود، تیمی که اگر مهدی طارمی تنها کمی دقت میکرد و در دو قدمی دروازه پرتغال، با چشمان کاملا باز به توپ ضربه میزد، فاصلهای با صعود نداشت. اما فوتبال است دیگر، همین اگرها و شدنها و نشدن و آههایی که از نهان بلند میشود، جذابش کرده است. تیمی که هر چند ماموریت صعود را به پایان نرساند اما مانند ابر قهرمانان از آن استقبال شد، چرا که ضربان یک ملت بود.
چهار سال بعد از تابستان ۲۰۱۸، به پاییز ۲۰۲۲ رسیدهایم. جام جهانی با دلارهای نفتی به سفر قطر کرده است و حالا عجیبترین و سیاسیترین جام جهانی تاریخ در یکی از کوچکترین و ثروتمندترین کشورهای جهان، آن هم در عجیبترین فصل سال برای برگزاری جام، میزبان تیم ملی فوتبال ایران است. تیمی که دوباره همان بازیکنان ۲۰۱۸، همان سرمربی و به لطف خوبان عالم، همان رئیس فدراسیون را در خود میبیند. تیمی که شاید کمی قویتر شده است اما دیگر مانند ۴ سال قبل، ضربان ۸۰ میلیون نفر نیست. چهار سال بعد از روزهایی که هیچ کلیدی قفل وعدهها را باز نکرد، حالا دیگر وعدهای هم برای مردم خسته ایران وجود ندارد. وعده حکومت، بهشت اجباری است و شهروندان ایران یکی یکی در خیابانها جان میدهند. جان میدهند «برای زن، زندگی، آزادی» جان میدهند «برای نخبههای زندانی»، «برای احساس آرامش»، «برای دختری که آرزو داشت پسر بود» و به قتل میرسند از بس که با صدای بلند این بغض فروخفته ۴۰ سالهای که جان به لبشان کرده است را فریاد میزنند.
در همسایگی میزبان جام جهانی ۲۰۲۲، کشوریست که فوتبال در زیر پوست و رگ کوچه پس کوچههایش میتپید اما حالا دیگر تپش ندارد و مردمانش به تنها چیزی که فکر نمیکنند، فوتبال است، چون اینجا دیگر شرایط عادی نیست. شرایطی که انگار ستارههای تیم ملی نمیبینند و حرفهای دستوری دیکته شده را به زبان میآورند و مقابل دوربین فیفا طوری ژست میگیرند که گویی در ایران هیچ خبری نیست و معترضان برای مهمانی رفتهاند اوین، هیچ کودکی به قنل نرسیده و هیچ مادری داغدار نشده است. تیمی که فرسنگها از ۸۰ میلیون ایرانی فاصله گرفت و حالا دیگر هیچ نبضی برایش نمیتپد. کسی نمیداند بازی مقابل سه شیرها چه ساعتی است چرا که ساعتها تنظیم شده است به وقت آزادی. پوستر بازیکنانش در شهرها به آتش کشیده میشود و از ورزشکار المپیکی تا مردمی که در خیابانها جان میدهند، بازیکنانش را نکوهش میکنند. و تیمی که ۴ سال قبل ضربان یک ملت بود را دیگر تیم ملی فوتبال ایران صدا نمیزنند و میگویند؛ تیم فوتبال جمهوری اسلامی.

عادل فردوسی پور، مجری، گزارشگر و تهیه کننده برنامه تعطیل شده نود، از رد پیشنهاد صدا و سیمای جمهوری اسلامی برای گزارش بازیهای جام جهانی قطر ۲۰۲۲ خبر داد
فردوسیپور با تایید این موضوع به خبرآنلاین گفت: پس از نزدیک به چهار سال ممنوعیت، گفتند جام جهانی را گزارش کن .در دورانی که ایران عزیز در ماتم و اندوه فرزندان خود نشسته، صدای مردم از هر صدایی شنیدنیتر است.
صدا و سیمای جمهوری اسلامی که با بحران خداحافظی مجریانش دست و پنجه نرم میکند با ارائه پیشنهاد به عادل فردوسیپور به دنبال مشروعیت است و البته نشاندن مردم پای تلویزیون است.
عادل فردوسیپور طی روزهای گذشته و از زمان آغاز خیزش انقلابی ایرانیان بارها حمایت خود از خیزش انقلابی مردم را اعلام کرد و در یک سخنرانی در دانشگاه شریف، خواهان آزادی دانشجویان زندانی شده بود

ایران اینترنشنال از منابع آگاه مطلع شده که پارمیدا قاسمی، کماندار رشته ریکرو تیم ملی ایران، که در مراسم اهدای مدال در اختتامیه لیگ تیروکمان تهران، مقابل مسئولان فدراسیون، #حجاب_اجباری خود را از سر برداشته بود، امروز در کمیته انضباطی این فدراسیون حاضر شده است.
همچنین حراست وزارت ورزش هم این کماندار ملی پوش را فراخوانده و از او تعهد گرفته شده است.
در روزهای گذشته پارمیدا قاسمی با انتشار ویدئویی در صفحه اینستاگرامش، نداشتن حجاب بر روی سکوی قهرمانی را به دلیل متوجه نشدن افتادن مقنعهاش عنوان کرده بود. موضوعی که با تصاویر منتشر شده همخوانی نداشت و به نظر می رسید انتشار این ویدئو در واقع یک اعتراف اجباری بوده است.
پیش از این الناز رکابی ملی پوش سنگنوردی و نیلوفر مردانی در مسابقات بین المللی حجاب اجباری از سر برداشته بودند.

پس از گذشت دو ماه از خیزش انقلابی مردم در ایران، در فاصله کمتر از یک هفته تا برگزاری اولین جام جهانی در غرب آسیا به میزبانی قطر، تمام فرصتهایی که مسوولان جمهوری اسلامی در برگزاری این رویداد برای خود متصور بودند، به سراب تبدیل شده است.
سراب قطر برای جمهوری اسلامی پس از راه افتادن موج اعتراض ورزشکاران شکل گرفت و نخواندن سرود جمهوری اسلامی به وسیله تیمهای مختلف ورزشی، شادی گلهایی که به جانباختگان و معترضان خیزش انقلابی مردم تقدیم شد و ...، وحشت جمهوری اسلامی را از نمایش عمومی این سطح از اعتراضات در کشور دوست و همسایهاش بیشتر کرد.
شنیدهها از تعهد گرفتن برای خواندن سرود جمهوری اسلامی به وسیله بازیکنان حکایت دارد؛ تا آنجا که برخلاف روال تمام ۳۱ تیم حاضر دیگر در این جام، کنفرانس مطبوعاتی کارلوس کیروش را به دلیل آنچه مشکل فنی اعلام شد، لغو و لیست بازیکنانی که گفته میشد از کیروش خواسته شده نفراتی معترض مانند آزمون را از آن حذف کند، در شامگاه یکشنبه اعلام کردند.
بر خلاف جامهای جهانی گذشته، دیگر هیچ گزارشگری از تلویزیون جمهوری اسلامی در قطر حضور ندارد و گزارش سه بازی ایران به احمدی، خیابانی و یوسفی در داخل کشور سپرده شده است.
بسیاری از عکاسان و خبرنگارانی که پیشتر نامشان در لیست اعزامی به قطر تایید و نوشته شده بود، از لیست خارج شدهاند تا در صورت تمایل با هزینه شخصی به گرانترین جام جهانی تاریخ بروند!
رویای میزبانی مشترک و اقامت ایرانیان در کیش و ترانسفر با کشتی به دوحه با "نه" دوست و کشور همسایه، قطر مواجه شده تا جایی که رمضانی گالشی، معاون گردشگری کیش در مصاحبه با ایرنا گفت: «ما هر وقت قطر اجازه دهد میتوانیم ترانسفر دریایی داشته باشیم. اجازهای که تاکنون برای بندر الحمرا صادر نشده است. برای روزهای بازی ایران سه پرواز چارتری با ظرفیت هر پرواز ۱۲۰ نفر به دوحه با قیمت مناسب برای مردم در نظر گرفتهایم تا هواداران در قطر نمانند و هزینه اقامت ندهند.»
جمهوری اسلامی در تلاش بود تا سهمی از کیک این جشن دلارهای نفتی برای خود بردارد اما خیزش انقلابی مردم در ایران سبب شد تا رژیم جمهوری اسلامی شبهایش را با کابوس کمپین حذف از جام جهانی بگذراند.





