در پی پخش اعتراف اجباری سپیده رشنو، زن معترض به حجاب اجباری از تلویزیون جمهوری اسلامی، موجی از محکومیت این اقدام و در همدلی با او در رسانه‌های اجتماعی به راه افتاد.
صداوسیمای جمهوری اسلامی شامگاه شنبه هشتم مرداد در بخش خبری ۲۰:۳۰ با صدای آمنه‌سادات ذبیح‌پور که از او به عنوان یک «بازجو-خبرنگار» نام برده می‌شود، برای اولین بار و پس از چندین روز بی‌خبری، سپیده رشنو را نشان داد.
در این گزارش، رشنو مقابل دوربین نشسته و با چهره‌ای به وضوح خسته اظهاراتی را درباره واقعه منجر به بازداشتش روایت می‌کند.
رشنو پس از آن که در یک اتوبوس در واکنش به تذکر حجاب اجباری یک زن محجبه مقاومت کرده و از این برخورد فیلم گرفته بود، بازداشت شد.
پخش اعترافات اجباری سپیده رشنو، پس از آن صورت گرفت که جمعی از کاربران در کارزاری با هشتگ #سپیده_کجاست نسبت به ادامه بازداشت و بی‌خبری از سپیده رشنو، اعتراض کردند.
بر اساس گزارش‌ها، رشنو به بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند یک-الف منتقل شده و از دسترسی به وکیل و تماس با خانواده محروم است.
همچنین پخش اعترافات او، سه روز پس از پخش اعترافات اجباری یک زن با هویت نامشخص صورت گرفته که جمهوری اسلامی او را سپیده رشنو معرفی کرد.
اما بعدا، یک منبع مطلع به ایران اینترنشنال گفت این زن سپیده رشنو نیست و این ویدیوی اعترافات مربوط به زنی است که در اتوبوس با زن متذکر حجاب اجباری درگیر شده و دستش آسیب دیده است.
همچنین آرش صادقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی پیشین در توییتی نوشت مکان فیلم‌برداری در این فیلم، اتاق مخصوص اعترافات تلویزیونی (بند یک الف) است و این سوال را مطرح کرده که «چطور به خانم رایحه ربیعی اجازه حضور در این بازداشتگاه مخفی داده شده است؟»
اکنون پخش اعترافات خود رشنو با واکنش‌های گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است.
مسیح علی‌نژاد با اشاره به پخش اعترافات اجباری سپیده رشنو، از جامعه بین‌المللی خواست از او اعلام حمایت کنند.
پوریا نوری، برادر کسری نوری، دانشجو و درویش گنابادی زندانی، با اشاره به کارزار کاربران در روزهای اخیر برای کسب اطلاع از وضع رشنو، در توییتی نوشت: «در روزهای اخیر وقتی می‌نوشتیم سپیده کجاست؟ او اینجا بود جلوی دوربین با چهره‌ای سرکوب شده. سناریوی خیالی برای کسی ساختند که سوار اتوبوس شده بود تا یک روز عادی از زندگی‌اش را سپری کند و مطالبه‌اش آزادی پوشش بود.»
گروهی از کاربران با اشاره به اینکه سپیده نمادی از شهروندان سرکوب‌شده به دست جمهوری اسلامی است که به دنبال احقاق حقوق اساسی و اولیه خود هستند، نوشتند نام او همچون ویدا موحد، نخستین زنی که در خیابان انقلاب روسری خود را به چوب زد، در مسیر مبارزه با حجاب اجباری ماندگار خواهد شد.
عده‌ای هم با کنار هم قرار دادن تصاویری بدون حجاب و از دوره آزادی سپیده در کنار تصویر او در ویدیوی اعتراف اجباری به شکنجه شدن او اشاره و تاکید کردند حکومت به دنبال ایجاد رعب و وحشت میان مخالفان حجاب اجباری است اما به هدفش نخواهد رسید.
در همین زمینه، آرمین ابراهیمی، روزنامه‌نگار در صفحه توییترش نوشت: «جمهوری اسلامی سپیده رشنو را پس از ربایش، علنی شکنجه کرده و لجن سادات ذبیح‌پور از آن یک بسته «اعترافات تلویزیونی» ساخته تا القا کنند هر که مخالف کند، سرنوشتش چنین خواهد بود؛ باز هم به اعتراضات گسترده علیه «حجاب اجباری» می‌گویید مردم مقابل مردم؟!»
مازیار ابراهیمی که پیشتر او نیز در پرونده کشته شدن عوامل برنامه هسته‌ای ایران بازداشت شده و مجبور به اعترافات اجباری شده بود، نوشت: «درماندگان باز هم اعتراف اجباری پخش کردند. این اعترافات شاید در روزگاری مانند روزهای بعد از انقلاب نفعی داشت اما اکنون با استفاده از آن برای هر نوع مسئله ایی خوشبختانه نه تنها اثرگذاری خود رو از دست داده بلکه باعث به سخره گرفته شدن دستگاههای ناتوان امنیتی شده.»
در روزهای گذشته کاربران زیادی هم به زبان انگلیسی درباره سپیده رشنو اطلاع‌رسانی کرده‌اند، اما همچنان جزییات دقیقی از وضعیت این شهروند زندانی مخالف حجاب اجباری در دست نیست.