با انتشار این بیانیه، پرونده ناپدید شدن چهار شهروند ایرانی در لبنان یک بار دیگر مطرح و برجسته شد اما انتقادهای زیادی به عملکرد تهران در این زمینه حتی از ناحیه اصولگرایان وارد میشود.
منتقدان باور دارند جمهوری اسلامی این پرونده را با جدیت کافی پیگیری نکرده و معاملههای پشت پردهای بر سر آن انجام داده است.
با وجود گذشت ۴۰ سال، هنوز هیچ اثری از این چهار نفر یافت نشده است.
تهران، اسرائیل را مسئول ناپدید شدن اتباع خود میداند و با اشاره به «شبهنظامیان لبنانی» که در سال ۱۹۸۲ میلادی مستقیما از اسرائیل سلاح دریافت میکردند، مدعی است عاملان ناپدید شدن این افراد، «مزدوران اسرائیل» هستند.
وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی در بیانیه خود که به مناسبت چهلمین سالگرد جنگ لبنان و مفقود شدن این افراد منتشر کرد، آورده است که به طور جدی «مسأله تعیین سرنوشت افراد ربوده شده به دست اسرائیل» را دنبال میکند
بیانیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی از تمامی سازمانهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد به دلیل آنچه عدم تلاش کافی برای یافتن چهار فرد مفقود شده خواند، انتقاد کرد.
دو دیپلمات ایرانی، یک فرمانده نظامی و یک عکاس خبرگزاری ایرنا، روز ۱۳ تیر سال ۱۳۶۱ هنگام عبور از ایست-بازرسی زیر نظر شبهنظامیان مسیحی لبنانی در شمال این کشور دستگیر شدند و از آن زمان تاکنون مفقود هستند.
بر اساس بیانیه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، «ربودهشدگان»، احمد متوسلیان، مشاور نظامی سفارت جمهوری اسلامی در لبنان، سید محسن موسوی، کاردار سفارت، تقی رستکار، کارمند سفارت و کاظم اخوان، عکاس خبرگزاری ایرنا هستند.
متوسلیان یکی از فرماندهان سپاه پاسداران جمهوری اسلامی بود که از زمان تشکیل حزبالله لبنان در سال ۱۹۸۲ میلادی در این کشور حضور یافت.
سمیر جعجع، رهبر گروه شبهنظامی مسیحی پس از آزادی از زندان در سال ۲۰۰۶ میلادی فاش کرد که چهار شهروند ایرانی به دست شبهنظامیان لبنانی کشته شدهاند.