مطالب بیشتر
او یکشنبه هشتم تیر ماه در ادامه سخنانش گفت عدهای در این حادثه مجروح شدهاند که برخی از آنها در محل، برخی با اعزام به بیمارستان و برخی هم با بستری و درمانهای تکمیلی درمان شده و از بیمارستان مرخص شدهاند.
سخنگوی قوه قضاییه به وضعیت زندانیان منتقلشده از اوین اشارهای نکرد.
ارتش اسرائیل دوم تیرماه در حملهای هوایی زندان اوین را هدف قرار داد و در جریان این حمله شماری از کارکنان زندان، مقامهای قضایی، نیروهای گارد ویژه، ماموران نظامی و شماری از خانوادههای زندانیان کشته یا مجروح شدند.
اطلاعاتی که پیشتر به ایراناینترنشنال رسیده بود هم نشان میداد در پی حمله اسرائیل به زندان اوین، شماری از کارکنان آن از جمله دو تن از مدیران بدنام این زندان که سابقه ریاست بندهای ۴ و ۷ و ۸ اوین را دارند به همراه تعدادی از نیروهای نظامی و گارد زندان کشته شدهاند.
این حمله در شرایطی صورت گرفت که پیش از آن و در پی شدت گرفتن درگیریها میان جمهوری اسلامی و اسرائیل، خانوادههای زندانیان سیاسی بارها خواستار آزادی آنان شده بودند.
ابهام در وضعیت زندانیان پس از حمله اسرائیل به اوین
با گذشت حدود یک هفته از حمله اسرائیل به زندان اوین و تخریب بخشهایی از بندهای مختلف و ساختمانهای اداری این زندان، اطلاعی از وضعیت سلامتی و محل انتقال و نگهداری زندانیان سیاسی محبوس در بازداشتگاههای وزارت اطلاعات، اطلاعات سپاه پاسداران و حفاظت اطلاعات قوه قضاییه وجود ندارد.
گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال حاکی از آن است که مسئولان نهادهای امنیتی، سازمان زندانها و قوه قضاییه جمهوری اسلامی، به خانوادههایی که برای پیگیری وضعیت نزدیکانشان مراجعه کردهاند، هیچ پاسخ مشخصی ندادهاند و تنها گفتهاند باید منتظر بمانند.
حکومت ایران پس از حمله به اوین زندانیان زن و مرد را به زندانهای قرچک ورامین و تهران بزرگ منتقل کرده و آنها در شرایط نامناسبی نگهداری میشوند و از داشتن حداقل امکانات محروماند.
شورای بازنشستگان ایران در بیانیهای جمهوری اسلامی را مسئول حفظ جان همه زندانیان دانست. این شورا خواستار اطلاع رسانی شفاف و دقیق از تعداد کشته ها و زخمیها و روشن شدن وضعیت زندانیانی شد که خبری از آنها نیست و تاکید کرد زندانیان سیاسی باید آزاد شوند و نه انتقال به زندانهای دیگر.
کارزار اینترنتی برای آگاهی از وضع زندانیان
گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی، فعالان حقوق بشری و کاربران رسانههای اجتماعی، شنبه هفتم تیر با استفاده از هشتگ #زندانی_ما_کجاست درباره بیخبری از زندانیان اوین و موج جدید سرکوب و بازداشتها اطلاعرسانی کردند.
آیدا یونسی، خواهر علی یونسی دانشجوی زندانی نوشت ۱۲ روز پیش، برادرش از آشپزخانه بند چهار زندان اوین ربوده شده و «به بعضی از همبندیهاش که شاهد این وضعیت بودن گفته شد که علی رو برای بازپرسی میبرن و به زودی برمیگرده! از اون زمان از علی خبری نداریم».
او افزود همزمان تعداد زیادی از زندانیها، از جمله پدرش، از زندان اوین به تهران بزرگ منتقل شدند و در آنجا دسترسی محدود به آب، غذا و تلفن وجود دارد.
به نوشته یونسی، زندانیان را مجبور کردند که بدون وسایل شخصی جابهجا بشوند و حالا کمبود لباس و دارو هم اضافه شده است.
کاربران درباره وضعیت تعداد دیگری از زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله مطهره گونهای، حسین میربهاری، حسین رونقی، حسن رونقی، احمدرضا جلالی، بهناز محجوبی، ارغوان فلاحی و بیژن کاظمی هم ابراز نگرانی کردند.
مای ساتو، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، چهارم تیرماه با انتشار مطلبی در شبکه ایکس نوشت: «گزارشهای نگرانکنندهای درباره انتقال زندانیان از زندان اوین در جریان حملات اسرائیل دریافت کردهام.»
او وضعیت علی یونسی را بسیار نگرانکننده خواند و نوشت: «او در ۲۹ خرداد به اجبار از بند چهار زندان اوین منتقل شده و از آن زمان خانوادهاش هیچ اطلاعی از محل نگهداری او ندارند.»
خانوادههای شماری از زندانیان دوتابعیتی و خارجی از جمله سسیل کوهلر و ژاک پاریس، زوج فرانسوی زندانی در ایران نیز نسبت به سرنوشت عزیزان زندانی خود در بازداشتگاههای امنیتی جمهوری اسلامی، پس از حمله اسرائیل، ابراز نگرانی کردهاند.
