در تابوت پاپ فرانسیس کیسهای حاوی سکههای ضربشده در دوران زمامداری او و سندی یکصفحهای از شرح دوره پاپیاش قرار داده شد؛ سندی که به «روژیتو» معروف است و یک نسخه از آن در آرشیو واتیکان نگهداری میشود.
تابوتهای رویی از جنس چوب و روی، هر دو، دارای صلیب و نشان رسمی پاپ فرانسیس هستند.
برخلاف سنت، پاپ فرانسیس خواسته بود در کلیسای سنتا ماریا ماجوره و نه در کلیسای سنپیتر یا دخمههای زیر آن دفن شود؛ انتخابی که نشاندهنده ارادت ویژه او به نماد مریم مقدس در این کلیساست.
پاپ فرانسیس در طول ۱۲ سال دوره پاپ بودن خود، با فروتنی و توجه به فقرا قلب میلیونها نفر را به دست آورد، هرچند انتقادهای تند علیه سرمایهداری و تغییرات اقلیمی باعث نارضایتی برخی محافظهکاران از او شد.
با برگزاری خاکسپاری، کلیسای کاتولیک وارد دوره ۹ روزه سوگواری موسوم به «نوومدیالس» میشود.
زمان دقیق آغاز مجمع کاردینالها برای انتخاب پاپ جدید هنوز اعلام نشده است. در این مجمع، کاردینالهایی که کمتر از ۸۰ سال سن دارند رایگیری محرمانه انجام میدهند. برای انتخاب پاپ جدید، کسب دوسوم آرا ضروری است.
هر مرد کاتولیک تعمید یافتهای میتواند انتخاب شود اما از سال ۱۳۷۸ میلادی تاکنون، همیشه یک کاردینال به عنوان پاپ برگزیده شده است.
با توجه به اینکه اکثر کاردینالهای رایدهنده از سوی پاپ فرانسیس منصوب شدهاند، انتظار میرود جانشین او نیز تا حد زیادی ادامهدهنده مسیر او باشد.
پاپ فرانسیس در طول دوران خود با انتخاب نامی برگرفته از سنت فرانسیس از اسیزی و با سبک زندگی سادهزیستانه، تعهد خود به فقرا و محیط زیست را نشان داد.
نخستین سفر او، دیدار مهاجران در لامپدوسا بود و او یکی از معدود پاپهایی بود که دادههای علمی را در آموزشهای دینی خود بهکار گرفت.
پاپ فرانسیس، حتی پس از مرگ، وفادار به سادگی خود، در تابوتی ساده و چوبی به خاک سپرده میشود.
