امروزه میلیونها نفر در جهان سریال محبوبشان را یکنفس، قسمت پشت قسمت، تماشا میکنند. گسترش خدمات پخش رسانهای طی سالهای گذشته، این کار را بسیار آسان کرده است. تحقیقات نشان میدهد که این رفتار در دوران قرنطینه کوویدـ۱۹، از آنچه که بود بیشتر هم شده است.
اما آیا تماشای سریالی سریال میتواند مشکلزا و یا اعتیادآور باشد؟ اگر نتوانید خودتان را از بند آن رها سازید، باید چه کنید؟
مشکلساز بودن تماشای سریالی سریال، به شمار اپیزودهایی که نگاه میکنید (گرچه تحقیقات نشان میدهد که دستکم دو قسمت پشت سر هم نگاه کردن لازمه آن است تا آن را چنین بنامید) و شمار ساعات سپریشده جلوی تلویزیون و یا نمایشگر کامپیوتر ارتباطی ندارد؛ بلکه مشکل هنگامی است که این زیادهروی در تماشای سریال، همچون سایر رفتارهای اعتیادآور، بر دیگر جنبههای زندگی فرد تاثیر منفی بگذارد.
نگارنده این مطلب طی سالها تحقیق درباره اعتیاد دریافته است که تمامی رفتارهای اعتیادگونه، شش شاخصه اصلی دارند. حال اگر این اعتیاد، زیادهروی در تماشای سریال باشد به این معناست که:
۱- برجستگی: تماشای سریالی سریال مهمترین چیز در زندگی فرد محسوب میشود.
۲- تعدیل خلقوخو: کسی که اپیزود پشت اپیزود تماشا میکند، به آن بهعنوان راهی برای تغییر نسبی خلقوخو متوسل میشود؛ مثلا میخواهد در کوتاهمدت حالش بهتر شود و یا موقتا از مسئلهای منفی در زندگی فرار کند.
۳- تعارض: تماشای سریال جنبههای کلیدی زندگی فرد همچون تحصیل، کار و روابط را تحتالشعاع قرار میدهد.
۴- مصرف بیشتر کفاف لذت بیشتر را نمیدهد: شمار ساعاتی که فرد روزانه به تماشای سریال اختصاص میدهد در طول زمان بهشکل قابلتوجهی افزایش مییابد.
۵- بروز نشانههای ترک اعتیاد: اگر فرد نتواند بیوقفه سریال تماشا کند، نشانههای روانی و جسمی مشابه با نشانههای ترک اعتیاد تجربه میکند.
۶- بازگشت سر خانه اول: اگر فرد بتواند بهصورت موقت این عادت را ترک کند، اگر دوباره آن را از سر بگیرد، از نو در همان چرخه پیشین میافتد.
پس هر کس که هر شش ویژگی را یکجا داشته باشد واقعا به تماشای سریالی سریال معتاد است. فردی که تنها چندین خصوصیت ذکرشده را داشته باشد ممکن است رفتارهای او به «تماشای سریالی مشکلساز» دلالت کند، اما بنا بر معیارهایی که پیشتر ذکر شد، معتاد محسوب نمیشود.
مانند بسیاری رفتارهای اعتیادگونه همچون اعتیاد به سکس، کار و ورزش، تماشای سریالی سریال در دفترچه راهنمای روانپزشکی، اعتیادی به رسمیت شناختهشده نیست. همچنین تخمین دقیقی از گستردگی چنین اعتیادی در دست نیست. اما تحقیقات در این زمینه رو به افزایش است.