به گفته خانواده بنیصدر، او روز شنبه پس از مدتی طولانی مبارزه با بیماری، در بیمارستان سالپتریه شهر پاریس درگذشت.
بنیصدر متولد سال ۱۳۱۲ در همدان و فرزند آیتالله نصرالله بنیصدر بود. او در دانشگاه تهران حقوق و اقتصاد تحصیل کرد و در سال ۱۳۴۲ به پاریس رفت.
بنیصدر که پیش از انقلاب ۵۷ مدتی زندانی شد، در خارج از کشور نماینده دانشگاه تهران در کنگره کنفدراسیون جهانی دانشجویان بود.
او همچنین در زمان حضور روحالله خمینی در پاریس یکی از چهرههای نزدیک به او بود و با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، به همراه او از پاریس به تهران بازگشت و به عنوان یکی از اعضای مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد.
بنیصدر پس از استعفای مهدی بازرگان از نخست وزیری، سرپرستی وزارت دارایی و وزارت خارجه را نیز برعهده داشت و در ۵ بهمن ۱۳۵۸ به عنوان اولین رییس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد.
با این حال او با حزب جمهوری اسلامی و مجلس اول دچار اختلاف و درگیری شد و سرانجام در خرداد ۶۰ جریان نزدیک به حزب جمهوری اسلامی در مجلس طرح عزل ابوالحسن بنیصدر را ارائه کرد.
رای به عدم کفایت سیاسی و عزل او به تصویب مجلس رسید و این حکم اول تیر ۶۰ توسط روحالله خمینی تایید شد.
بنیصدر مدتی پس از این اتفاق مخفی شد و بعد به همراه مسعود رجوی، رهبر سازمان مجاهدین خلق، از ایران خارج شد.
او در فرانسه به همراه مسعود رجوی از جمله اعضای گروه «شورای ملی مقاومت» بود اما به گفته خودش، به دلیل روابط سازمان مجاهدین خلق با عراق این شورا را ترک کرد.
او در بیرون از ایران نیز نشریه «انقلاب اسلامی» را که در ایران مدیر مسئول آن بود همچنان منتشر میکرد.
ابوالحسن بنیصدر در دادگاه ترور مخالفان جمهوری اسلامی در رستوران میکونوس شهادت داد و اطلاعاتی را درباره نحوه برنامهریزی و اجرای ترور مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور به این دادگاه ارائه کرد.
