بر اساس اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، علی شادمان، بازیگر سینما، به همراه بیش از ۲۰ نفر از جمله پارسا پیروزفر، ستاره پسیانی، سحر دولت‌شاهی، مهران میری و احمد سلگی، در مهمانی تولد او که پنجشنبه برگزار شد، بازداشت شدند. علی شادمان و ستاره پسیانی همچنان در بازداشت به سر می‌برند.
به‌گفته منابع، پارسا پیروزفر پس از حمله ماموران به این مراسم دچار ناراحتی شده و به بیمارستان منتقل شده است.
اطلاعات رسیده حاکی از آن است که برای علی شادمان و شش نفر دیگر در دادسرای ارشاد پرونده تشکیل شده است. اتهام‌های مطرح‌شده شامل «جریحه‌دار کردن عفت عمومی»، «اشاعه فحشا»، «شرب خمر» و «نگهداری مشروبات الکلی» عنوان شده است. برای دیگر بازداشت‌شدگان که بیشتر آنان از هنرمندان عرصه تئاتر هستند، پرونده‌های جداگانه با اتهام‌های مختلف در دادسرای ارشاد گشوده شده است.
شادمان در شهریورماه پس از دریافت جایزه ویژه هیات داوران در جشن «نگاه»، این جایزه را به حسین محمدی، بازیگر تئاتر و از بازداشت‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱، تقدیم کرده بود. به گفته منابع، این اقدام باعث شد او تحت فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی قرار گیرد. محمدی که در مراسم چهلم حدیث نجفی بازداشت شد، بیش از سه سال است در زندان به‌سر می‌برد.
قدرت‌نمایی حکومت با بگیر و ببندهای گسترده
در هفته‌های گذشته، مجموعه‌ای از برخوردهای امنیتی و قضایی نشان می‌دهد حکومت با بهره‌گیری از ابزارهایی چون پلمب گسترده کسب‌وکارها، محدودکردن فضاهای تفریحی و بازداشت چهره‌های شناخته‌شده، در تلاش است امکان جمع‌شدن، نفس‌کشیدن و حتی ارتباط اجتماعی شهروندان را محدود کند.
در کشاکش این تحولات، الیاس حضرتی، رییس شورای اطلاع‌رسانی دولت مسعود پزشکیان، تایید کرد علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، ابلاغیه‌ای درباره حجاب اجباری به دولت ارسال کرده است. موضوعی که در کنار مواضع دیگر مقامات حکومت و فعالیت دوباره حامیان حجاب اجباری در خیابان‌ها حکایت از موج تازه‌ای از سخت‌گیری حکومت و در مقابل مقاومت بخش‌های مختلف جامعه از جمله زنان دارد.
این سیاست‌ها، هم‌زمان با تشدید فشار بر زنان به‌خاطر حجاب اجباری و اعمال محدودیت بر کافه‌ها و رستوران‌ها، از نگاه بسیاری به نوعی اقدام برای «مهار اجتماعی» توصیف شده است؛ تلاشی برای جلوگیری از بروز هر شکل اعتراض جمعی و دورکردن افکار عمومی از بحران‌های بزرگ‌تری چون بی‌آبی، قطعی‌های گسترده برق و گاز، تورم افسارگسیخته، آلودگی شدید هوا و ده‌ها مسئلۀ ریز و درشتی که محصول سوءمدیریت ساختاری جمهوری اسلامی است.
افزایش برخوردها علیه کافه‌ها، رستوران‌ها و رویدادهای کوچک فرهنگی و تفریحی، هم‌زمان با سرکوب گسترده‌تر مخالفان، به باور تحلیل‌گران نشان می‌دهد این سیاست صرفاً محدود به مسائل «ارزشی» نیست و به‌گفته برخی فعالان اقتصادی، بخشی از یک طرح بزرگ‌تر برای «تحت فشار نگه‌داشتن دائمی جامعه» است؛ طرحی که طی آن صاحبان کسب‌وکارها با تهدید پلمب، عملاً مجبور به تبدیل شدن به بازوی اجرایی سرکوب می‌شوند.
با مرور خبرهای هفته‌ها و ماه‌های اخیر در حوزه فرهنگ و ورزش نیز رویکرد مشابهی دیده می‌شود. بازداشت بازیگران، هنرمندان و حتی حمله دوباره به زندگی خصوصی فوتبالیست‌ها، ادامه همان الگوی قدیمی است که در نگاه تحلیل‌گران «هزینه‌سازی برای چهره‌های همدل با مردم» توصیف شده است.
در حالی که بحران‌های اقتصادی و زیست‌محیطی زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار داده، حکومت با تمرکز بر بگیر و ببندها و پلمب‌های پی‌درپی، مسیری را پیش گرفته که به‌گفته بسیاری از شهروندان، که پیام‌هایشان را به ما ارسال می‌کنند، «راه تنفس جامعه را هر روز تنگ‌تر می‌کند»؛ مسیری که به باور کارشناسان نه از عمق بحران‌ها می‌کاهد، و نه نارضایتی فزاینده را متوقف خواهد کرد.
