در آستانه سال تحصیلی جدید، دانش‌آموزان هنرستان پسرانه شهر انار در استان کرمان به‌دلیل نبود فضای آموزشی مناسب بلاتکلیف مانده و با خطر ترک تحصیل مواجه شده‌اند. این موضوع با اعتراض خانواده‌ها، احضار شماری از والدین به اداره اطلاعات و استعفای مدیر هنرستان زیر فشارهای امنیتی منجر شد.
روزنامه هم‌میهن دوشنبه ۳۱ شهریور گزارش داد که خانواده‌های ۱۴۰ دانش‌آموز هنرستان فنی رئیسی انار، طی هفته‌های گذشته در اعتراض به وضعیت بی‌ثبات مدرسه فرزندانشان، به دفعات به اداره آموزش‌وپرورش مراجعه کردند و خواستار تعیین تکلیف فضای آموزشی هنرستان شدند.
این اعتراضات که به‌صورت تجمعات مسالمت‌آمیز انجام گرفت، به برخوردهای امنیتی منجر شد و چند تن از والدین به نهادهای امنیتی احضار و بازجویی شدند و برای برخی نیز پرونده قضایی تشکیل شد؛ اقدامی که به‌گفته خانواده‌ها، به‌جای پاسخ‌گویی به مطالبات آموزشی، آنان را با تهدید و فشار روبه‌رو کرده است.
از سوی دیگر، حسین میرکی، مدیر پیشین هنرستان فنی رئیسی که مورد اعتماد دانش‌آموزان و خانواده‌ها بوده، در فشارها بر والدین دانش‌آموزان و پس از احضار به اداره اطلاعات، از سمت خود استعفا کرده است.
میرکی در گفت‌وگو با هم‌میهن گفت که هدفش حفظ شان مدرسه و دانش‌آموزان بوده، اما با نگاه تحقیرآمیز مسئولان آموزش‌وپرورش به خانواده‌ها، دخالت‌های سیاسی و نبود شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها، ادامه کار برایش ممکن نبوده است.
هم‌زمان با این فشارها، کمپین حقوق بشر ایران گزارش داد که در آستانه شروع سال تحصیلی جدید در ایران، مقام‌های جمهوری اسلامی سرکوب معلمان و اعضای تشکل‌های صنفی معلمان را تشدید کرده‌اند.
بنا بر یافته‌های این کمپین، در بازه زمانی نیمه خرداد تا ۲۸ شهریور دست‌کم ۴۵ معلم و فعال صنفی فرهنگیان به‌طور خودسرانه بازداشت، احضار یا بازجویی شده و در محاکم غیرقانونی «انقلاب»، بدون رعایت حداقل موازین آیین دادرسی و حق دفاع، محکوم شده‌اند.
بحران فضای آموزشی
هنرستان رئیسی از مهرماه سال گذشته شروع به‌کار کرد و به‌دلیل کمبود جا قرار بود به ساختمان اداره آموزش‌وپرورش منتقل شود اما به فاصله کمی مانده تا بازگشایی مدارس، مسئولان این اداره اعلام کردند ساختمان را برای تبدیل‌شدن به مدرسه تحویل نخواهند داد.
در پی اعتراض والدین، وعده‌هایی درباره انتقال هنرستان به ساختمان اداره آموزش‌وپرورش مطرح شد، اما اجرای آن بارها به دلیل مخالفت مسئولان و فشارهای بیرونی، متوقف شد.
نهایتا در تصمیمی موقت، ساختمان یکی از مدارس دخترانه شهر به هنرستان اختصاص یافت و دانش‌آموزان دختر به مدرسه‌ای دیگر با
این اقدام که بدون نظرخواهی از خانواده‌ها صورت گرفت، به نارضایتی گسترده خانواده‌های دانش‌آموزان دختر نیز منجر شده است.
جمیله زعیمحسینی، رییس انجمن اولیا و مربیان این هنرستان که در جریان این اعتراضات به اداره اطلاعات احضار و با پروندهسازی برای خود مواجه شد، به هم‌میهن گفت: «ما فقط برای پیگیری حق فرزندانمان مراجعه کردیم، اما به جای پاسخ، برخورد امنیتی دیدیم.»
او تاکید کرد که خانواده‌ها تنها خواهان تامین فضای مناسب و انتصاب مدیری شایسته هستند و در صورت بیپاسخ ماندن این خواستهها، تصمیم به خروج فرزندانشان از مدرسه خواهند گرفت.
مادر یکی دیگر از دانش‌آموزان این هنرستان نیز به هم‌میهن گفت هیچکس به خواستههای آنها و حتی اعتراضات والدین دانش‌آموزان دختری که حالا با جمعیت زیادی مجبورند در یک مدرسه درس بخوانند، توجهی نکرده است.
به گفته یکی دیگر از مادران، فشارهای اقتصادی خانواده‌ها نیز مانع از آن است که فرزندانشان را در مدارس غیردولتی ثبتنام کنند یا به مدارس دورتر بفرستند.
بحران کمبود فضاهای آموزشی در ایران، طی هفته‌های گذشته به نقطهای بحرانی رسیده و برآوردهای کارشناسان سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس از کمبود بیش از ۱۰۲ هزار کلاس درس حکایت دارد.
کمبود فضا و ضعف مزمن زیرساختهای مدرسهسازی سالهاست به یکی از محرکهای اصلی ترکتحصیل در استانهای مختلف کشور بدل شده است.
هم‌زمان، برخوردهای امنیتی با معلمان و خانواده‌های معترض به وضعیت آموزش، نگرانیها درباره محدود شدن آزادیهای اجتماعی و حق دسترسیِ برابر به آموزش را تشدید کرده است.
