وزارت دفاع سوریه اعلام کرد که در حمله‌ای از سوی نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) به رهبری کردها و مورد حمایت ایالات متحده در حومه شهر منبج در شمال سوریه چهار نفر از نیروهای ارتش و سه غیرنظامی زخمی شده‌اند.
به گزارش خبرگزاری رسمی سوریه، سانا، این وزارتخانه شامگاه شنبه این حمله را «غیرمسئولانه و به دلایل نامشخص» توصیف کرد.
نیروهای دموکراتیک سوریه هنوز به این گزارش واکنشی نشان نداده‌اند.
اول مرداد، یک منبع در وزارت دفاع ترکیه اعلام کرد که نیروهای دموکراتیک سوریه به رهبری کردها باید ثابت کنند که به توافق اخیر خود با دولت سوریه پایبند هستند.
این منبع تاکید کرد که تمامیت ارضی سوریه برای ثبات منطقه‌ای ضروری است و آنکارا از نزدیک تحولات این کشور را پس از توافقی که در اسفند گذشته میان دمشق ونیروهای دموکراتیک سوریه حاصل شد، دنبال می‌کند.
ترکیه، نیروهای دموکراتیک سوریه را یک سازمان «تروریستی» می‌داند.
این منبع وزارت دفاع ترکیه که نخواست نامش فاش شود، گفت: «نیروهای دموکراتیک سوریه باید به‌طور ملموس نشان دهند که به توافقی که با دولت دمشق انجام داده‌اند، پایبند هستند.»
ترکیه بارها اعلام کرده که هیچ‌گونه اقدامی را که می‌تواند منجر به تجزیه سوریه شود تحمل نخواهد کرد و مخالفت خود را با هرگونه شکل‌گیری خودمختاری برای گروه‌های کردی در نزدیکی مرز جنوبی‌اش ابراز داشته است.
کردها، بزرگترین گروه قومی غیرعرب در سوریه
بر اساس گزارش خبرگزاری رویترز، کردها بزرگترین گروه قومی غیرعرب سوریه هستند و حدود ۱۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.
آن‌ها عمدتا در مناطق مرزی با ترکیه و عراق ساکن‌اند و بخشی از یک گروه قومی بزرگ‌تر هستند که در سوریه، ترکیه، ایران، عراق و ارمنستان پراکنده‌اند.
در دوران حکومت بعث و ملی‌گرایی عربی، کردها با سرکوب سیستماتیک و تبعیض روبه‌رو بودند.
با وجود اینکه اکثر کردها سنی هستند، حزب اصلی آن‌ها یعنی حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) دارای دکترین سیاسی سکولار، چپ‌گرا و فمینیستی است.
پس از آغاز جنگ سوریه در سال ۲۰۱۱، شاخه نظامی این حزب، به نام یگان‌های مدافع خلق، کنترل مناطق کردنشین شمال سوریه را به دست گرفت.
این نیروها تحت پرچم نیروهای دموکراتیک سوریه با ایالات متحده علیه داعش همکاری کردند.
به نوشته رویترز، امروزه مناطق تحت کنترل این نیروهاحدود ۲۵ درصد خاک سوریه را شامل می‌شود که برخی از آن‌ها دارای اکثریت عرب هستند.
گروه‌های اصلی کرد خواهان حفظ خودمختاری منطقه‌ای هستند، چیزی که با سیاست احمد الشرع برای بازگرداندن حاکمیت مرکزی کامل بر کل سوریه در تضاد است.
