در پی تعطیلی ادارات برای مدیریت بحران آب، شهروندان از نقاط مختلف ایران در پیام‌هایی به ایران‌اینترنشنال، این اقدام را بی‌فایده، نمایشی و خطرناک توصیف کردند. روایت‌های ارسالی از تشدید فشارها، قطع گسترده آب و برق و نارضایتی نسبت به شیوه مدیریت بحران از سوی جمهوری اسلامی حکایت دارد.
ایران‌اینترنشنال چهارشنبه اول مرداد از شهروندان پرسید: «به نظرتان تعطیلی سراسری برای مدیریت بحران آب موثر بوده است؟»
بخش زیادی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال در پاسخ به پرسش، تعطیلی ادارات را بی‌تاثیر یا حتی مضر دانسته‌اند.
یکی از شهروندان نوشت: «نه اصلا تاثیری نداشته است.» دیگری افزود: «این کار شدیدا اشتباه است.»
مخاطب دیگری نوشت: «بحران آب تهران فراتر از چیزی است که با یک روز تعطیلی حل شود.» شهروند دیگری هم تصریح کرد: «پاک کردن صورت‌مسئله که راه‌حل نیست.»
یکی از شهروندان نیز با ارسال پیام صوتی به ایران‌اینترنشنال، گفت: «تیر از چله کمان رها شده و جمهوری اسلامی رو به سقوط است. این حکومت نمی‌تواند برای بحران آب و برق کاری انجام دهد.»
برخی از شهروندان، تعطیلی سراسری را اقدامی «نمایشی» برای فریب افکار عمومی دانسته‌اند.
یکی از مخاطبان ایران‌اینترنشنال در پیام خود نوشت: «همه این تعطیلی‌ها یک دسیسه است»، و دیگری گفت: «تعطیلی برای مدیریت آب نیست، برای کنترل خیابان‌هاست.»
شهروندی دیگر نوشت: «حکومت تعطیل می‌کند که مردم به خیابان نروند و به مسافرت بروند.»
یکی از مخاطبان نیز تاکید کرد همه این کارها بی‌فایده است و مشکلی حل نمی‌شود و تنها سختی‌اش برای مردم می‌ماند.
تعدادی از مخاطبان از نابرابری در قطع آب و برق گفتند. فردی که گفته است در یک محله «سپاهی‌نشین» در غرب تهران زندگی می‌کند، نوشت: «تا به الان یک دفعه هم آب قطع نشده. بی‌اغراق می‌گویم حتی یک دفعه هم قطع نشده است. برق هم هفته‌ای یک دفعه و فقط برای دو ساعت قطع می‌شود. نمی‌دانیم از دارایی لذت ببریم یا از نبود عدالت عذاب وجدان داشته باشیم.»
در مقابل، ده‌ها نفر از مناطق مختلف کشور مانند تهران، مشهد، عسلویه و بوشهر از قطعی مکرر آب و برق خبر دادند. یکی از شهروندان نوشت: «در مشهد قبل از تعطیلی‌ها آب قطع نمی‌شد. الان روزی چند بار قطع می‌شود.»
گروهی از شهروندان در پیام‌های خود به ایران‌اینترنشنال از فشار ناشی از سفرهای ناگهانی به مناطق دیگر کشور انتقاد کردند.
یکی از شهروندان نوشت: «تعطیلی و هجوم مسافر ما شمالی‌ها را نابود کرد.» و دیگری گفت: «تهرانی‌ها هجوم می‌برند شمال، آنجا هم بی‌برقی و قطع آب می‌شود.»
در میان پیام‌ها، بسیاری به خشم عمومی و فروپاشی اعتماد به حکومت اشاره کرده‌اند. یکی از شهروندان نوشت: «جمهوری اسلامی مهره‌ای برای حرکت دادن ندارد، این حرکات دست و پا زدن در باتلاق است. دارد به کیش و مات نزدیک می‌شود.»
دیگری با بیان اینکه این تعطیلی‌ها هیچ تاثیری ندارد و همهاش بازی است، اعلام کرد: «این تعطیلی هم برای ما قشر کارگر و کشاورز نیست، برای قشر کارمند و حقوق بگیر است. خانه از پایبست ویران است.»
برخی پیام‌های مردم از سر ناامیدی مطلق بود و یکی نوشت: «تو را به خدا به دادمان برسید، خسته شدیم. بریدیم. فقط یک کاری بکنید اینها به هر قیمتی که شده بروند.» و شهروند دیگری نوشت: «مردم دیگر اعصاب ندارند و دارند به سیم آخر میزنند.»
بسیاری از مخاطبان ایران‌اینترنشنال، ناکارآمدی سیستماتیک جمهوری اسلامی را علت بحران دانستند. یکی از شهروندان نوشت: «۴۶ سال است در روستای آبخیز آستارا آب فاضلاب چاهی به ما میدهند. به خاطر این از چشمه آب آشامیدنی میآوریم. هر جا هم شکایتی کردیم رسیدگی نمیکنند. در این پایان حکومت هیچ انتظاری از آنها نداریم چون هیچ نمونهای از رسیدگی از اینها ندیدیم.»
شهروند دیگری در پیام خود نوشت: «تعطیلی‌ها هیچ فایدهای ندارد. ایران خیلی ثروتمند است، معلوم نیست آب و برق کشور را چه کار میکنند.»
درحالیکه جمهوری اسلامی با اقدامات مقطعی مانند تعطیلی سراسری تلاش دارد بحران را کنترل کند، پاسخهای مردم نشان میدهد این سیاستها نهتنها کارساز نبوده بلکه بر خشم، ناامیدی و بیاعتمادی عمومی افزوده است.
روایت‌های شهروندان نشان میدهد بحران آب و برق تنها بخش کوچکی از بیاعتمادی عمیق به جمهوری اسلامی است؛ حکومتی که دیگر توان پاسخگویی به ابتداییترین نیازهای مردم را ندارد و تنها به ابزارهایی چون تعطیلی، فریب و سرکوب پناه برده است.
