یک قطعه موزاییک اروتیک به قدمت حدود دو هزار سال با تصویر زوجی نیمه‌برهنه بر آن که در جنگ جهانی دوم به دست یک افسر نازی به سرقت رفته بود، پس از حدود ۸۰ سال به پُمپی، مشهور به شهر عشق و شهوت در ایتالیا بازگشت.
یک افسر ارتش آلمان نازی که مسئول زنجیره تامین نظامی آلمان در ایتالیا بود، حین جنگ این اثر را با خود به آلمان بُرده و آن‌جا به یک شهروند آلمانی که نامش فاش نشده است، هدیه داده بود.
پس از مرگ دریافت‌کننده این هدیه، وارثان او با پلیس ایتالیا تماس گرفتند و نحوه بازگرداندن این اثر را جویا شدند.
یگان ویژه‌ای از پلیس ایتالیا پس از تحقیق درباره منشا این اثر نتیجه گرفت که این اثر احتمالا به شهر باستانی پُمپی تعلق دارد.
این اثر هنری کوچک که روی صفحه‌ای از سنگ تراورتن نصب شده، مردی را در حال استراحت روی تخت نشان می‌دهد و زنی نیمه‌برهنه روبه‌روی او ایستاده است. باستان‌شناسان سایت باستانی پمپی می‌گویند که این اثر بخشی از زندگی خصوصی مردم عادی در روم باستان را بازتاب می‌دهد
احتمال می‌رود این تکه موزاییک بخشی از کف یک اتاق خواب در یک ویلای رومی باشد که بر اثر فوران آتش‌فشان نابود شده است.
با اینکه این موزاییک به بازه‌ای بین اواخر قرن اول پیش از میلاد تا قرن اول میلادی تعلق دارد، همچنان رنگ‌های زنده‌ای دارد و تمام کاشی‌های آن سالم مانده‌اند.
پُمپِی؛ شهر مدفون افسانه‌ای
شهر پُمپی در جنوب ایتالیا سال ۷۹ میلادی، یعنی ۱۹۴۶ سال پیش، بر اثر فوران آتشفشانِ مجاورش زیر سنگ و خاکستر دفن شد. پوشش ضخیم خاکستر این شهر را بیش از ۱۶۰۰ سال به‌طرز شگفت‌انگیزی حفظ کرد.
وقتی باستان‌شناسان در سال ۱۷۴۸ این شهر را کشف و حفاری‌ها را آغاز کردند، با شهری دست‌نخورده که زندگی به‌یکباره در آن پایان یافته بود روبه‌رو شدند.
پایان ناگهانی زندگی در این شهر دریچه‌ای بی‌سابقه به روی زندگی روزمره مردم عادی در روم باستان گشوده و به بسیاری از پرسش‌های درباره زندگی مردم در آن دوران پاسخ داده است.
پومپی به دنبال کشف صدها اثر هنری شامل موزاییک، نقاشی دیواری، نقش‌‌برجسته، مجسمه و اشیای روزمره با مضامین جنسی و اروتیک به «شهر عشق و شهوت» یا «شهر عشق رومی» نیز مشهور است.
گابریل زوختریگل، مدیر آلمانی‌تبار سایت باستانی پمپی، بازگشتن این اثر به زادگاهش را «التیام زخمی» توصیف کرد که از طریق قاچاق آثار باستانی بر پیکر محوطه‌های تاریخی می‌نشیند.
