برخلاف نظرسنجی‌های اولیه، تازه‌ترین نظرسنجی از انتخابات ریاست‌جمهوری لهستان نشان می‌دهد کارول ناوروکی، نامزد ملی‌گرا از حزب مخالف از رافائل ترزاکوفسکی، شهردار لیبرال ورشو، پیشی گرفته است.
براساس نتایج نظرسنجی ایپسوس که شامگاه یکشنبه ۱۱ خرداد منتشر شد، ناوروکی ۵۰.۷ درصد آرا و ترزاکوفسکی ۴۹.۳ درصد آرا را به دست آورده‌اند.
قرار است نتایج نهایی دوشنبه اعلام شود.
براساس نظرسنجی قبل، ترزاکوفسکی نامزد حزب حاکم، ۵۰.۳ درصد آرا را به دست آورده بود.
ترزاکوفسکی شامگاه یکشنبه ۱۱ خرداد پس از اعلام پیشتازی در انتخابات گفته بود: «من رییس‌جمهوری همه لهستانی‌ها خواهم بود و کشور را متحد خواهم کرد.»
رای‌گیری انتخابات ریاست‌جمهوری لهستان یکشنبه ۱۱ خرداد برگزار شد و رقابت میان ترزاکوفسکی از ائتلاف میانه‌رو حاکم و کارول ناوروکی، نامزد مورد حمایت حزب ملی‌گرای «قانون و عدالت»، بود.
کمیسیون انتخابات اعلام کرد نتایج نهایی صبح یا بعد از ظهر دوشنبه ۱۲ خرداد اعلام می‌شود.
هرچند در لهستان، قدرت اصلی در دست پارلمان است، اما رییس‌جمهوری می‌تواند مصوبات را وتو کند.
پیش از انتخابات، هر دو نامزد در لزوم هزینه‌کرد سنگین برای دفاع ملی، که از جمله خواسته‌های دونالد ترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا از کشورهای اروپایی است و نیز ادامه حمایت از اوکراین در مقابل روسیه توافق داشتند.
در حالی که ترزاکوفسکی عضویت آینده اوکراین در ناتو را برای امنیت لهستان حیاتی می‌دانست، ناوروکی اخیرا اعلام کرده بود که اگر رییس‌جمهوری شود، آن را تصویب نخواهد کرد؛ زیرا این اقدام ممکن است ناتو را وارد جنگ با روسیه کند.
ترزاکوفسکی بر اهمیت روابط قوی با بروکسل و واشینگتن برای امنیت لهستان تاکید داشت، اما ناوروکی که در ماه میلادی مه با ترامپ در کاخ سفید دیدار کرده، اولویت را به روابط با ایالات متحده می‌داد.
در انتخابات سال ۲۰۲۳ میلادی، صف‌های طولانی در مقابل حوزه‌های رای‌گیری در شهرهای بزرگ باعث شد برخی از آن‌ها بیشتر از زمان مقرر باز بمانند.
دو نامزد در موضوعات اجتماعی نیز اختلاف نظر داشتند. برای نمونه ترزاکوفسکی خواهان آزادسازی قوانین سقط جنین و معرفی نوعی شراکت مدنی برای زوجهای همجنس بود، در حالی که ناوروکی معتقد بود لهستانِ عمدتا کاتولیک باید با این تغییرات مخالفت کند.
ناوروکی با مجموعهای از گزارشهای منفی رسانهای درباره رفتار گذشتهاش روبرو بود.
حزبی که حامی ناوروکی است، بهطور سنتی در شهرهای کوچک و مناطق روستایی، بهویژه در جنوب و شرق کشور، از حمایت بالایی برخوردار است. این مناطق معمولا محافظهکارتر و فقیرتر از شهرهای بزرگ هستند و احساس طردشدگی در آن‌ها وجود دارد.
