اعزام بمب‌افکن‌های دوربُرد آمریکا به اقیانوس هند به چه معناست؟

یک بمب‌افکن بی-۵۲ حین ماموریتی بر فراز افغانستان
یک بمب‌افکن بی-۵۲ حین ماموریتی بر فراز افغانستان

اعزام بمب‌افکن‌های بی-۵۲ آمریکا به پایگاه نظامی مشترک این کشور با بریتانیا در جزیره‌ دیه‌گو گارسیا گمانه‌زنی‌ها پیرامون هشدار به جمهوری اسلامی برای توسل به زور در صورت ناکام ماندن مذاکرات را تقویت کرده است.

پیتر سوشیو، تحلیل‌گر تکنولوژی نظامی و امور دفاعی با انتشار مقاله‌ای در نشریه نشنال اینترست نوشته است: «حضور این بمب‌افکن‌ها بر بازدارندگی تاکید می‌کند، حتی با وجود توقف عملیات بمباران حوثی‌ها.»

نیروی هوایی ایالات متحده ابتدای فروردین، شش بمب‌افکن نورثروپ بی-۲ اسپریت را به این جزیره اعزام کرده بود. به گفته سوشیو این هواپیماها بیش از یک ماه در حملات ایالات متحده علیه شبه‌نظامیان حوثی در یمن شرکت داشتند.

هفته گذشته گزارش شد که دست‌کم دو بمب‌افکن بوئینگ بی-۵۲ هم به تاسیسات پشتیبانی نیروی دریایی ایالات متحده در این جزیره اعزام شده‌اند. به نوشته سوشیو بمب‌افکن‌های بی-۵۲ در پنج سال گذشته در این جزیره حضور نداشتند.

بمب‌افکن‌های بی-۵۲ نسبت به هواپیماهای بی-۲ قدرت تخریب و بُرد پروازی بیشتری دارند، پلتفرمی مناسب برای حملات راهبردی دوربُرد به شمار می‌آیند و هزینه پرواز و نگهداری‌شان کمتر است.

سوشیو در این مقاله به توقف عملیات علیه شبه‌نظامیان حوثی و تعهد آن‌ها مبنی بر توقف حمله به کشتی‌های تجاری در دریای سرخ و خلیج عدن اشاره کرده و احتمال داده است که افزایش حضور بمب‌افکن‌های دوربُرد آمریکا در پایگاه‌های مختلف نظامی این کشور در سراسر جهان نشانی از «جریان داشتن ماموریت‌های بیشتری پشت پرده» باشد.

او به گمانه‌زنی دیگری نیز اشاره کرده است: «ممکن است این بمب‌افکن‌ها برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران مستقر شده باشند. دونالد ترامپ اعلام کرده که امیدوار است با تهران به توافق برسد، اما امکان اقدام نظامی را در صورت عدم دستیابی به توافق مطلوب رد نکرده است.»

سوشیو با طرح این نکته که یکی از کارکردهای اعزام نیروها و بمب‌افکن‌ها به پایگاه‌های نظامی شرکت در تمرین‌های مشترک با متحدان و نمایش قدرت هوایی آمریکا است، این پرسش را پیش می‌کشد که آیا چنین کاربردی هزینه‌های اعزام این تعداد بمب‌افکن به جزیره‌ای دورافتاده را توجیه می‌کند؟

به نظر او چنین توجیهی دشوار است زیرا دیه‌گو گارسیا برای چنین عملیات مشترکی مناسب نیست.

این تحلیلگر امور امنیتی نتیجه می‌گیرد که بمب‌افکن‌های یادشده «احتمالا به منظور ارسال این پیام به تهران در دیه‌گو گارسیا مستقر شده‌اند که اگر توافق حاصل نشود، آمریکا مصمم است برنامه‌ای هسته‌ای ایران را با یک حمله نظامی از سر راه بردارد.

او با طرح این پرسش که آیا حکومت ایران از تهدید نظامی آمریکا می‌ترسد؟ به گفت‌وگوی یک مقام ارشد جمهوری اسلامی با روزنامه بریتانیایی تلگراف درباره حمله پیشگیرانه نیروهای مسلح ایران به پایگاه دیه‌گو گارسیا اشاره کرده است.

در این گفت‌وگو به نقل از یک مقام ارشد جمهوری اسلامی آمده بود: «به فرماندهان ارشد توصیه شده است که اگر تهدیدات ترامپ جدی‌تر شد، حملات پیشگیرانه‌ای را علیه این جزیره و پایگاه آن آغاز کنند.»

او افزود: «پاسخ به تهدیدات ترامپ باید با عمل باشد، نه حرف. هر پایگاهی در منطقه در تیررس موشک‌های ماست. موشک‌ها آماده شلیک هستند تا هر نقطه‌ای را که ایران از آن تهدید شود، هدف قرار دهند؛ چه از دیه‌گو گارسیا باشد و چه از بحرین.»

افزون بر این تهدید، سوشیو به نگرانی‌هایی مبنی بر «حمله نیروهای نیابتی» جمهوری اسلامی اشاره می‌کند؛ این‌که ورود بمب‌افکن‌های بیشتر ممکن است این جزیره را به هدفی جذاب‌تر تبدیل کند.

او بلافاصله اضافه می‌کند: «البته ایالات متحده با نیرویی قاطع پاسخ خواهد داد.»