بیخبری از وضعیت فاطمه سپهری، زندانی سیاسی، در زندان وکیلآباد مشهد
فاطمه سپهری، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیلآباد مشهد، از ۱۸ فروردین هیچگونه تماس تلفنی با خانواده خود نداشته و از ملاقاتهای هفتگی نیز خودداری کرده است. خانواده او اعلام کردهاند در بیخبری کامل از وضعیت جسمی و روحی این زندانی سیاسی به سر میبرند.
اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت با اشاره به بیخبری از وضعیت این زندانی سیاسی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خانواده ناچارند هر چند روز یکبار به زندان مراجعه کنند، به این امید که شاید اجازه تماس کوتاه یا ملاقات کابینی صادر شود.»
سپهری با یادآوری اینکه خواهرش به بیماریهای قلبی، دیابت، فشار خون بالا و ضعف شدید جسمانی مبتلا است و در مهر ۱۴۰۲ نیز تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته، افزود: «با این حال، نهتنها هیچگونه مرخصی درمانی به او داده نشد، بلکه بلافاصله پس از عمل، در شرایطی ناپایدار به زندان بازگردانده شد.»
پیش از این در ۲۷ فروردین، محمدحسین سپهری، زندانی سیاسی، در تماسی تلفنی از زندان وکیلآباد شرایط سلامتی خواهرش را «بسیار نگرانکننده» توصیف کرد و هشدار داد ادامه این وضعیت میتواند جان او را به خطر بیندازد.
اصغر سپهری در ادامه مطلب ۱۵ اردیبهشت خود در ایکس، بند پنج زندان وکیلآباد را فاقد حداقل استانداردهای بهداشتی و انسانی خواند و با اشاره به مسدود بودن در و پنجرههای آن گفت: «این فضا نهتنها فاقد تهویه مناسب است، بلکه سیستم فاضلاب و سیفونها بهدلیل واگذاری تعمیرات به افراد غیرمتخصص دچار اختلال جدی شدهاند. بوی تعفن فضای زندان را پر کرده و تنفس برای زندانیان دشوار شده است.»
او با تاکید بر اینکه در چنین شرایطی سلامت و جان فاطمه سپهری در خطر است، مسئولیت مستقیم این «شرایط غیرانسانی» را بر عهده نوید طباطبایی، قاضی ناظر زندان، هادی اسماعیلزادگان، رییس زندان مرکزی مشهد، غلامرضا روشان، مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، دانست.
پیش از این و در چهارم اسفند ۱۴۰۳، نرگس محمدی، برنده نوبل صلح، با انتشار مطلبی در اینستاگرام هشدار داد مقامات مسئول در جمهوری اسلامی از رسیدگی به وضعیت جسمی وخیم فاطمه سپهری و فراهم کردن امکان درمان برای این زندانی سیاسی امتناع میکنند.
فاطمه سپهری از شهریور ۱۴۰۱ و محمدحسین سپهری از مهر ۱۴۰۲ دوران محکومیت خود را در زندان وکیلآباد مشهد میگذرانند.
آنها ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ بابت پروندهای که در ایام حبس برایشان تشکیل شد، هر کدام به سه سال و ۹ ماه زندان دیگر محکوم شدند.