روزنامه هم‌میهن از آزار جسمی و جنسی چند دانش‌آموزان یک مدرسه پسرانه در شهر ری به دست معلمشان گزارش داد و نوشت این معلم کودکان را به بهانه «تنبیه سربازی» به نمازخانه می‌برد و با لمس اعضای خصوصی بدن آن‌ها، مرتکب آزار و تعرض جنسی می‌شد.
هم‌میهن ۲۴ فروردین در گزارشی نوشت از اوایل آذر سال ۱۴۰۳ این معلم مرد، چند نفر از بچه‌های کلاس پنجم را به بهانه درس نخواندن دست‌کم یک‌بار به نمازخانه روبه‌روی کلاس برده است.
این معلم نام آزارهایش را «تنبیه سربازی» گذاشته بود که شامل بشین و پاشو، لمس اعضای خصوصی بدن با پا و آزار جنسی همراه با تهدید بوده‌اند.
والدین شش نفر از این کودکان به هم‌میهن گفتند قبلا درباره بدرفتاری‌های این معلم، اخراج پسرشان از کلاس، فریادها و دشنام‌های او خطاب به دانش‌آموزان و پرتاب ماژیک به سویشان، چندین بار به مدیر مدرسه شکایت کرده بودند اما این شکایت‌ها بی‌نتیجه ماند.
در سال‌های گذشته چندین پرونده مربوط به کودک‌آزاری در مراکز نگهداری کودکان یا تعرض جنسی به دانش‌آموزان در ایران خبرساز شده است.
یک پرونده که به رسانه‌ها راه یافت درباره آزار و اذیت جنسی تعدادی از دانش‌آموزان دبیرستان پسرانه معین در تهران بود.
در پرونده دوم نیز خبر تعرض جنسی به تعدادی از دانش‌آموزان یک دبستان در اصفهان به دست یک عضو انجمن اولیا و مربیان این مدرسه منتشر شد.
در هر دو مورد، وزارت آموزش و پرورش و مدیران ارشد و میانی آن وقوع «تجاوز» را به «آزار جنسی» و در مراحل بعدی به «رفتار خارج عرف» تقلیل دادند.
شرح روایت آزار و تعرض کودکان در مدرسه شهر ری
در گزارشی که هم‌میهن درباره آزار کودکان کلاس پنجمی در مدرسه شهر ری منتشر کرده، آمده یکی از تنبیه‌های معلم که به تعرض می‌رسید، با نشستن روی پای بچه‌ها آغاز می‌شد.
در یکی از همین تنبیه‌ها، کودکی که قبلا پایش شکسته بود، دوباره ترک برداشت.
مادر یکی دیگر از کودکان روایت کرده این معلم با خشونت با بچه‌ها برخورد می‌کرد و حتی یک‌بار سر کلاس گلوی یکی از بچه‌ها را به‌قدری فشار داد که جای انگشتانش ماند.
بیشتر کودکان از ترس سکوت کردند، اما بعضی والدین از روی اضطراب شدید، کابوس‌های شبانه، افت تحصیلی و بی‌میلی فرزندشان برای حضور در مدرسه متوجه وجود مشکل شدند.
اوایل اسفند ۱۴۰۳ یکی از کودکان موضوع آزار جنسی را به مادرش اطلاع داد و ماجرا میان خانواده‌ها پخش شد و به تدریج شماری از این بچه‌ها درباره آزاری که دیده بودند، صحبت کردند.
هم‌میهن با اشاره به وضعیت روانی نامناسب برخی دانش‌آموزان نوشت مادران همان زمان به مدیر مدرسه شکایت کردند و مدیر، مدعی وجود دوربین در نمازخانه شد، اما هیچ فیلمی ارائه نکرد.
چند روز بعد از پخش شدن ماجرا، گروه مادران کلاس در شبکه «شاد» وابسته به آموزش و پرورش، بدون اطلاع خودشان پاک شد و دیگر کسی نمی‌دانست که پیگیری شکایت از آزارهای جنسی معلم جوان که سال قبل به این مدرسه آمده بود، چطور پیش می‌رود.
تیر سال ۱۴۰۱ ایران‌اینترنشنال گزارش داد یک معلم مرد ۵۵ ساله در شهرستان فردوس خراسان جنوبی، به دست‌کم ۱۸ دختر دانش‌آموز هشت تا ۱۱ ساله تعرض جنسی کرده است. این مرد در نهایت به هفت سال حبس محکوم شد.
مسکوت ماندن پرونده در وزارت آموزش و پرورش
بر اساس گزارش هم‌میهن درباره مدرسه شهر ری، ۹ دانش‌آموز تا اواسط اسفند سال گذشته به مرکز مشاوره آموزش و پرورش فرستاده شدند و تا پیش از تعطیلات نوروز، برای بعضی از کودکان دو جلسه و برای بعضی یک جلسه مشاوره روانشناسی تشکیل شد.
روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش به هم‌میهن گفت حراست این وزارتخانه در انتظار بررسی‌های هیات نظارت بر تخلفات است اما «به‌شدت» ماجرا را پیگیری و «اگر تایید شود» با آن برخورد می‌کند.
رای هیات بررسی تخلفات وزارت آموزش و پرورش اداری است، اما خانواده‌ها می‌توانند به شکل شخصی پیگیری قضایی را هم انجام دهند.
با این‌حال تا پایان اسفند هیچ‌یک از والدین شکایت قضایی انجام نداد و همگی منتظر پاسخ آموزش و پرورش ماندند.
مادر یکی از این کودکان به هم‌میهن گفت مدیر مدرسه و اداره آموزش و پرورش به خانواده‌ها گفته‌اند «به موضوع دامن نزنید و بزرگش نکنید».
مدیر مدرسه که هم‌میهن از او با عنوان خانم «واو» نام برد، در این زمینه گفت موضوع به حراست و اداره ارزیابی عملکرد وزارت آموزش و پرورش گزارش و معلم همان روز اخراج شده است.
والدین کودکان آسیب‌دیده نیز به این روزنامه گفتند نمی‌دانند غیر از اخراج این معلم، چه تصمیم دیگری برای او گرفته می‌شود.
در ایران آمار دقیق و به روز و مطالعات منسجم و هدفمندی درباره آزار، تعرض و تجاوز جنسی به کودکان وجود ندارد.
اردیبهشت سال گذشته اورژانس اجتماعی استان تهران اعلام کرد هرماه به‌طور میانگین چهار هزار و ۵۰۰ تماس مرتبط با وظایف و فعالیت‌هایشان با آن‌ها برقرار می‌شود که بیشتر تماس‌ها در ارتباط با «کودک‌آزاری» است.
شکنجه، تجاوز، آزار جنسی، خودکشی یا قتل کودکان در ایران امری مسبوق به سابقه است، با این‌حال بر اساس گزارش‌ها، تنها ۲۰ درصد از موارد جرم و خشونت جنسی و جسمی علیه کودکان کشف یا گزارش می‌شوند.
