در پی درگذشت ابراهیم نبوی، طنز نویس و فعال سیاسی، برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب در داخل ایران به مرگ خودخواسته او واکنش نشان دادند. در این واکنش‌ها، عمدتا به جمهوری اسلامی به خاطر عدم تضمین امنیت نبوی در صورت بازگشت به ایران، انتقاد شده است.
علی ربیعی، دستیار ویژه رییس جمهور، که از چهره‌های برجسته امنیتی دهه شصت در جمهوری اسلامی بود و سال‌ها هم مدیرمسئول روزنامه کار و کارگر بود، در حساب کاربری شبکه ایکس خود درباره شخصیت نبوی نوشت: «با آنکه ناراضی و منتقد بود اما هیچ‌گاه نه تنها به دام بدخواهان ایران نیفتاد بلکه حتی آن‌ها را نیز از نیش قلم خود در امان نمی‌گذاشت.»
نبوی بارها در مصاحبه‌های خود برای بازگشت به ایران ابراز تمایل کرده بود، ربیعی در این باره نوشت: «ای کاش مسیر برای برگشت، کشورش، برای او و دیگرانی که دل در گرو ایران دارند فراهم می‌بود.»
عباس عبدی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اصلاح طلب نیز در متنی که در کانال تلگرامی خود منتشر کرد، با بیان اینکه نبوی جزو نیروهایی بود که «دوست ندارند در بازی‌های سیاسی آن سوی آب وارد شوند» این طنزنویس و امثال او را «از اینجا رانده از آنجا مانده» توصیف کرد و به دولت و حکومت توصیه کرد فکری جدی برای این طیف کنند.
احمد زیدآبادی، دیگر فعال اصلاح‌طلب نیز در کانال تلگرامی خود، ضمن تمجید از قلم و شخصیت نبوی، نوشت «مهاجرت کسانی چون او در حقیقت ستم است و در تله غربت گرفتار شدن و امکان سفر به وطن نداشتن تا لحظه مرگ، بدون تردید از جنس جنایت است و خداوند عاملان و مسببان آن را نخواهد بخشید.»
محمدعلی ابطحی، فعال سیاسی و رییس دفتر پیشین محمد خاتمی نیز در متنی که در حساب شبکه ایکس خود منتشر کرد، با بیان اینکه نبوی در سال‌های زندگی خارج از کشور، با او «درددل» می‌کرد، نوشت: «دلش خیلی ایران را می‌خواست.مشورت می‌کرد بیاید یا نه.واقعا نمی‌دانستم چه باید بگویم. از دست اپوزوسیون خارج خیلی دلش خون بود.»
عمادالدین باقی، فعال اصلاح طلب و فعال حقوق بشر ساکن ایران نیز با اشاره به اینکه نبوی یکی از ستاره‌های مطبوعات دوم خردادی بود، نسبت به عدم فراهم بودن شرایط برای بازگشت او به ایران انتقاد کرد و نوشت: «رنج غربت و دوری از وطن، دنیایش را جهنمی می‌کند که برساخته حاکمان غیر پاسخگوی ماست.»
ابراهیم نبوی مشی اصلاح‌طلب خود در خارج کشور را حفظ کرده بود و در آخرین کنش اصلاح‌طلبانه‌اش، ضمن شرکت در انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری سال ۱۴۰۳، به مسعود پزشکیان رای داد.
شرکت او در ضیافت شام هیات جمهوری اسلامی در نیویورک مورد انتقاد قرار گرفت. با اینکه او همواره بر اصلاح جمهوری اسلامی تاکید داشت، حکومت هرگز شرایط بازگشت او به ایران را فراهم نکرد و او که بارها گفته بود با حداکثر ۳ سال زندان هم مشکلی ندارد، نتوانست به ایران بازگردد و شامگاه سه‌شنبه ۲۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ به زندگی‌اش پایان داد.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
