تایمز: لاریجانی با پروازهایی محرمانه در رفتوآمد به روسیه بوده است

روزنامه تایمز گزارش داد علی لاریجانی، مشاور خامنهای و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در پروازهایی محرمانه برای دیدار با مقامهای ارشد روسیه در حال رفتوآمد بوده است.

روزنامه تایمز گزارش داد علی لاریجانی، مشاور خامنهای و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، در پروازهایی محرمانه برای دیدار با مقامهای ارشد روسیه در حال رفتوآمد بوده است.
در این گزارش آمده: «این تلاشهای پشتپرده با هدف جلب حمایت روسیه در برنامه هستهای و تقویت توانمندیهای دفاع هوایی ایران انجام میشود.»

صابر جباری، معاون وزارت بهداشت، اعلام کرد ۴۱ درصد از خانوادهها به دلیل «نخواستن فرزند بیشتر» و ۲۱ درصد به دلیل «مشکلات اقتصادی و معیشتی»، اقدام به پایان خودخواسته بارداری میکنند.
جباری یکشنبه ۲۳ دیماه در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت بیش از ۹۰ درصد از موارد پایان خودخواسته بارداری در «چارچوب خانواده»، یعنی با تصمیم پدر و مادر، صورت گرفته است.
او با اشاره به اینکه «فرهنگسازی در راستای جوانی جمعیت» هنوز بهصورت جدی و ملی اجرا نشده است، تاکید کرد تغییر سیاستهای جمعیتی و افزایش نرخ باروری و موالید «یکشبه و بهطور سریع» رخ نخواهد داد.
مقامهای جمهوری اسلامی و بهویژه امامان جمعه در سالهای اخیر همواره ایرانیان را به فرزندآوری تشویق میکنند.
قانون جوانی جمعیت در مهر ۱۴۰۰ با توصیهها و تاکیدات علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، برای تشویق ایرانیان به فرزندآوری، در مجلس یازدهم تصویب و آبان همان سال برای اجرا ابلاغ شد.
در بندهای مختلف این قانون، هر اقدام مغایر با فرزندآوری لغو شده و مشمول مجازات قرار گرفته است.
جباری در ادامه مصاحبه خود گفت الگوی «فرزند کمتر و زندگی بهتر» بیش از سه دهه در ایران «تبلیغ و بهطور افراطی اجرا شد» اما اکنون دستگاههای مسئول «در جهت معکوس آن» گام برنمیدارند و «هنوز باور ندارند سالخوردگی جمعیت تبعات سنگینی به دنبال دارد».
او با بیان اینکه تغییر سیاستهای جمعیتی زمانبر است، افزود برای کاستن از نگرانیهای مردم از آینده فرزندانشان، در ابتدا باید «مسائل اقتصادی تسهیل شود».
جباری که ریاست مرکز جوانی جمعیت، سلامت خانواده و مدارس وزارت بهداشت را بر عهده دارد، پیش از این در ۲۰ دی اعلام کرده بود این وزارتخانه برای منصرف کردن شهروندان از پایان خودخواسته بارداری، خط ویژه تلفنی راهاندازی کرده است.
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت دولت مسعود پزشکیان، دوم آذر خبر داد بر اساس بررسیهای این وزارتخانه، تعداد تولدها در سال ۱۴۰۳ برای نخستین بار در تاریخ، به کمتر از یک میلیون نفر خواهد رسید.
ظفرقندی کاهش شدید تعداد تولدها در کشور طی سالهای گذشته را «موضوعی بسیار نگرانکننده» خواند و هشدار داد اگر نرخ باروری از ۱.۶۶ به ۱.۱ برسد، کشور در «چاله و چاه جمعیتی» گرفتار خواهد شد.
بررسیهای ایراناینترنشنال در سال ۱۴۰۰ نشان داد تمایل به فرزندآوری در ایران رو به کاهش است و ۷۰ درصد از مردم با سیاستهای جمعیتی حکومت مخالف هستند.
برخی گزارشها در سالهای اخیر از تاثیر مشکلات اقتصادی و معیشتی بر کاهش علاقهمندی ایرانیان به فرزندآوری یا داشتن فرزندان بیشتر حکایت دارند.

سازمان حقوق بشر ایران گزارش داد فرزانه بیجنیپور، زندانی محبوس در بند جرایم عمومی زندان قرچک ورامین، بر اثر عدم رسیدگی پزشکی جان باخت.
بر اساس این گزارش که یکشنبه ۲۳ دی منتشر شد، بیجنیپور غروب ۲۲ دی با احساس لرز و حال بد به بهداری زندان مراجعه کرد، اما پزشک او را به تمارض متهم و پس از مراجعه مجدد، تنها یک قرص مسکن تجویز کرد.
سازمان حقوق بشر ایران افزود بیجنیپور ساعاتی بعد بیهوش شد و پس از انتقال به بهداری درگذشت.
به گزارش این سازمان، مقامهای زندان قرچک تنها پس از فوت بیجنیپور، اقدام به انتقال او به بیمارستان کردند.
در سالهای گذشته گزارشهای متعددی درباره عدم رسیدگی پزشکی به زندانیان در ایران و نقض حق دسترسی آنان به درمان مناسب از سوی مسئولان زندانها منتشر شده است.
طی سالهای اخیر، بسیاری از زندانیان، از جمله زندانیان سیاسی، به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان خود را در دوران حبس از دست دادهاند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی مسئولیتی در قبال مرگ آنها که به دلیل اعمال فشار، شکنجه و ارائه ندادن خدمات پزشکی رخ داده، نپذیرفته است.
زندان قرچک فورا باید بسته شود
سازمان حقوق بشر ایران در ادامه گزارش خود نوشت زندانیان بند شش زندان قرچک ۲۳ دی در اعتراض به سوءرفتار کادر درمان و مسئولان زندان از دریافت غذا خودداری کردند.
این سازمان خواستار تعطیلی فوری زندان قرچک و انتقال همه زندانیان به مکانهایی با حداقل استانداردهای بینالمللی شد و تاکید کرد وجود چنین مکانهایی، بهویژه در قرن ۲۱، یادآور این است که عدالت و کرامت انسانی همچنان در بسیاری از نقاط جهان قربانی میشوند.
سازمان حقوق بشر ایران ۲۱ آذر در گزارشی با عنوان «زندان قرچک؛ جهنمی برای زنان و کودکان»، به نادیده گرفتن مسائل بهداشتی و درمانی در این زندان پرداخت.
بر اساس این گزارش، مسئولان زندان قرچک و مقامهای مرتبط با آن باید به دلیل نقض حقوق بشر پاسخگو شوند و تحت پیگرد قضایی قرار گیرند.

با ادامه ناتوانی جمهوری اسلامی در رسیدگی به مطالبات بازنشستگان، بازنشستگان تامین اجتماعی در شهرهای مختلف کشور تجمعات اعتراضی برپا کردند.
تجمعات بازنشستگان تامین اجتماعی یکشنبه ۲۳ دیماه مقابل اداره کل تامین اجتماعی در شهرهایی از جمله تهران، اهواز و شوش برگزار شد.
بازنشستگان در تهران در اعتراض به وضعیت نامناسب معیشتی خود، پلاکاردهایی با شعارهایی همچون «درمان، معیشت / حق مسلم ماست»، «خط فقر ۵۰ میلیون / حقوق ما ۱۲ میلیون»، «حقوق ما ریالی است / هزینهها دلاری است»، در دست گرفتند.
بازنشستگان و مستمریبگیران تامین اجتماعی در اهواز هم شعارهایی از جمله «تامین اجتماعی / از انحصار دولت / آزاد باید گردد»، «ایران پر درآمد / مسئول بیلیاقت / چه بر سر تو آورد»، «روسری را رها کن / تورم را مهار کن»، «جنگافروزی کافیه / سفره ما خالیه»، «اینهمه بیعدالتی / هرگز ندیده ملتی»، «حاصل کار دولت / غارت جیب ملت» و «دشمن ما همینجاست / دروغ میگن آمریکاست»، سردادند.

«دولت انتصابی / دروغ میگه حسابی»، «حقوق نصف و نیمه / سکوت کنی همینه»، «قالیباف دروغگو / حاصل وعدههات کو»، «تامین را غارت کردند، ما را بیچاره کردند»، بخش دیگری از شعارهای سرداده شده در این تجمع بود.
تجمع بازنشستگان تامین اجتماعی شوش نیز در اعتراض به فقر، گرانی، تورم، بیعدالتی و حقوقهای زیر خط فقر، مقابل ساختمان فرمانداری این شهرستان برگزار شد.
حاضران در این تجمع شعارهایی همچون «فقط کف خیابون / به دست میاد حقمون»، «نه پول داریم نه نونی / لعنت بر این گرونی»، «زیر بار ستم نمیکنیم زندگی / جانفدا میکنیم در ره آزادگی»، سردادند.
بازنشستگان تامین اجتماعی در سالهای گذشته بارها در اعتراض به محقق نشدن مطالبات خود در شهرهای مختلف ایران تجمع و راهپیمایی کردهاند.
وضعیت معیشتی بازنشستگان و مستمریبگیران سبب شده تعداد تجمعات اعتراضی آنها در سالهای اخیر بهشدت افزایش پیدا کند.
سایت حقوق بشری هرانا ششم دیماه در گزارش سالانه خود خبر داد در سال ۲۰۲۴، دستکم هزار و ۲۷۹ تجمع و اعتصاب صنفی در ایران شکل گرفت.
این آمار نشان میدهد با وجود وعدههای جمهوری اسلامی، وضعیت معیشتی بازنشستگان و کارگران در ایران روز به روز وخیمتر میشود.

کارلو نوردیو، وزیر دادگستری ایتالیا، دستور آزادی فوری محمد عابدینی نجفآبادی، ایرانی بازداشتشده در ایتالیا به اتهام همکاری نظامی با سپاه پاسداران، را صادر کرد. این تصمیم تنها چهار روز پس از آزادی چچیلیا سالا، روزنامهنگار ایتالیایی بازداشتشده در تهران، اتخاذ شده است.
خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، شامگاه یکشنبه ۲۳ دی از ورود عابدینی به ایران خبر داد.
اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، نیز آزادی عابدینی از ایتالیا و بازگشت او به ایران را تایید کرد و با اشاره به «تلاشهای دستگاه دیپلماسی» حکومت ایران گفت: «وزارت خارجه در حمایت از حقوق اتباع ایرانی در خارج از کشور از هیچ کوششی فروگذار نمیکند.»
روزنامه لا رپوبلیکا ۲۳ دی گزارش داد وزیر دادگستری ایتالیا دستور آزادی عابدینی را به دادگاه تجدید نظر میلان ارسال کرده است.
این رسانه افزود وزیر دادگستری ایتالیا از ابتدا از اختیارات قانونی لازم برای صدور فرمان آزادی عابدینی برخوردار بود اما به دلیل پیچیدگیهای مرتبط با پرونده او و ارتباط آن با ایالات متحده، از انجام این کار سرباز زده بود.
به گزارش لا رپوبلیکا، در نهایت این تصمیم با موافقت جو بایدن و دونالد ترامپ، روسای جمهور کنونی و آتی آمریکا، عملی شد.
پیش از این در ۱۷ دی، روزنامه الجورناله، رسانه نزدیک به دولت ایتالیا، خبر داد جورجیا ملونی، نخستوزیر این کشور، در دیدار اخیر خود با ترامپ، موافقت او را برای «تعلیق» روند استرداد عابدینی به آمریکا به دست آورده است.
نخستوزیر ایتالیا ۱۵ دی با ترامپ در اقامتگاه شخصی او در مارالاگو فلوریدا دیدار کرد. به گزارش رسانهها، وضعیت چچیلیا سالا یکی از محورهای اصلی گفتوگوها میان این دو بود.
ایراناینترنشنال ۱۵ مهر گزارش داد جمهوری اسلامی آزادی سالا را به آزادی عابدینی منوط کرده است. این خبرنگار ایتالیایی در نهایت ۱۹ دی پس از تحمل حدود ۲۰ روز بازداشت در ایران، به کشور خود بازگشت. مقامهای جمهوری اسلامی دلیل دستگیری او را «نقض قوانین کشور» عنوان کرده بودند.

عابدینی ۳۸ ساله ۲۶ آذر به درخواست ایالات متحده در فرودگاه میلان بازداشت شد.
او به دست داشتن در انتقال یک فنآوری پهپادی به جمهوری اسلامی متهم است که در جریان حمله مرگبار نیروهای نیابتی حکومت ایران به نظامیان آمریکایی مستقر در مرز اردن و سوریه در بهمن ۱۴۰۲ مورد استفاده گرفت.
وزارت دادگستری ایتالیا ۲۳ دی با انتشار بیانیهای، به ذکر دلایل صدور فرمان آزادی این شهروند ایرانی پرداخت.
این وزارتخانه اعلام کرد بر اساس توافقنامه استرداد میان ایالات متحده و ایتالیا، تنها جرایمی که طبق قوانین هر دو کشور قابل مجازات باشند، میتوانند منجر به استرداد شوند، اما این شرط در پرونده عابدینی برقرار نیست.
وزارت دادگستری ایتالیا افزود عابدینی به نقض تحریمهای آمریکا متهم شده که این موضوع با قوانین جزایی ایتالیا همخوانی ندارد؛ در خصوص اتهامات دیگر عابدینی از جمله «حمایت مادی از یک سازمان تروریستی» نیز تاکنون «هیچ مدرک مستندی» ارائه نشده است.
به گفته این وزارتخانه، تنها مورد قابل تایید در پرونده عابدینی، «فعالیت شرکتهای وابسته به این شهروند در تولید و تجارت ابزارهای فنآوری با کاربردهای بالقوه نظامی» است که این کاربردها «اختصاصی نیستند».
دادستان کل میلان ۱۳ دی با استناد به احتمال فرار عابدینی پیش از تصمیمگیری درباره استردادش به آمریکا، با درخواست آزادی مشروط او و انتقالش به حبس خانگی مخالفت کرده بود.
جمهوری اسلامی در سالهای اخیر دهها شهروند خارجی یا دوتابعیتی را عمدتا به اتهام جاسوسی یا ارتکاب جرایم امنیتی دستگیر کرده است.
فعالان حقوق بشر بازداشت شهروندان کشورهای غربی از سوی جمهوری اسلامی را «گروگانگیری حکومتی» میدانند و میگویند تهران از این حربه برای تحت فشار گذاشتن غرب و گرفتن امتیاز از آن استفاده میکند.
پیشتر در جریان مبادله زندانیان میان تهران و استکهلم، یوهان فلودروس و سعید عزیزی، دو شهروند سوئدی زندانی در ایران، در ازای آزادی حمید نوری اجازه یافتند ۲۶ خرداد خاک ایران را ترک کنند و به سوئد بازگردند.
نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت، به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی دهه ۶۰، در آبان ۱۳۹۸ در سوئد بازداشت و پس از محاکمه، به حبس ابد محکوم شد. دیوان عالی سوئد در اسفند ۱۴۰۲ فرجامخواهی نوری را رد کرده بود.

حورا نیکبخت، ناشر، فعال حقوق زنان و زندانی سیاسی، در نامهای به تایید حکم اعدام پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و یکی از همبندیهایش در بند زنان زندان اوین، واکنش نشان داد و گفت عزیزی برای آنچه انجام داده، باید «قدر ببیند و بر صدر بنشیند».
نیکبخت در این نامه که نسخهای از آن به دست ایراناینترنشنال رسیده، با مرور فعالیتهای عزیزی بهعنوان مددکار اجتماعی و امدادرسانی او به زنان و کودکان در اردوگاههای آوارگان جنگ داعش در شمال سوریه نوشت: «تکلیف تو با آنچه کردهای مشخص است؛ تکلیف جمهوری اسلامی هم همینطور.»
این زندانی سیاسی با تاکید بر اینکه مدعیان فعالیت برای حقوق بشر باید در گفتار، رفتار و کردارشان بهوضوح نشان دهند که «مدافع حقوق بشرند یا حامی حقوق بشرتر»، افزود: «اگر شرف دارند، باید برای پخشان عزیزی، زن کُرد مددکار محکوم به اعدام، هر کاری میتوانند بکنند. باید از جمهوری اسلامی بپرسند به تو چه داده است که در ازایش جانت را میخواهد؟»
پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی، ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و پس از تحمل نزدیک به پنج ماه حبس انفرادی و شکنجه، اواخر آذر همان سال به بند زنان اوین منتقل شد.
عزیزی دوم مرداد سال جاری با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام این زندانی سیاسی ۱۹ دی در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور تایید شد و به گفته برادرش، برای اجرا به دایره اجرای احکام فرستاده شده است.
نیکبخت که از خردادماه دوران محکومیت یک سال حبس خود را در بند زنان اوین سپری میکند، با اشاره به پروندهسازی دستگاه امنیتی برای عزیزی، خطاب به او نوشت: «حتی پس رنگ داستانی که ساختهاند و تو را بر اساس آن محکوم کردهاند، بیجان است. خباثت و نادانی بخش جداییناپذیر وجود جمهوری اسلامی است.»
این فعال حقوق زنان اضافه کرد: «کاش این جانیان بفهمند که میخواهند نه تو را "سربه دار" که "سر دار" را با تو "بلند" کنند.»
تاکید حکم اعدام عزیزی در روزهای گذشته واکنشهای زیادی را به دنبال داشته است. در یکی از این واکنشها، ۶۸ زندانی سیاسی محبوس در زندانهای اوین، قزلحصار کرج، تهران بزرگ و لاکان رشت در نامهای خواهان لغو کلی مجازات «غیرانسانی و ارتجاعی» اعدام شدند.
شامگاه ۲۲ دی نیز کاربران شبکه ایکس با راهاندازی یک «طوفان» اعتراض خود را به این حکم نشان دادند و طی ۱۲ ساعت، حدود ۷۰ هزار بار از هشتگ «#پخشان_عزیزی» استفاده کردند.
نیکبخت در بخش دیگری از نامه خود با اشاره به اینکه فعالیتهای عزیزی در حوزه مددکاری اجتماعی «اظهر من الشمس» است، تاکید کرد مددکار بودن با حزب و حزبگرایی غریبه است و خارج از نظام دولتها و حزبها قرار میگیرد.
او به اشاره به گیاهخواری عزیزی و احترام او به حقوق حیوانات، با لحنی کنایهآمیز نوشت: «برایمان گفتهای که از سال ۲۰۱۴ خوردن گوشت را کنار گذاشتهای؛ یعنی بیشتر از ۱۰ سال است که قساوت لازم برای ستمکاری را بهدست آوردهای.»
در هفتههای گذشته، افزایش میزان اجرای احکام اعدام و صدور حکم اعدام برای زندانیان سیاسی در ایران، اعتراضات فراوانی را در داخل و خارج کشور برانگیخته است.
نگرانیها درباره افزایش اعدامها در ایران در حالی ادامه دارد که اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، که از بهمن ۱۴۰۲ با درخواست توقف اعدامها آغاز شده، سهشنبه ۱۸ دیماه به پنجاهمین هفته خود رسید و اکنون به ۳۰ زندان در سراسر کشور گسترش یافته است.





