محمد شیاع السودانی، نخست‌وزیر عراق که بر اساس گزارش‌های منتشر شده، به منظور گفتوگو درباره موضوعاتی چون وضعیت گروه حشد الشعبی به تهران سفر کرده است، گفت که کشورش به اراده مردم سوریه احترام می‌گذارد و بغداد خواستار راه حل سیاسی جامع برای پایان دادن به مداخلات خارجی در سوریه است.
السودانی چهارشنبه ۱۹ دی در نشست مطبوعاتی مشترک با مسعود پزشکیان، رییس دولت چهاردهم، گفت: «ما مشتاقیم به درگیری‌هایی که به امنیت منطقه آسیب می‌زند، کشیده نشویم.»
او همچنین از «آمادگی عراق برای همکاری با تمامی طرف‌ها در سوریه» خبر داد و بر حمایت از انتقال مسالمت‌آمیز دولت در این کشور تاکید کرد.
به گفته السودانی، بغداد از راه‌حلی که تمامی گروه‌ها و قومیت‌های سوریه در آن حضور داشته باشند، حمایت می‌کند.
پزشکیان نیز در این نشست گفت که دو کشور درباره سوریه، «دغدغه مشترک» دارند.
پیش از این روزنامه عراقی المدی با اشاره به درز اخباری مبنی بر تماس السودانی با احمد الشرع (ابومحمد جولانی)، رهبر گروه تحریر شام با میانجی‌گری ترکیه، نوشت که ترس از گسترش جغرافیای حوادث سوریه یا حرکت هسته‌های خفته گروه دولت اسلامی (داعش) در عراق، کماکان وجود دارد.
در همین حال پس از سقوط بشار اسد گزارش‌های مختلفی درباره تلاش آمریکا برای محدود کردن نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی در عراق منتشر شده است.
یک روز پیش از سفر السودانی به تهران، یک منبع آگاه از بغداد در گفتوگو با ایران‌اینترنشنال، سفر اسماعیل قاآنی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران به عراق را با هدف «بررسی آینده گروه‌های مسلح وابسته به سپاه پاسداران»، تایید کرد.
بر اساس اطلاعات رسیده از این منبع، هدف از این سفر بررسی «نحوه انحلال و ادغام برخی گروه‌های مسلح در چارچوب سازمان حشد الشعبی بوده است».
گفتوگو درباره توافق امنیتی ایران و عراق
پزشکیان در نشست مشترک با نخست‌وزیر عراق گفت که درباره اجرای توافق‌نامه امنیتی با عراق نیز گفتوگو شده است.
تهران و بغداد ۲۸ اسفند ۱۴۰۱ در مراسمی با حضور السودانی، توافق‌نامه‌ای با ضرب‌الاجل شش ماهه در بغداد امضا کردند که جمهوری اسلامی تهدید کرد در صورت محقق نشدن مفادش، «راسا به مقابله با احزاب کُرد» می‌پردازد.
سپاه پاسداران در سال‌های گذشته بارها مواضع احزاب کُرد ایرانی در اقلیم کردستان عراق را گلوله‌باران کرده یا پهپاد و موشک هدف قرار داده است.
این حملات پس از خیزش انقلابی مردم ایران با شعار «زن، زندگی، آزادی» شدت گرفتند.
