گروهی از بازنشستگان فرهنگی در اعتراض به بیتوجهی دولت نسبت به پرداخت مطالبات خود، مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در تهران تجمع کردند. این افراد که از شهرهای مختلف کشور خود را به تهران رساندهاند، به پرداخت نشدن ۶۰ درصد پاداش ۳۰ سال تدریس خود معترضاند.
در این تجمع که دوشنبه ۱۷ دیماه برگزار شد، فرهنگیانی که در سال ۱۴۰۲ بازنشسته شدهاند، خود را به مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش رساندند و خواستار پرداخت فوری پاداشهای خود پس از ۱۶ ماه تاخیر شدند.
آنها در این تجمع شعارهایی از جمله «با اهل قلم هر که درافتاد ورافتاد»، «فرهنگی بیدار است / از تبعیض بیزار است»، «جای مردان سیاست بنشانید درخت، تا هوا تازه شود» و «وعده وعید کافیه / سفره ما خالیه» سردادند.
فرهنگیان بازنشسته در ادامه تجمع خود سفرهای خالی بهصورت نمادین در مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش پهن کردند.
بر اساس ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال، در جریان تجمع این گروه از بازنشستگان، نیروهای پلیس بلندگوی آنان را گرفتند و معترضان هم فریاد «بلندگو را پس بده» سردادند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با انتشار ویدیوهایی از تجمع فرهنگیان بازنشسته «تاخیر ارادی» در پاداش پایان خدمت فرهنگیان را محکوم کرد.
این تشکل صنفی با اشاره به این موضوع نوشت: «با توجه به پایین آمدن ارزش ریال که سیاستهای داخلی و خارجی حاکمیت مسبب اصلی آن است، پرداخت معوقات باید مطابق با تورم محاسبه شود تا ذرهای از مشکلات عدیده این عزیزان را مرتفع سازد.»
علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان، پیش از این در مهرماه امسال با اشاره به لایحه بودجه سال آینده گفته بود که ۵۰ درصد پاداش بازنشستگی فرهنگیان در سال جاری و سال آینده در بودجه گنجانده میشود تا پرداختها بهروز شود.
موضوعی که همچنان محقق نشده و فرهنگیان بازنشسته پس از گذشت بیش از یک تا دو سال از بازنشستگی خود هنوز موفق به دریافت پاداش پایان خدمت، اصلاح و اعمال حکم رتبهبندی نشدهاند.
این نخستین بار نیست که بازنشستگان فرهنگی تجمع اعتراضی برگزار میکنند.
بازنشستگان فرهنگی ۲۰ آبان نیز در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان در مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند.
با وجود وعدههای جمهوری اسلامی، وضعیت معیشتی بازنشستگان در ایران هر روز وخیمتر میشود و همین موضوع سبب شده که تعداد تجمعات اعتراضی آنها در سالهای اخیر بهشدت افزایش پیدا کند.
سایت حقوق بشری هرانا ششم دیماه در گزارش سالانه خود خبر داد در سال ۲۰۲۴، دستکم هزار و ۲۷۹ تجمع و اعتصاب صنفی در ایران شکل گرفت.
۱۲ دی ۱۴۰۳، هلدینگ صافولای عربستان سعودی که سهمش از بازار روغن خوراکی در ایران بیش از ۵۰ درصد تخمین زده میشد، بهطور ناگهانی تمام سرمایه خود را از ایران خارج کرد.
این گروه که بزرگترین سرمایهگذار سعودیها در ایران بود، تمام دارایی خود در ایران را به ارزش ۷۰۵ میلیون ریال عربستان سعودی، معادل ۱۸۸ میلیون دلار، فروخت و از کشور خارج شد.
در اولین واکنش، خبرگزاری فارس، وابسته به سپاه پاسداران، با کماهمیت جلوه دادن این اقدام، خبر داد خریدار سهام صافولا یک شرکت اماراتی بوده است.
صافولا حتی پس از رخدادهای دی ماه ۱۳۹۴ و حمله به اماکن دیپلماتیک عربستان سعودی در تهران و مشهد، بازار ایران را ترک نکرده بود.
خبرگزاری ایلنا به نقل از تیمور محمدی، عضو هیات مدیره انجمن صنفی صنایع روغن نباتی ایران، نوشت میزان سرمایهگذاری صافولا در حوزه تولید روغن خوراکی کشور حدود ۸۰ درصد بوده است.
علی شریعتی، عضو اتاق بازرگانی ایران، در مصاحبه با تجارتنیوز گفت: «واقعیت این است که دلیل خروج صافولا از ایران بهطور رسمی اعلام نشده اما تنها دلیل قابل حدس این است که با توجه به قطعی شدن بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید، ممکن است ریاض تصمیم داشته باشد سطح روابط خود را با ایران کاهش دهد.»
خانواده مدلل و سهام صافولا
با وجود ابهامها درباره خریدار سهام صافولا، اکثر رسانههای داخلی نوشتند خانواده مدلل خریدار سهام صافولا بوده است.
این خانواده از گذشته در حوزه صنایع غذایی، بهویژه واردات دانههای روغنی، فعال بوده و هماکنون نیز چندین مجتمع کشت و صنعت و روغنکشی در اختیار دارد.
نفوذ این خاندان در صنایع غذایی به حدی است که خرداد ۱۳۹۸، زمانی که از آنها خواسته شده بود درباره بدهی و ارز دریافتی خود توضیح دهند، حمید اسماعیلی، نماینده گروه مدلل در استان خوزستان، به تسنیم، خبرگزاری وابسته به سپاه پاسداران، گفت: «قیمت کالا به موجودی انبارهای گروه مدلل بستگی دارد ... اگر گروه مدلل نباشد، تنظیم بازار به هم میریزد.»
خانواده مدلل، فرزندان عبدالعلی مدلل، یکی از پرحاشیهترین و ثروتمندترین خانوادههای ایران به شمار میروند.
این خانواده در دوران ریاستجمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی فعالیتهای خود را توسعه داد و در اوایل دولت محمد خاتمی در سال ۱۳۷۶، با تاسیس مجتمع کشت و صنعت ماهیدشت کرمانشاه، جایگاه خود را بهعنوان یکی از الیگارشها در ساختار اقتصاد جمهوری اسلامی مستحکم کرد.
شخص عبدالعلی مدلل سال ۱۳۹۹ درگذشت و پس از او جواد مدلل سکاندار امپراطوری اقتصادی مدللها شد.
فرزندان و نوادگان مدلل صدها شرکت و مجموعه را در سراسر ایران در اختیار دارند.
مدللها امروز در حوزه سیمان با «سیمان مدلل»، در حوزه عمران با هلدینگ «ابتکار سازه»، در حوزه خوراک دام با مجموعه «کلهردانه»، در حوزه بازرگانی با «آوا تجارت صبا» و در حوزه روغن با مجموعههای «روغنکشی ماهیدشت»، «مجتمع کشت و صنعت شمال»، «مجتمع کشت و صنعت ماهیدشت کرمانشاه»، «روغنکشی نابدانه سمنان» و شرکتهایی دیگر فعال هستند.
این خانواده در فهرست افشا شده از هزار و ۵۰۰ دریافتکننده رانت ارز دولتی در سال ۱۳۹۷، رکورددار دریافت ارز دولتی بود.
خرداد ۱۳۹۸، محمود صادقی، نماینده وقت مجلس شورای اسلامی، در توییتی خطاب به ناصر مکارم شیرازی، مرجع تقلید شیعه، نوشت: «خوب است جناب ایشان درباره بدهیهای کلان معوق جناب مدلل به بانک سرمایه هم توضیح بدهند!»
در آن زمان بیت مکارم شیرازی با صدور اطلاعیهای اعلام کرد با مدللها رابطهای ندارد.
فردی که صادقی از او با نام «جناب مدلل» یاد کرد، سامان مدلل، یکی از اعضای این خاندان، بود.
آذر ماه ۱۴۰۳ اطلاعات منتشر شده بانک مرکزی در خصوص بدهکاران کلان بانکها نشان داد سامان مدلل بهعنوان ذینفع واحد در ۱۹ فقره وام از بانک سرمایه برای شرکتهای مرتبط با خودش، در مجموع هزار و ۵۸۷ میلیارد و ۳۲۳ میلیون تومان تسهیلات خالص تا پایان شهریور ۱۴۰۳ دریافت کرده است.
از این میزان وام، یک ریال هم بازنگشته و معادل مبلغ دریافتی در ستون مانده مشکوکالوصول درج شده است.
وبسایت تابناک در آن زمان گزارش داد بیش از دو برابر رقم وثیقه، تسهیلات کلان به سامان مدلل پرداخت شده است.
خطر خاندان مدلل
با خرید سهام صافولا از سوی مدللها، این خانواده بیش از پیش بازار ایران را قبضه کرد.
هنوز مشخص نیست مدللها چه تصمیمی برای بازار روغن خواهند گرفت اما عضو اتاق بازرگانی ایران در ارزیابی خود از خروج صافولا گفت: «در گذشته در جریان برخی واگذاریها، شرکتها را نیمهورشکسته میکردند و با دریافت وام از دولت، خرید انجام میدادند.»
شریعتی افزود: «در سالهای گذشته، برخی افراد رانتخوار در صنایع ماکارونی و کنسرو این ترفند را اجرا کردند.»
او در عین حال ابراز امیدواری کرد عملکرد بازار روغن با اختلال روبهرو نشود: «سرمایهگذار جدید قطعا کسی است که بازار را میشناسد و نمیخواهد فعالیت شرکت را تعطیل کند؛ چرا که شرکتی را خریداری کرده که رهبر بازار روغن است.»
اسرائیل هیوم در همین رابطه نوشت: «مساله ایران تنها به خاورمیانه محدود نمیشود. علاوه بر تهدید آمریکاییها از طریق حملات سایبری و برنامهریزی برای ترور مقامهای ایالات متحده، به نظر میرسد ایران حضور خود را در آمریکای لاتین گسترش داده است.»
این روزنامه یکشنبه ۱۶ دی همچنین خبر داد ونزوئلا یک میلیون هکتار زمین کشاوزی را در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده است.
ونزوئلا یکی از متحدان اصلی حکومت ایران به شمار میرود و در سالهای اخیر، مواضع سیاسی تهران و کاراکاس و همچنین تحریمهای نفتی آمریکا علیه این دو کشور، موجبات نزدیکی بیش از پیش آنها را فراهم آورده است.
مسعود پزشکیان، رییس دولت جمهوری اسلامی، سوم آبان در حاشیه اجلاس سازمان بریکس در کازان روسیه با نیکولاس مادورو، رییسجمهوری ونزوئلا، دیدار و بر لزوم تقویت روابط دوجانبه تهران و کاراکاس تاکید کرد.
خرداد ماه سال گذشته و در جریان سفر ابراهیم رئیسی، رییس دولت کشته شده جمهوری اسلامی به کاراکاس، دو طرف یادداشت تفاهمی برای گسترش همکاریها در حوزه پتروشیمی با هدف انجام پروژههای مشترک امضا کردند.
رئیسی در آن زمان اعلام کرد جمهوری اسلامی قصد دارد تجارت با ونزوئلا را از سالانه سه میلیارد دلار به ۲۰ میلیارد دلار افزایش دهد.
آذر ماه ۱۴۰۱، منابع دیپلماتیک غربی به ایراناینترنشنال اطلاع دادند جمهوری اسلامی همزمان با سرکوب خیزش «زن، زندگی، آزادی»، با ونزوئلا وارد مذاکره شده تا در صورت حادتر شدن وضعیت کشور و افزایش احتمال سرنگونی، به مقامهای حکومت و خانواده آنها پناه دهد.
اسرائیل هیوم در ادامه گزارش خود نوشت ونزوئلا همچنین به مکانی برای فعالیتهای حزبالله لبنان، مهمترین گروه نیابتی جمهوری اسلامی، تبدیل شده است.
بر اساس این گزارش، حزبالله در برخی مناطق ونزوئلا «مراکز آموزش نظامی» دایر کرده است و جمهوری اسلامی از این طریق میتواند «منافع ایالات متحده را هدف بگیرد» و «نفوذ خود را در سراسر آمریکای لاتین گسترش دهد».
اسرائیل هیوم هشدار داد: «ایران با استقرار نیروهای نیابتی خود در فاصلهای نزدیکتر به مرزهای آمریکا، نفوذ خود را فراتر از خاورمیانه گسترش داده و تهدیدی ملموستر و گستردهتر ایجاد کرده است.»
گرمتر شدن روابط تهران و کاراکاس در حالی است که نیکولاس مادورو، رییسجمهوری کنونی ونزوئلا، با بحران مشروعیت بینالمللی دست و پنجه نرم میکند و بسیاری از کشورهای غربی و آمریکای لاتین، پیروزی اعلام شده او را در انتخابات ریاستجمهوری اخیر ونزوئلا به رسمیت نشناختهاند.
مادورو از سال ۲۰۱۳ و پس از مرگ هوگو چاوز، قدرت را در ونزوئلا در دست دارد.
این کشور در دوران ریاستجمهوری مادورو شاهد فروپاشی اقتصادی و مهاجرت حدود یک-سوم از جمعیت ۲۸ میلیونی خود بوده است.
روابط دیپلماتیک کاراکاس با غرب در دوره مادورو رو به وخامت گذاشت و آمریکا و اتحادیه اروپا ونزوئلا را تحریم کردهاند.
در نتیجه تحریمهای بینالمللی، صنعت نفت این کشور بهشدت آسیب دیده و این موضوع به تورم گسترده و تشدید روند مهاجرت انجامیده است.
