تعدادی از دوستان کیانوش سنجری در اطلاعیه‌ای ضمن اشاره به «تحقیقات گسترده» درباره مرگ او، اعلام کردند که سنجری «آگاهانه و مصمم، با تاکید بر لزوم تلنگر زدن برای بیداری ملت ایران»، مرگ خودخواسته را انتخاب کرده و «با مرگ اعتراضی به عنوان کنشی سیاسی»، به زندگی خود پایان داده است.
این اطلاعیه با بیان این که شبهه ایجاد شده در مورد درگذشت مادر کیانوش و عدم وجود برادر کوچک‌تر او، بی‌اساسی است، تاکید کرد که مادر او، زلیخا اهدایی، در قید حیات است و مجید سنجری‌باف، برادر تنی کیانوش است که شش سال پس از او متولد شده است.
سنجری، شامگاه چهارشنبه ۲۳ آبان در حرکتی اعتراضی به زندگی خود پایان داد.
او روز سه‌شنبه ۲۲ آبان در ایکس خود نوشت که اگر تا غروب چهارشنبه آرشام رضایی، فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی و توماج صالحی از زندان آزاد نشوند، «در اعتراض به دیکتاتوری [علی] خامنه‌ای و شرکایش» به زندگی خود پایان می‌دهد.
دوستان کیانوش در اطلاعیه خود با بیان این که افراد متعددی از جمله حسین رونقی ملکی، عالیه مطلب‌زاده، مریم گویا و سعید جلیلیان تلاش کردند او را از تصمیمش منصرف کنند، اعلام کردند که سنجری دست‌کم به دو نفر از دوستان نزدیکش از «فشار نهادهای امنیتی برای سفر او به آمریکا و خبرچینی از نیروهای اپوزیسیون به نفع جمهوری اسلامی» سخن گفته بود.
آن‌ها تاکید کردند این درخواست نهادهای امنیتی از سوی کیانوش رد شده بود.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبه‌رو می‌شوید که از جمله‌ها و عبارت‌هایی نشان‌دهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده می‌کنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت می‌کنند یا فردی مورد اعتماد، درباره نگرانی‌هایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر می‌کنید در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
دوستان سنجری در بخش دیگری از اطلاعیه خود با بیان این که تحقیقاتشان کماکان ادامه خواهد داشت، گفتند: «نتیجه این تحقیقات با جزییات، به همراه مدارک گردآوری شده، منتشر خواهد شد.»
احمد باطبی، اردشیر زارع‌زاده، بهمن صادقی‌نور، بهروز جاوید تهرانی، فرزاد حمیدی، عباس خرسندی، کاوه شیرزاد، کوروش صحتی، حمیدرضا مبین، حمید علیزاده، سعید کلانکی، سپیده پورآقایی، منوچهر محمدی و مهرداد لهراسبی، امضاکنندگان این اطلاعیه هستند.
بیشتر بخوانید: تجربه گزارش یک مرگ پر ابهام از فاصله پنج هزار کیلومتری
بر اساس این اطلاعیه، پس از انتشار خبر خودکشی سنجری، از خانواده او، تحت فشار خواسته شد همه مراحل خاکسپاری و سوگواری، زیر سیطره نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و بدور از هر گونه تنش یا اقدام اعتراضی ترتیب داده شود.
دوستان سنجری با اشاره به همین موضوع تاکید کردند که به همین خاطر، برای بازماندگان کیانوش امکان برپایی مراسمی معمول و عمومی فراهم نشد: «مجید سنجری‌باف برای تحویل گرفتن پیکر برادرش و خاکسپاری کیانوش مجبور به امضای تعهد کتبی و تصویری در وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران شده است. مدارک شناسایی او نیز در اختیار ماموران اطلاعاتی قرار گرفته است.»
کیانوش سنجری سابقه چندین بار بازداشت و زندانی شدن در ایران را داشت.
او پس از آزادی بارها درباره وضعیت سلامتی، شکنجه‌هایی که بر او اعمال شده بود و آزاری که در بیمارستان روانی امین‌آباد دیده بود، اطلاع‌رسانی کرد.
بیشتر بخوانید: مرگ اعتراضی کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار، پس از اعتراض به ادامه حبس ۴ زندانی سیاسی
