خلیفه، سرباز بریتانیایی متهم به جاسوسی برای تهران، اتهام فرار از زندان را پذیرفت

دانیل خلیفه، سرباز پیشین ارتش بریتانیا و مظنون به جاسوسی برای جمهوری اسلامی، دوشنبه ۲۱ آبان در دادگاه وولیچ لندن اتهام خود را در خصوص فرار از زندان پذیرفت.

دانیل خلیفه، سرباز پیشین ارتش بریتانیا و مظنون به جاسوسی برای جمهوری اسلامی، دوشنبه ۲۱ آبان در دادگاه وولیچ لندن اتهام خود را در خصوص فرار از زندان پذیرفت.
چیما گراب، قاضی این دادگاه، در جریان رسیدگی به پرونده خلیفه خطاب به هیات منصفه گفت: «او اعتراف کرده که در بازداشتِ قانونی بوده و عمدا فرار کرده است؛ از این رو هیچ دفاع قانونی از این اتهام وجود ندارد.»
پس از این اظهارات قاضی، خلیفه که پیشتر در خصوص این اتهام اعلام بیگناهی کرده بود، اتهام فرار از زندان را پذیرفت.
خلیفه ۱۵ شهریور سال ۱۴۰۲ موفق شد از زندان واندزورث فرار کند اما تنها سه روز بعد مجددا بازداشت شد.
روزنامه گاردین در آن زمان نوشت او با بستن خود به زیر ون حمل غذا، توانست از دید ماموران امنیت مخفی بماند و بهراحتی از زندان خارج شود.
خلیفه ۲۳ ساله که پیشتر عضو «سپاه سیگنال سلطنتی»، زیرمجموعه ارتش بریتانیا، بود، ۲۱ آبان در ارتباط با اتهام جاسوسی با شاهدان پرونده روبهرو خواهد شد.
دادستانهای بریتانیا میگویند او پس از گریختن از زندان، با خرید یک تلفن همراه با عوامل جمهوری اسلامی تماس گرفته است. بر همین اساس، دادستانها خلیفه را متهم میکنند که قصد داشته با فرار از زندان، خود را به ایران برساند.
خلیفه در پاسخ به این اتهام گفت: «من درست فکر نمیکردم. من به دنبال کمک گرفتن برای فرار نبودم، تنها به دلیل کنجکاوی [با عوامل جمهوری اسلامی] تماس گرفتم. کنجکاو بودم ببینم اوضاع در داخل حکومت [ایران] چگونه است.»
خلیفه افزود نقشه فرار از زندان را زمانی کشید که به او اطلاع داده شد قرار است به زندان فوقامنیتی بِلمارش منتقل شود.
او همچنین به «مشکلات بزرگ» خود در زندان واندزورث اشاره کرد، جایی که او در کنار «پدوفیلها و تجاوزگران جنسی» نگهداری میشد.
خلیفه اضافه کرد در ابتدا تنها قصد داشته «وانمود» به فرار کند و از این طریق، اوضاع خود را در زندان بهبود ببخشد.
او متهم است که برای دو سال اطلاعات ارتش بریتانیا را در اختیار عوامل جمهوری اسلامی قرار داده است. خلیفه این اتهام رد میکند و میگوید تنها «مدارک ساختگی» را برای عوامل حکومت ایران ارسال کرده زیرا قصد داشته «جاسوس دوجانبه» باشد.
وکیل خلیفه پیشتر در دفاع از او گفت تحقیقات درباره موکلش تنها زمانی کلید خورد که او خواستار همکاری با سرویس امنیتی (امآی۵) و سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا (امآی۶) شده بود.
خلیفه در جلسه پیشین دادگاه خود در ۱۰ آبان پذیرفت چهار سال پیش، موافقت خود را برای سفر به ایران اعلام کرده اما در نهایت از این کار منصرف شده است.
او همچنین به نقض قانون اسرار رسمی در بازه زمانی اردیبهشت ۱۳۹۸ تا دی ۱۴۰۰ از طریق جمعآوری یا به اشتراکگذاری اسناد و اطلاعاتی متهم است که میتوانست بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم، برای «دشمن» مفید باشد.
دادگاه رسیدگی به اتهامات خلیفه همچنان ادامه دارد.

محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی در نشست اضطراری کشورهای عربی و اسلامی، حمله زمینی اسرائیل به لبنان و حملات هوایی اسرائیل به ایران را محکوم کرد و خواهان برقراری آتشبس فوری در غزه و لبنان شد.
ولیعهد عربستان سعودی دوشنبه در این نشست که در ریاض برگزار شد، از اسرائیل خواست به حاکمیت ارضی جمهوری اسلامی ایران احترام بگذارد و از حمله به خاک این کشور خودداری کند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت که این اظهارات نشانه گرم شدن روابط میان تهران و ریاض است که پس از امضای توافقی در سال گذشته میلادی در چین، زمینه آن فراهم شد.
بن سلمان همچنین از عملیات اسرائیل در غزه با نام «نسلکشی» یاد کرد و گفت: «جامعه بینالمللی باید فورا اقدامات اسرائیل علیه برادران ما در فلسطین و لبنان را متوقف کند.»
او گفت که عربستان سعودی دستکم گرفتن نقش تشکیلات خودگردان فلسطین و جلوگیری از فعالیت سازمانهای بشردوستانه در غزه را نمیپذیرد.
این اظهارات یک روز پس از آن بیان شده که رییس ستاد کل نیروهای مسلح عربستان سعودی روز یکشنبه برای دیدار با همتای ایرانی خود و گفتوگو درباره روابط دفاعی دو کشور به تهران سفر کرد.
همچنین این سفر پس از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات اخیر آمریکا انجام شد. ترامپ که در ژانویه برای دومین بار به عنوان رییس جمهور ایالات متحده آغاز به کار میکند و وعده داده که صلح را در خاورمیانه به ارمغان خواهد آورد.
ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود عادیسازی بین کشورهای عربی و اسرائیل را آغاز کرد که به توافق ابراهیم معروف است.
رویترز به نقل از یک منبع آگاه گزارش داده که عربستان سعودی روابطی با اسرائیل برقرار نکرده، اما جرد کوشنر، داماد ترامپ، در سالهای گذشته بارها با محمد بن سلمان، درباره این احتمال صحبت کرده است.
رسانههای ایرانی همچنین گزارش دادند که مسعود پزشکیان، رییسجمهوری اسلامی با ولیعهد سعودی تلفنی گفتوگو کرد.

پزشکیان به ولیعهد عربستان سعودی گفت که به دلیل مشغله کاری نمیتواند در نشست سران سازمان همکاری اسلامی در ریاض شرکت کند و معاون اول خود را به عنوان نماینده ایران به این نشست اعزام میکند.
تهران و ریاض در مارس سال گذشته با میانجیگری چین توافق کردند که روابط دیپلماتیک خود را پس از هفت سال خصومت دوباره برقرار کنند.
نجیب میقاتی، نخستوزیر لبنان، نیز روز دوشنبه از جامعه بین المللی خواست از دولت لبنان حمایت کند، نه از جناحهای مختلف لبنانی.
او در جریان اجلاس سران اتحادیه عرب و سازمان همکاری اسلامی در ریاض عربستان خواستار توقف هرگونه مداخله «در امور داخلی این کشور» شد.
در پایان ماه اکتبر، میقاتی برای اولین بار از «دخالت آشکار ایران» انتقاد کرد؛ اتهاماتی که تهران رد کرده است.

اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، بازداشت رضا ولیزاده، خبرنگار سابق رادیو فردا، را که سال گذشته و مدتی پس از استعفا از رادیو فردا، برای نگهداری از پدر و مادرش به ایران بازگشته بود، تایید کرد و گفت که برای پیگیری این موضوع با نهادهای ذیربط در تماس است.
بقایی در جریان نشست خبری ۲۱ آبان خود، در پاسخ به سوال خبرنگار شبکه سیبیاس درباره سرنوشت ولیزاده، بدون نام بردن از او گفت «ما از اخبار دیدیم که یک تبعه ایرانی دستگیر شده. اینکه تابعیت دیگری داشته باشد دستکم بنده اطلاعی ندارم.»
سازمان دفاع از جریان آزاد اطلاعات در واکنش به صحبتهای بقایی نوشت که سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی از پاسخگویی شفاف درباره سرنوشت ولیزاده امتناع کرد.
اصغر جهانگیر، سخنگوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی، ۱۵ آیان در پاسخ به سوالی درباره خبر بازداشت ولی زاده، گفته بود از این موضوع اطلاعی ندارد و باید پرسوجو کند.
سازمان دفاع از جریان آزاد اطلاعات، ۱۸ آبان در گزارشی نوشت که در ۱۰۰ روز نخست دولت پزشکیان با ۷۸ رسانه و روزنامهنگار برخورد قضایی و امنیتی شده است.
این سازمان در گزارش خود از ولیزاده به عنوان یکی از روزنامهنگارانی که در بازه زمانی هفتم مرداد تا ۱۴ آبان بازداشت موقت را تجربه کردند، نام برد.
ولیزاده ۲۳ مرداد سال جاری در آخرین مطلب خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ وارد تهران شدم. پیش از آن مذاکرات نیمه کارهای با سازمان اطلاعات سپاه داشتم. در نهایت با مسئولیت خودم و بدون اماننامه حتی شفاهی پس از ۱۴ سال به کشورم بازگشتم.»
در ادامه، رادیو فردا در گزارشی با بیان اینکه ۲۴ مهر از بازداشت ولیزاده مطلع شده، به نقل از یکی از نزدیکان این روزنامهنگار نوشت: «رضا ولیزاده حدود سه هفته پیش بازداشت شده و با اتهاماتی از جمله همکاری با رسانههای فارسیزبان خارج از کشور روبهرو است.»
سایت حقوقبشری هرانا نیز ۲۴ مهر خبر داد که ولیزاده پس از بازداشت به زندان اوین منتقل شده و از حق داشتن وکیل محروم است.
هرانا به نقل از یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این روزنامهنگار نوشت که پرونده قضایی او در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی در دست بررسی است.
جمهوری اسلامی از آغاز روی کار آمدن خود همواره روزنامهنگاران، نویسندگان و فعالان مدنی و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب روزنامهنگاران از سوی حکومت شدت گرفته و همچنان ادامه دارد.

گروهی از بازنشستگان شرکت مخابرات، دوشنبه ۲۱ آبان در شهرهای مختلف کشور از جمله اصفهان، تبریز، تهران، رشت، سنندج، کرمانشاه و بروجرد تجمع اعتراضی برگزار کردند. همزمان فرهنگیان بازنشسته نیز در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان، در تهران دست به تجمع و راهپیمایی اعتراضی زدند.
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد گروهی از بازنشستگان شرکت مخابرات، دوشنبه ۲۱ آبان تجمع اعتراضی برگزار کرده و شعارهایی چون «این همه بیعدالتی، هرگز ندیده ملتی» سردادند.
این تجمعات در شهرهای مختلف کشور از جمله اصفهان، تبریز، تهران، رشت، سنندج، کرمانشاه و بروجرد شکل گرفت.
بازنشستگان معترض در تهران و رشت، «ستاد اجرایی فرمان امام» و «بنیاد تعاون سپاه پاسداران» را که سهامداران عمده شرکت مخابرات هستند، مخاطب قرار دادند و شعارهایی از جمله «سهامدار ظالم / حق ماها را خورده است»، سردادند.
این نخستین بار نیست که بازنشستگان مخابرات تجمع اعتراضی برگزار میکنند.
کارکنان و بازنشستگان مخابرات در سالهای گذشته بارها در اعتراض به تاخیر در پرداخت مطالبات و کمک هزینههای رفاهی و مشکلات بیمه تکمیلی، در مراکز استانهای ایران تجمع کرده و خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدهاند.
بازنشستگان فرهنگی که از شهرهای مختلف کشور خود را به تهران رساندهاند، پس از تجمع اعترضی در روز یکشنبه مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش، روز دوشنبه در مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند.
ویدیوهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد فرهنگیان بازنشسته در اعتراض به پرداخت نشدن مطالبات، معوقات و پاداش بعد از گذشت ۱۴ ماه، برای دومین روز مقابل ساختمان سازمان برنامه و بودجه در تهران تجمع کرده و فریاد زدند: «عدالت کجایی؟»
بر اساس ویدیوهای رسیده، آنها بعد از بیپاسخ ماندن اعتراضشان از سوی سازمان برنامه و بودجه، به سمت ساختمان نهاد ریاست جمهوری حرکت کردند.
فرهنگیان بازنشسته در تجمع و راهپیمایی اعتراضی خود شعارهایی از جمله «با اهل قلم هر که در افتاد ورافتاد» سردادند.
بازنشستگان فرهنگی، ۲۰ آبان نیز در اعتراض به رسیدگی نشدن به مطالباتشان در مقابل ساختمان وزارت آموزش و پرورش در تهران تجمع اعتراضی برگزار کردند.
آنها در تجمع خود شعارهایی از جمله «وزیر بیکفایت / استعفا استعفا»، این همه بیعدالتی / هرگز ندیده ملتی»، «معلم داد بزن / حقتو فریاد بزن» و «مسئولین دروغگو / حاصل زحمتم کو» سردادند.
این فرهنگیان بازنشسته پس از گذشت بیش از یک تا دو سال از بازنشستگی خود هنوز موفق به دریافت پاداش پایان خدمت، اصلاح و اعمال حکم رتبهبندی نشدهاند.
علیرضا کاظمی وزیر آموزش و پرورش دولت پزشکیان، پیش از این در مهرماه امسال با اشاره به لایحه بودجه سال آینده، گفته بود که ۵۰ درصد پاداش بازنشستگی فرهنگیان در سال جاری و سال آینده در بودجه گنجانده میشود تا پرداختها بهروز شود.
این نخستین بار نیست که بازنشستگان فرهنگی تجمع اعتراضی برگزار میکنند.
فرهنگیان بازنشسته سراسر ایران روز اول آبان نیز مقابل سازمان تامین اجتماعی در تهران تجمع کردند.
با وجود وعدههای جمهوری اسلامی، وضعیت معیشتی بازنشستگان در ایران هر روز وخیمتر میشود.

آنالنا بربوک، وزیر خارجه آلمان، عصر جمعه ۱۱ آبان اعلام کرد هر سه سرکنسولگری ایران در شهرهای فرانکفورت، مونیخ و هامبورگ بسته میشود. بربوک با انتقاد از وضع حقوق بشر در ایران دلیل این تعطیلی را اعتراض به جانباختن جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی دانست که او آن را اعدام خواند.
اظهارات وزیر خارجه آلمان در همان ابتدا تعجب بسیاری از فعالان سیاسی، حقوق بشر و رسانهها را برانگیخت چرا که سه هفته پیش از آن، بوریس راین، وزیر اول ایالت هسن، ایالتی که سرکنسولگری ایران در فرانکفورت در آنجا قرار دارد، خواستار آن شده بود که در اعتراض به نقض حقوق بشر از سوی مقامات جمهوری اسلامی، سرکنسولگریهای ایران در آلمان تعطیل شوند.
راین پیشنهاد کرده بود بستن سرکنسولگری ایران در فرانکفورت میتواند نقطه آغاز مناسبی برای این روند باشد.
اما وزیر خارجه فمینیست آلمان با این استدلال که ممکن است جمهوری اسلامی سفارت این کشور را در تهران تعطیل کند و ارتباط دولت آلمان با ایران و به طور خاص جامعه مدنی آن قطع شود، این پیشنهاد را رد کرده بود.
به هر حال، علیرغم چالشهای بیشمار میان تهران و برلین بر سر موضوعاتی چون سرکوب معترضان و مخالفان در ایران، اقدامات خصمانه علیه یهودیان و منافع اسرائیل در آلمان، به گروگان گرفتن اتباع آلمان، جاسوسی و حملات سایبری به تاسیسات علمی و نظامی آلمان، کشتهشدن جمشید شارمهد نقطه پایان شکیبایی آلمانیها در مقابل جمهوری اسلامی بود.
سرنوشت سه سرکنسولگری ایران در آلمان
بر اساس آنچه که از منابع معتبر به دست ایران اینترنشنال رسیده است مقامات آلمان طی یک یادداشت رسمی تعطیلی این سه سرکنسولگری را بر اساس ماده ۴۵ کنوانسیون وین در امور دیپلماتیک به تهران اعلام کردهاند.
علیرغم اعلام این تصمیم از سوی وزیر خارجه آلمان، اما به نظر میرسد مقامات جمهوری اسلامی آنرا را باور نداشته و تا روز دوشنبه ۱۴ آبان امیدوار بودند که این تصمیم تغییر کند. اسماعیل بقایی در نشست خبری هفتگی خود گفته بود هنوز هیچ دیپلماتی اخراج نشده است. اما تصمیم اخراج دیپلماتهای سرکنسولگریهای ایران در برلین گرفته شده است.
یک منبع آگاه در دولت فدرال آلمان به ایران اینترنشنال گفت: «واضح است که این سه سرکنسولگری باید در اسرع وقت بسته شوند.»
با این حال حسین علیزاده دیپلمات سابق ایرانی معتقد است اتفاقات اخیر میان تهران و برلین از دیدگاه دیپلماتیک به معنی سردی در روابط است.
او گفت: «مقامات آلمانی در مقطع کنونی قصدی برای قطع رابطه با جمهوری اسلامی ندارند چرا که از یکسو فقط به تعطیلی سرکنسولگریها بسنده کرده و از سوی دیگر هیچ یک از دیپلماتهای ایرانی را «عنصر نامطلوب» اعلام و اخراج نکردهاند.»
این دیپلمات ایرانی با این حال معتقد است ایجاد تنش در روابط تهران-برلین دور از ذهن نیست اما تا رسیدن به مقطعی که سطح روابط از سفیر به کاردار کاهش یابد همچنان فاصله وجود دارد.
سرکنسولگریها چه زمان پلمب و دیپلماتها چه زمانی اخراج میشوند؟
باید گفت که تعطیلی کنسولگریها به سادگی در یک شب قابل انجام نیست. زیرا ممکن است، شهروندان غیر ایرانی برای دریافت ویزا به آنجا مراجعه کرده و گذرنامههای خود را تحویل داده باشند و طبیعی است که این افراد باید گذرنامه های خود را پس بگیرند. برای این کار به زمان نیاز است.
همچنین از نظر عرف دیپلماتیک، به کشور اعزام کننده (ایران) فرصتی داده میشود تا کنسولگری را تخلیه کند. این شامل فعالیتهایی مانند از بین بردن یا بازگرداندن اسناد به کشور اعزام کننده میشود.
از آنجایی که ارتباط مراکز دیپلماتیک از طریق دستگاهها و تجهیزات رمزنگاری انجام میشود بنابراین در صورت لزوم، این تجهیزات باید جمع آوری شوند تا در اختیار افراد غیر مجاز قرار نگیرد. این امر به این دلیل است که سرویسهای اطلاعاتی خارجی (در اینجا آلمان) نتواند به سیستمهای داخلی کنسولگری نفوذ کنند و به پیامهای دیپلماتیک آنها دسترسی پیدا کنند.
حسین علیزاده در خصوص زمان آغاز روند تعطیلی سرکنسولگریهای ایران با اشاره به اینکه از زمانی ارسال یادداشت رسمی به وزارت امور خارجه کشور اعزام کننده (ایران)، روند کار تعطیلی هم آغاز میشود گفت در حالت معمول، چند هفته زمان در نظر گرفته میشود.
او با این حال معتقد است نه آلمان و نه جمهوری اسلامی تمایلی برای قطع روابط ندارند. به ویژه آنکه مقامات جمهوری اسلامی روایت جدیدی درباره مرگ آقای شارمهد ارائه کرده و گفتهاند او بر اثر سکته درگذشته است.
از دیدگاه این دیپلمات پیشین ایرانی، تغییر روایت مرگ جمشید شارمهد از سوی مقامات جمهوری اسلامی ارسال این علامت به برلین است که آنها هم تمایلی ندارند سطح روابط به مرحله تنش برود اما با این حال بازگشت روابط به حالت قبل حداقل در میان مدت و کوتاه مدت بعید به نظر میرسد.
این نخستین بار نیست که اماکن دیپلماتیک جمهوری اسلامی در سالهای پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ از سوی کشور میزبان تعطیل میشوند.
دولت کانادا در ۱۷ شهریور سال ۱۳۹۱ با صدور بیانیهای اعلام کرد رژیم حاکم بر ایران را به عنوان بزرگترین تهدید برای صلح و امنیت جهانی و بزرگترین ناقض حقوق بشر میداند و به همین علت ضمن قطع روابط سیاسی، دیپلماتهای ایرانی را عنصر نامطلوب دانسته، آنها را اخراج کرده و همه اماکن دیپلماتیک ایران در این کشور را نیز میبنند.
دولت آلبانی هم که میزبان اعضای شورای ملی مقاومت (مجاهدین خلق) است، ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ ضمن اخراج دیپلماتهای ایرانی، سفارت و کنسولگری جمهوری اسلامی را در این کشور تعطیل کرد.
علت قطع روابط تیرانا و تهران حملات سایبری به زیرساختهای دیجیتال آلبانی اعلام شد.
این در حالی است که یک بار هم در ماجرای ترور در رستوران میکونوس و محکوم شدن مقامات جمهوری اسلامی به تروریسم دولتی، نه فقط آلمان بلکه ۱۴ کشور اروپایی دیگر هم سفرای خود را از تهران فراخواندند.
مرحله بعدی چه خواهد بود؟
پس از تعطیلی ۵۲ مرکز اسلامی در آلمان، حالا سه سرکنسولگری ایران که بر اساس گزارشهای متعدد نهادهای اطلاعاتی آلمان به شناسایی مخالفان و جاسوسی از آنها میپرداختند، تعطیل شدهاند.
به نظر میرسد این روند همچنان ادامه خواهد داشت. زیرا حالا نام جامعه المصطفی، یکی دیگر از نهادهای وابسته به جمهوری اسلامی در آلمان مطرح است که گفته شده در پوشش یک نهاد علمی در جذب جاسوس و افرادی برای حملات خرابکارانه فعال است.
دستگاههای اطلاعاتی آلمان هفتم آبان ۱۴۰۳ اعلام کردند فهرستی ۷۰۰ نفره از افرادی را در اختیار دارند که با جامعه المصطفی در برلین ارتباط دارند.
اداره فدرال حفاظت از قانون اساسی آلمان در حال بررسی ارتباط این مرکز دانشگاهی با نیروی قدس سپاه پاسداران و فعالیتهای آن در جذب جاسوس و همکار برای جمهوری اسلامی است.

جمعی از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین در اعتراض به صدور حکم اعدام برای وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی همبندشان، در حیاط بند زنان زندان اوین تجمع کردند. آنان در این تجمع خواهان لغو حکم اعدام پخشان عزیزی، دیگر همبندی خود نیز شدند و شعارهایی سر دادند.
فایل صوتی ضبط شده از تماس این زندانیان سیاسی نشان میدهد که آنان شعارهایی از جمله «پخشان/ وریشه»، «بند زنان اوین/ همصدا، هم پیمان، «تا لغو حکم اعدام/ ایستادهایم تا پایان»، «زن، زندگی، آزادی»، «زندانی سیاسی، آزاد باید گردد» و «مرگ بر دیکتاتور» سر دادند.
آنها در ادامه علاوه بر تکرار شعارهایی چون «سر برود، جان برود، آزادی هرگز نرود»، «صدور حکم اعدام، انتقام حاکمان، از زنان، کردستان، تا هر کجا در ایران» و «نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/ جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد»، سرودهای انقلابی را همخوانی کردند.
وریشه مرادی (جوانا سنه)، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، با حکم قاضی ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
طبق اطلاعات رسیده به ایراناینترنشنال، حکم اعدام صادر شده علیه این زندانی سیاسی کُرد، روز یکشنبه ۲۰ آبان به وکیلان او ابلاغ شده است.
صفحه اینستاگرام گلرخ ایرایی، یکی از زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین با انتشار صدای زنان معترض به اعدام مرادی نوشت: «این صدای رسای اعتراض زنان زندانی اوین است که میشنوید.»
زنان زندانی سیاسی طی ماههای گذشته بارها در اعتراض به صدور حکم اعدام و اجرای گسترده احکام اعدام در زندانهای سراسر ایران، در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن کردهاند.
مرادی دهم مرداد ۱۴۰۲ همراه با ضرب و جرح شدید در حوالی سنندج بازداشت شد.
جلسه نخست دادگاه رسیدگی به اتهامات او، روز ۲۷ خرداد امسال و با اتهامات «بغی و عضویت در یکی از گروههای اپوزیسیون مخالف نظام» در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی برگزار شد.
جلسه دوم محاکمه او بارها به بهانههای مختلف از سوی صلواتی لغو شد و نهایتا ۱۴ مهر امسال برگزار شد.
خبرگزاری هرانا همان روز در گزارشی نوشت صلواتی در اقدامی که نقض حقوق متهمان ارزیابی میشود، به هیچ یک از وکلای مرادی، اجازه دفاع از موکل خود را نداد.
طبق این گزارش، مرادی نیز با دستور صلواتی به صورت شفاهی اجازه دفاع پیدا نکرد و دفاعیات خود را به صورت کتبی به دادگاه ارائه کرد.
مرادی در مرداد امسال متن دفاعیه خود را همراه با نامهای خطاب به افکار عمومی نوشت و از مردم خواست او و فعالیتهایش را مطابق عدالت اجتماعی قضاوت کنند.
او در بخشی از این نامه با بیان این که «داعش سرمان را میبرید و جمهوری اسلامی، سرمان را به دار میکشد»، نوشت: «هیچ دانش سیاسی-حقوقی توان حل این پارادوکس را ندارد. پس بیدار باشیم.»
بیشتر بخوانید: وریشه مرادی: در دادگاهی که حکم عادلانهای صادر نمیکند حاضر نشدم
مرادی مهر ماه امسال هم در پروندهای دیگر همراه با چهار تن از زنان همبندیاش در اوین به دلیل اعتراض به اعدامها با پروندهسازی تازه مواجه و به شش ماه حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی از ۱۹ مهر در اعتراض به اعدامها در ایران و در حمایت از کمپین «نه به اعدام» دست به اعتصاب غذا زد.
او روز هشت آبان در پیامی در پاسخ به درخواستهای فعالان مدنی برای شکستن اعتصاب، اعلام کرد که پس از ۲۰ روز به اعتصاب غذای خود پایان میدهد.
