به نوشته این روزنامه، این تراکنشهای پس از آن کشف شد که افشاگران پروندهها و اسنادی را که در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ به مقامهای ایالات متحده ارائه کرده بودند، مجدداً از نظر قانونی بررسی کردند و دادههای پنهانی را که در آنها جاسازی شده بود، پیدا کردند.
افشاگران به دنبال احیای شکایتی هستند که در سال ۲۰۱۲ در دادگاه فدرال منهتن مطرح کردندږ
دادههای تازه کشفشده، دو افشاگر را بر آن داشت که مدعی شوند که دولت ایالات متحده مرتکب «کلاهبرداری عظیم در دادگاه» شده است، زیرا به ګفته آنها نتوانسته شواهدی اساسی در زمینه نقض تحریمهای آمریکا علیه این بانک ارائه کند.
یکی از این دو افشاگر، از مدیران سابق بانک استاندارد چارترد است.
مقامهای آمریکایی به دنبال روشن کردن دورهای هستند که استاندارد چارترد، دسترسی «کشورهای سرکش» از جمله جمهوری اسلامی به سیستم مالی جهانی را تسهیل میکرد.
بانک استاندارد چارترد، در بیانیهای این پرونده را «تلاش دیگری برای بهرهبرداری از ادعاهای ساختنگی علیه این بانک، پس از تلاشهای ناموفق قبلی» خواند و تاکید کرد که مقامهای آمریکایی پیشتر بیاعتبار بودن این اتهامات را نشان دادهاند.
در بیانیه استاندارد چارترد آمده است: «ما مطمئن هستیم که دادگاهها این ادعاها را نیز رد خواهند کرد، همانطور که قبلا چنین کردهاند.
جولیان نایت، رییس سابق بانکداری معاملات ارزی جهانی که در سال ۲۰۱۱ استاندارد چارترد را ترک کرد و رابرت مارسلوس، یک معاملهگر ارز، دو افشاگری هستند که میگویند دادههای پنهانی را پیدا کردهاند که از بیش از نیم میلیون تراکنش مالی خبر میدهد.
بر اساس این دادهها، ارزش معاملات با نهادهای تحریم شده مرتبط با ایران به ۹ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار و تراکنشهای فارکس مرتبط با جمهوری اسلامی به ۱۰۰ میلیارد دلار میرسد.
گفته میشود که این تراکنشها بین سالهای ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ و پس از آن که بانک مستقر در لندن اعلام کرد که تمام تجارتهای جدید با مشتریان ایرانی را در سال ۲۰۰۷ متوقف کرده، انجام شده است.
در یکی از این موارد تخلف ادعایی، بانک استاندارد چارترد، بهطور مستقیم و غیرمستقیم معاملاتی با شرکتهای شناختهشده سازمانهای تروریستی، از جمله معامله با یک شرکت متعلق به محمد بزی انجام داده است. دفتر کنترل داراییهای خارجی ایالات متحده بعدا در سال ۲۰۱۸ محمد بزی را بهدلیل نقشش بهعنوان تامینکننده مالی گروه شبه نظامی حزبالله لبنان تحریم کرد.
به نوشته فایننشالتایمز، این پروندهها همچنین بر معاملات با یک شرکت کود شیمیایی پاکستانی تمرکز کردهاند که گفته میشود مواد منفجره را در افغانستان به طالبان میفروخت و طالبان از آنها برای ساخت بمبهای دستساز استفاده میکردند.