نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی روز جمعه ۲۵ اسفند مانع حضور خانواده‌های اعدام‌شدگان دهه ۶۰ در گورستان خاوران شدند. خانواده‌های دادخواه در آخرین جمعه سال قصد حضور بر مزار نزدیکان اعدام شده خود را داشتند که با در بسته خاوران مواجه شدند.
برخی خانواده‌های اعدام‌شدگان دهه ۶۰ از ممانعت نیروهای امنیتی از ورودشان به آرامستان خاوران تهران خبر داده و گفتند ماموران در آرامستان را قفل کردند.
تصاویر منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهند خانواده‌های دادخواه، در آهنی خاوران را گل‌باران کرده و عکس‌هایی از عزیزان اعدام شده خود را در این محل قرار دادند.
آن‌ها سرود «آفتابکاران جنگل»، سروده سعید سلطان‌پور را هم‌خوانی کردند که با نام «سر اومد زمستون» نیز شناخته می‌شود.
منصوره بهکیش، فعال حقوق بشر و از اعضای گروه «مادران خاوران» در رسانه اجتماعی ایکس نوشت خانواده‌های خاوران در آستانه نوروز باز هم با در بسته روبه‌رو شدند.
بهکیش که در دهه ۶۰ چهار برادر و یک خواهر خود را از دست داده، در ادامه افزود: «ماموران گماشته برای ورود به خاوران کارت ملی خواستند که با مقاومت خانواده‌ها روبه‌رو شدند.»
کاربری با اشاره به این رخداد در حساب ایکس خود نوشت: «امروز آخرین جمعه سال ۱۴۰۲، گذاشتن گل‌هایمان بر خاک خاوران ممنوع بود.»
پیش از این و در روز سوم اسفند ماه امسال، ماموران امنیتی به شماری از خانواده‌های اعدام‌شدگان که به آرامستان خاوران رفته بودند اعلام کردند اجازه ورود ندارند.
خانواده‌ها پس از چند ساعت ایستادگی در پشت درهای بسته، در آهنی خاوران را گل‌باران کرده و محل را ترک کردند.
این رخداد بار دیگر در روز جمعه چهارم اسفند تکرار شد و خانواده‌های دادخواه با در قفل‌شده آرامستان مواجه شدند.
همان زمان گزارش شد ماموران به خانواده‌ها گفته‌اند با نشان دادن کارت ملی خود اجازه ورود به آرامستان را خواهند داشت اما این خواسته با مخالفت افراد حاضر در محل مواجه شده است.
خرداد سال ۱۴۰۱ تصاویری در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد که حاکی از نصب دیوارهای بلند بتنی دور گورستان خاوران و نصب پایه‌های دوربین‌های مداربسته در اطراف آن بود.
همان زمان گزارشهایی درباره سختگیری بیشتر مسوول جدید آرامستان برای حضور خانواده‌ها و دیگر افراد بر سر مزار جانباختگان اعدامهای سال ۶۷ منتشر شد.
به نظر میرسد این اقدامات در راستای انتقامجویی از خانواده‌های دادخواهی باشد که حمید نوری، دادیار سابق زندان گوهردشت را به اتهام دست داشتن در اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ به دادگاه استکهلم کشاندند که حکم حبس ابد او به تایید دادگاه عالی سوئد نیز رسید.
هشتم خرداد سال گذشته، خانواده‌های بیش از ۲۰ نفر از اعدام‌شدگان سال ۶۷ در بیانیهای نسبت به اقدامات جمهوری اسلامی اعتراض کرده و نوشتند: «اگر چنان که ادعا میکنند پیکر عزیزان ما در این خاک نیست، پس علت رویههای اینچنینی و تخریب تدریجی خاوران چیست؟»
این خانواده‌ها خواستار پاسخگویی مقامهای جمهوری اسلامی درباره اعدام عزیزانشان، تحویل وصیتنامه و مشخص شدن مکان دقیق دفن آنان شدند.
گروه «دادخواهان خاوران» متشکل از اعضای خانواده‌های کشتهشدگان در دهه ۶۰ در بیانیهای اعلام کردند با استناد به اسناد سازمان عفو بینالملل و سندهای افشا شده در دادگاه حمید نوری مبنی بر دفن مخفیانه اعدام‌شدگان در گورهای جمعی، اعتراضشان به «دیوارکشی و نصب دوربین» را با یک کارزار بینالمللی پیش خواهند برد.
در این بیانیه از جمهوری اسلامی خواسته شد تا هر چه زودتر دست از آزار و اذیت خانواده‌های خاوران بردارد و به جای تهدید و ارعاب، پاسخگوی خانواده اعدام‌شدگان باشد.
تا کنون گزارشهای مختلفی از تلاش جمهوری اسلامی برای تخریب قبرهای اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷ منتشر شده است.
در سال ۱۳۶۷ به دنبال صدور فتوا و فرمان روحالله خمینی، چند هزار نفر از زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای جمهوری اسلامی مخفیانه اعدام و در گورهای جمعی دفن شدند.
