کانون نویسندگان ایران در بیانیه‌ای، با اشاره به افزایش شمار اعدام‌ها در ایران، خواهان لغو تمامی احکام اعدام ازجمله حکم اعدام رضا رسایی، مجاهد کورکور، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی، وفا آذربار و آزادی کسانی شد که به دلیل فعالیت سیاسی یا ابراز نظر و عقیده زندانی شده‌اند.
این تشکل صنفی در بیانیه خود که شنبه ۲۳ دی‌ماه منتشر شده، با طرح پرسش‌هایی ازجمله «تا به کی قرار است فریاد غالب در فضای جامعه بانگ اعدام نکنید باشد؟» نوشت: «متاسفانه هیچ نشانه‌ای از توقف اعدام‌ها در میان نیست و در هفته‌های اخیر بر شمار و سرعت اعدام‌ها افزوده شده است».
در این بیانیه از رضا رسایی، مجاهد کورکور، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی و وفا آذربار، شش زندانی سیاسی محکوم به اعدام به عنوان جوانانی یاد شده که «در فهرست اعدامی‌ها قرار داده شده و هر لحظه خانواده‌ها، دوستان و هر شهروند انسان‌دوست در انتظار هول‌انگیز قتل آن‌ها سپری می‌شود.»
محسن مظلوم، وفا آذربهار، پژمان فاتحی و محمد فرامرزی، چهار زندانی سیاسی کرد، در تابستان سال گذشته بازداشت و به اتهام «افساد فی‌الارض و محاربه از طریق جاسوسی برای اسرائیل» به اعدام محکوم شده‌اند.
مجاهد کورکور و رضا رسایی، دو معترض بازداشت شده در جریان خیزش انقلابی هستند که با از سوی دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شده و احکامشان در دیوان عالی کشور تایید شده است.
نویسندگان این بیانیه با بیان اینکه «در این سرزمین هر اعدامی، سیاسی است، حتی هنگامی‌که مجرمان عادی را بر دار می‌کنند» در بیانیه خود نوشته‌اند: «می‌خواهند بر زبان‌ها قفل سکوت بزنند و بر دست‌وپاها بندِ بندگی ببندند؛ این‌گونه سلب حیات از افراد، به سلب حق اعتراض و حق آزادی بیان مردم گره می‌خورد.»
این تشکل صنفی، با اشاره به افزایش شمار اعدام‌ها از زمان آغاز خیزش زن، زندگی، آزادی، اضافه کرد که اوج‌گیری شمار اعدام‌ها در هنگام و پس از هر جنبش وسیع اعتراضی نشانی از این رویکرد است.
هرانا روز چهارشنبه ششم دی ماه گزارش داد در سال ۲۰۲۳ اجرای احکام اعدام ۷۴۶ نفر را ثبت کرده و اجرای احکام اعدام نسبت به سال ۲۰۲۲، با ۳۲ درصد افزایش همراه بوده است.
به گفته کانون نویسندگان، «دستگاه تبلیغات حکومتی، برای پوشاندن هدف اصلی، همواره اعدام را نوعی مجازات مجرمان و اجرای عدالت وانموده، در برابر، اما گفتمان اعدام قتل‌عمد حکومتی است، دیگر به بخشی از باورهای عمومی تبدیل شده است.»
نویسندگان صادرکننده این بیانیه جرمانگاری حکم اعدام را گامی مهم به سوی عدالت قضایی و قدمی اساسی در انسانیتر کردن جامعه توصیف کرده و نوشته‌اند: «باید نقطه پایانی بر صدور حکم اعدام گذاشت و این دست نخواهد داد مگر به کوشش مردم معترض و مخالف اعدام.»
کانون نویسندگان ایران در بخش پایانی بیانیه خود با تاکید بر اینکه حکم اعدام رضا رسایی، مجاهد کورکور، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، پژمان فاتحی و وفا آذربار، باید لغو شود، نوشته: «آن‌ها زندانی سیاسیاند و اصولا نباید دستگیر میشدند. زیرا حق اعتراض، حق فعالیت سیاسی و حق آزادی بیان از حقوق اساسی و اولیه هر انسان است.»
خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی که از شهریور ماه ۱۴۰۱ در واکنش به کشته شدن مهسا ژینا امینی در بازداشت پلیس گشت ارشاد آغاز شد، سرکوب شدید شهروندان را از سوی حکومت به دنبال داشت.
جمهوری اسلامی تاکنون دستکم هشت معترض از جمله محسن شکاری، مجیدرضا رهنورد، محمد حسینی، محمدمهدی کرمی، مجید کاظمی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی و میلاد زهرهوند را در ارتباط با خیزش اعدام کرده و دهها تن با اتهامات «محاربه» و «افساد فی‌الارض» در خطر اعدام هستند.
