به تازگی حکم ۱۵ سال حبس در تبعید حمید قرهحسنلو قطعی شده اما او هنوز همراه با دیگر متهمان مرد بالای ۱۸ سال پرونده کشته شدن روحالله عجمیان، در ندامتگاه کرج است و به زندان شهر یزد منتقل نشده است.
این رادیولوژیست روز چهارشنبه یکم شهریور که با عنوان «روز پزشک» شناخته میشود در پیامی صوتی از زندان و به زبان انگلیسی، از حمایتهای جهانی برای آزادیاش تشکر کرد و با تاکید بر بیگناهی خود، یادآور شد حکومت او را بدون هیچ مدرک و شاهدی دستگیر کرده و تحت فشار قرار داده است.
او همچنین هفته گذشته در تماسی تلفنی از همین زندان، بار دیگر بر بیگناهی خود و همسرش فرزانه قرهحسنلو تاکید کرد و گفت: «هرگز حتی تلنگری به احدی از جمله آقای عجمیان وارد نکردهایم.»
چند روز پس از انتشار این فایل صوتی، خبری به دست ایراناینترنشنال رسیده است که نشان میدهد تلفن بند ۱۵ زندان کرج از صبح روز پنجشنبه دوم شهریور قطع شده است.
دادستانی ادعا کرده وزارت اطلاعات دستور قطع تلفن بند را داده است و وزارت اطلاعات هم میگوید این اتفاق به دستور دادستانی افتاده است.
همچنین یک منبع آگاه به ایراناینترنشنال گفته است مسوولان زندان از اطلاعرسانی درباره روز انتقال متهمان این پرونده به زندانهای جدید خودداری میکنند.
به اعتقاد این منبع آگاه، یکی از علتهای قطع تلفن بند ۱۵ ندامتگاه کرج این است که سایر زندانیان نتوانند درباره زمان انتقال متهمان پرونده به خانوادههای آنها اطلاع دهند.
علاوه بر این پزشک زندانی که بیشترین میزان حبس را گرفته، «رضا آریا»، «حسین محمدی» و «مهدی محمدی» نیز هر کدام به ۱۰ سال حبس، «محمدامین اخلاقی ساوجبلاغی»، «امین مهدی شکراللهی» (زیر ۱۸ سال) و «فرزانه قرهحسنلو»، هر کدام به پنج سال حبس در تبعید و «علی معظمی گودرزی» به سه سال حبس و نفی بلد محکوم شدند.
حمید قرهحسنلو چند روز پیش در تماس تلفنی از زندان با اشاره به اعتراضات روز ۱۲ آبان ۱۴۰۱ در مراسم چهلم حدیث نجفی، از کشتهشدگان خیزش انقلابی گفت: «آن روز صرفا به تبعیت از غریزه انساندوستانه و سوگند پزشکیام و کمک به مرحوم عجمیان به او نزدیک شدم.»
او در ادامه توضیح داد: «گرچه به دلیل ازدحام جمعیت و التهاب موجود، کاری از دستم ساخته نبود. حتی صدای همسرم در تصاویر موجود است که به وضوح نشان میدهد با فریاد از جمعیت میخواهد از خشونت پرهیز کنند. با این حال بر ما گذشت آنچه که گذشت.»
این پزشک زندانی همچنین یادآور شد: «پیش از این، خود را شخصی سیاسی نمیدانستم و با توجه به تخصص و حرفه پزشکیام، اوقاتم را بر خدمت به بیماران متمرکز کرده بودم و خدمات اجتماعیام نیز محدود به مشارکت در اقدامات عامالمنفعه مانند مدرسهسازی در مناطق محروم بود.»
این کمیته اضافه کرد: «در حالی که در ماههای گذشته اخبار و گزارشهای مختلفی در مورد شکنجه متهمان این پرونده به خصوص دکتر حمید قرهحسنلو و اخذ اعترافات اجباری از آنان در شبکههای اجتماعی منتشر شده بود، با این حال جزییات زیادی از آنچه در بازجوییها گذشته و همچنین شب اعدام محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی به بیرون از زندان درز نکرده بود.»
این منبع آگاه گفت: «یکی از روشهایی که بهکرات استفاده شده، "جوجه کردن" بوده است. در این روش فرد را در حالی که دست و پاهایش از عقب به هم بسته شده، با زنجیر از سقف آویزان میکنند. در مورد متهمان این پرونده، بعد از آویزان کردن آنان از سقف چند نفر در حالی که فحشهای رکیک میدادهاند، شروع به کتک زدنشان میکردند.»
او به نقل از یکی از متهمان گفت: «بعد از شکنجه او را به اتاقی چندنفره منتقل کردهاند چون فکر میکردند با وضعیتی که دارد نمیتواند در انفرادی از پس خودش بربیاید! بعد از انتقالش به آن اتاق، یکی از زندانیان از دیدن وضعیت او از حال میرود. تمام سر و صورتش خونی بوده. در اثر شوکر، بدنش آنقدر متورم بوده که نمیتوانستند لباسهایش را دربیاورند. تمام بدنش دچار ترکیدگیهای شدید شده بوده.»
این منبع به نقل از سایر متهمان این پرونده گفت که «محمدمهدی کرمی و سیدمحمد حسینی بیش از دیگران مورد شکنجه قرار گرفتند؛ به طوری که مثلا اگر سایرین را ۲۰ دقیقه در حالت جوجه کردن نگه میداشتند، در مورد محمد حسینی این زمان به ۵۰ دقیقه میرسیده، چون حتی در وضعیت شکنجه نیز سروصدا و داد و فریاد نمیکرده تا پایینش بیاورند».