تایید کاهش سرعت اینترنت ایران در آمار تازه ارائه شده از سوی «اسپید تست»

گزارش تازه وب‌سایت «اسپید تست» از کاهش سرعت اینترنت ثابت و همراه در ایران در مقایسه با ماه گذشته حکایت دارد.

بر اساس آمارهای مربوط به ماه ژوئن این وب‌سایت که روز سه‌شنبه ۲۷ تیر منتشر شده است، میانگین سرعت دانلود اینترنت ثابت ایران از ۳۵/۶۸ مگابیت به ۳۴/۶۵ مگابیت بر ثانیه نزول کرده است.

سرعت دانلود اینترنت موبایل نیز که ماه پیش ۱۲/۶۰ مگابیت بر ثانیه بود حالا تا ۱۱/۸۰ مگابیت بر ثانیه کاهش یافته است.

ایران در میان ۱۸۰ کشور بررسی شده در زمینه سرعت اینترنت ثابت جایگاه ۱۴۵ را در اختیار دارد. در زمینه سرعت اینترنت همراه نیز در رده ۶۷ از میان ۱۴۰ کشور مختلف جهان است.

روز گذشته انجمن تجارت الکترونیک تهران با انتشار گزارشی از کیفیت اینترنت کشور، وضعیت آن را «بحرانی» توصیف کرد.

عیسی زارع‌پور، وزیر ارتباطات و فن‌آوری اطلاعات جمهوری اسلامی از جمله مسوولانی است که همواره از آمارهای سایت اسپید تست به عنوان مرجعی برای بررسی وضعیت سرعت اینترنت در ایران یاد کرده است.

با این حال کارشناسان آمارهای منتشر شده از سوی این مجموعه را چندان قابل اتکا نمی‌دانند.

انجمن تجارت الکترونیک تهران در گزارش مفصل خود، دلیل نادقیق بودن شیوه محاسبه سرعت سایت اسپید تست را استفاده پیش‌فرض از سرورهای داخل کشور برای اندازه‌گیری سرعت اینترنت عنوان کرده است.

این در حالی است که با این شیوه صرفا سرعت لایه دسترسی شبکه مورد بررسی قرار می‌گیرد و ترافیک به خارج از کشور ارسال نمی‌شود.

با وجود اینکه گزارش منتشر شده از سوی انجمن تجارت الکترونیک بازتاب زیادی در میان صاحب‌نظران و فعالان حوزه اینترنت ایران داشت، طرفداران حاکمیت واکنش چندانی به آن نشان ندادند. معدود واکنش‌های منتشر شده در فضای شبکه‌های اجتماعی نیز به تلاش برای زیر سوال بردن ماهیت این انجمن خلاصه شد.

اما اعضای این انجمن در گزارش خود تاکید کردند برای بهبود کیفیت نامناسب اینترنت در ایران به یک ماه تا سه سال زمان نیاز است، آن هم به شرط اینکه حکومت از همین امروز گام‌های عملی در مسیر اصلاح وضعیت موجود بردارد.

با این حال نگاهی به شیوه و سابقه عملکرد حکومت در زمینه فراهم‌سازی دسترسی آزاد به اطلاعات نشان می‌دهد جمهوری اسلامی، اینترنت را ابزاری علیه خود می‌داند.

محدودسازی این ابزار از طریق طرح‌های کلانی مانند «شبکه ملی اطلاعات» که سال‌هاست با صرف بودجه‌های هنگفت در حال آماده‌سازی است، بخشی از مسیر مهار فن‌آوری اینترنت و کنترل هرچه بیشتر آن به حساب می‌آید.