سپیده قلیان در نامه‌ای به ۴۰۰ نماینده آلمانی که کفالت سیاسی زندانیان در ایران را پذیرفتند، خواستار ادامه حمایت و ابتکار جدیدی از سوی آنان شد و نوشت: «شما می‌توانید با استفاده از ابزارهای خود، انقلابی را که در ایران در حال رخ دادن است دریابید و جلوی ماشین کشتار بایستید.»
این فعال مدنی که اکنون در زندان اوین است، خواستار پایان دادن به سیاست مماشات با جمهوری اسلامی شد و اضافه کرد: «از رسانه‌های خود بخواهید از تکرار آنچه جمهوری اسلامی می‌گوید، بپرهیزند. بخواهید که متخصصان جدیدی برای بخش مربوط به ایران انتخاب کنند. بخواهید که پروپاگاندای جمهوری اسلامی در رابطه با هیچ زندانی‌ای -چه با اتهام سیاسی و چه با اتهام غیر‌سیاسی- را تکرار نکنند.»
قلیان اواخر اسفند گذشته با پایان دوران حبس چهار ساله‌اش از زندان آزاد شد اما بعد از آزادی مقابل زندان اوین در حالی که حجاب اجباری بر سر نداشت علیه رهبر جمهوری اسلامی شعار داد: «خامنه‌ای ضحاک، می‌کشیمت زیر خاک ...»
انتشار این ویدیو باعث شد او ساعاتی پس از آزادی و در حالی‌که به سمت خانه می‌رفت، دوباره بازداشت و این‌بار به دو سال حبس محکوم شود.
قلیان در نامه به نمایندگان پارلمان آلمان، از حکم جدیدش هم یاد و تاکید کرد: «هر شکلی از سازش و تسامح با استبداد حاکم و مسیر جمهوری اسلامی نه در جهت تحقق عدالت است و نه هرگز کمکی به حقیقت و حقیقت‌خواهی خواهد کرد.»
به گفته او، دانستن اینکه ۴۰۰ نماینده آلمانی در پارلمان و در ایالت‌ها کفالت سیاسی زندانیان سیاسی در ایران را در جریان انقلاب «زن، زندگی، آزادی» به عهده گرفتند، برای زندانیان سیاسی و حتی آنان که اتهامشان به روشنی سیاسی نیست، «نوید هم‌بستگی» بود.
قلیان با اشاره به سیاست «کشتار، دستگیری‌های فله‌ای و احکام اعدام» برای کم‌رنگ کردن اعتراضات خیابانی، تاکید کرد که حکومت دایره این سیاست را گسترده‌تر کرده و به جز شهروندان ایرانی، زندانیان دوتابعیتی و شهروندان کشورهای اروپایی را هم برای رسیدن به اهدافش، به قتل می‌رساند و گروگان می‌گیرد.
این فعال مدنی اضافه کرد که جمهوری اسلامی با «خون‌ریزی و قتل در خیابان» زنده است و چوبه‌های دار خود را با زندانیان سیاسی یا اتهامات «مضحک مواد مخدر» پابرجا نگه می‌دارد و ادامه داد: «در ایران تحت جمهوری اسلامی چیزی به اسم سیاست وجود ندارد؛ هر چه هست زور است و کشتار و نگذاشتن اینکه مردم در یک فرایند انقلابی، دوباره مردم شوند.»
سپیده قلیان در ادامه از کفیل‌های سیاسی که در نامه مورد خطاب قرارشان داده خواست تا «طرحی نو دراندازند» و علاوه بر حمایت‌های تک‌به‌تک از زندانیانی که کفالت سیاسی‌شان را به عهده گرفته‌اند، «به‌طور جمعی» نیز صدای انقلاب «زن، زندگی، آزادی» باشند.
او همچنین تاکید کرد: «اگر این سیاست مماشات با جمهوری اسلامی را تغییر بدهید، شما ادامه آن تغییری خواهید بود که در ایران رخ می‌دهد و صدای همه اعدامی‌ها، صدای همه زندانی‌ها و صدای تمام بی‌صدایان ایران می‌شوید.»
سپیده قلیان که ۲۴ اسفند سال گذشته، ساعاتی پس از آزادی دوباره بازداشت شد، فروردین امسال در متنی که از داخل زندان به بیرون فرستاد بر «تحقیر، آزار و ضرب و شتم خود» هنگام بازداشت مجدد و تهدید به شکنجه از سوی ماموران اشاره کرد.
او همچنین تاکید کرد تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار است در «دادگاه‌های فرمایشی و نمایشی» حاضر نمی‌شود و هیچ مشروعیتی نه برای این دادگاه‌ها و نه حکم صادره از سوی آن‌ها قائل نیست.
