بر مبنای اطلاعاتی که در اختیار ایران‌اینترنشنال قرار گرفته و راستی‌آزمایی شده است، کارگران صنعت نفت ایران گرفتار «برده‌داری پنهان» شده‌اند که به ویژه از سوی پیمانکاران علیه آنان اعمال می‌شود.
این برده‌داری پنهان که موجب ایجاد وضعیتی اسف‌بار برای کارگران شده، ناشی از زد و بندهای پیمانکاران و فساد سیستماتیک در صنعت نفت ایران است.
بر اساس یک فایل صوتی که به دست ایران‌اینترنشنال رسیده، مافیای صنعت نفت در ایران از کارگران این صنعت به ویژه کارگران پروژه‌ای و قراردادی سوءاستفاده می‌کند و آنان را مجبور می‌کند در بدترین شرایط به کار بپردازند.
در این فایل صوتی، یک کارگر قراردادی مواردی چون «رفتار بد حراست نسبت به کارگران»، «ساعات کار طولانی» و «عدم رعایت ایمنی» کارگران از سوی کارفرمایان را افشا می‌کند.
این در حالی است که اخبار مربوط به این شرایط دشوار معمولا در رسانه‌های داخلی انعکاس پیدا نمی‌کند و حتی در صورت جان باختن یک کارگر بر اثر این شرایط، حکومت مانع اطلاع‌رسانی در این زمینه می‌شود.
این کارگر تاکید می‌کند در چند ماه گذشته شاهد فوت چندین کارگر به دلیل همین عدم رعایت «ایمنی کار» بوده؛ بدون آن که فوت این کارگران اهمیتی برای کارفرمایان داشته باشد.
او همچنین به نبود تعطیلات کافی برای کارگران اشاره می‌کند و می‌گوید که در طول سال کارگران فقط روز عاشورا و در تعطیلات نوروز هم فقط روزهای اول و دوم عید تعطیل بوده‌اند.
این کارگر درباره «رفتار غیرانسانی» با کارگران نیز می‌گوید که حقوق‌های کارگران اغلب با تاخیر پرداخت می‌شود و پیمانکاران اهمیتی به شرایط کارکنان و کارمندانشان نمی‌دهند.
مسایل و مشکلاتی که این کارگر در شرکت محل کار خود مشاهده و تجربه کرده، قابل تعمیم به دیگر شرکت‌های پتروشیمی است و خود او نیز به این مساله اشاره می‌کند.
او به فساد موجود در شرکت‌های پیمانکار صنعت نفت هم اشاره می‌کند و می‌گوید قرارداد این شرکت‌ها با دولت یورویی است اما حقوق کارمندان و کارگران را ریالی حساب می‌کنند که این حقوق هم اغلب با دو تا سه ماه تاخیر پرداخت می‌شوند.
این کارگر صنعت نفت ایران تاکید می‌کند که کارگران حق و امکان اعتراض به این «وضعیت وحشتناک» را ندارند و در مواردی هم که دست به اعتصاب و اعتراض زده‌اند، «تعدیل امنیتی» شده‌اند.
او اضافه می‌کند که کارگران ناراضی به دلیل فشاری که به آنان و خانواده‌هایشان می‌آید مجبور می‌شوند دست از اعتراض بکشند و دوباره کار را از سر بگیرند.
یکی از مهم‌ترین دلایلی که اطلاعات مربوط به سرکوب کارگران صنعت نفت پنهان می‌ماند، دور از دسترس بودن این کارگران است. آنان اغلب در مناطق دور افتاده و محصور مشغول فعالیت هستند و همین امر، امکان اعمال فشار بر آنان را از سوی کارفرمایان بیشتر می‌کند.
اظهارات این کارگر اما در حالی است که موج دیگری از اعتراضات کارگران ایران از جمله کارگران صنعت نفت کشور آغاز شده است.
روز یکشنبه گزارشهایی به دست ایران‌اینترنشنال رسید که نشان میدهند کارگران دستکم در ۳۰ واحد پتروشیمی یا مرتبط با دیگر صنایع، دست به اعتصاب زده‌اند.
