بازنشستگان شوش در بیانیه‌ای از کارگران و دیگر گروه‌های اجتماعی دعوت کردند در واکنش به گسترش فقر در جامعه، تجمعات اعتراضی برگزار کنند. این فراخوان با حمایت گروه اتحاد بازنشستگان روبه‌رو شد. هم‌زمان، روز سه‌شنبه معلمان تعدادی از شهرها و بازنشستگان تامین اجتماعی اهواز تجمع کردند.
روز سه‌شنبه هشتم فروردین، جمعی از معلمان استان‌های خراسان شمالی، آذربایجان شرقی، زنجان، کرمانشاه، اردبیل و همدان مقابل ساختمان اداره آموزش و پرورش این استان‌ها تجمع کردند.
این تجمع‌های هماهنگ در اعتراض به مشکلات معیشتی و عدم رسیدگی به مطالبات معلمان برگزار شد.
در این روز همچنین جمعی از بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی اهواز در اعتراض به شرایط بد معیشتی و عدم رسیدگی به خواسته‌ها و مطالبه‌هایشان، مقابل اداره‌‌کل تامین اجتماعی خوزستان تجمع کردند.
تجمع‌کنندگان خواستار افزایش مستمری مطابق با تورم سالانه کشور شده و پلاکاردهایی را با شعارها و درخواست‌هایی مانند «فقط کف خیابون، به دست میاد حقمون»، «همسان‌سازی صحیح حق مسلم ماست» و «زندگی بالای خط فقر، حق مسلم ماست» در دست داشتند.
از سوی دیگر بازنشستگان شوش روز دوشنبه فراخوانی برای تجمع اعتراضی کارگران و دیگر اصناف و اقشار منتشر کردند که با حمایت گروه‌های مختلفی چون «اتحاد بازنشستگان» روبه‌رو شد.
گروه اتحاد بازنشستگان با اعلام حمایت از بیانیه بازنشستگان شوش نوشت: «حالا که تشت رسوایی شورای عالی کار در هماهنگی با دولت و کارفرما از بام به زمین افتاده، هیچ راهی جز اعتراض خیابانی و اعتصاب باقی نمانده است.»
این گروه هدف از اعتراض را «افزایش مزد، حق تشکل، حق کار و دستمزد برابر زنان و مردان، بیمه بیکاری مکفی، آزادی اعتصاب و اعتراض و بیان و نیز آزادی تمامی زندانیان سیاسی» اعلام کرد.
بازنشستگان شوش روز هفتم فروردین با انتشار بیانیه‌ای خطاب به «هم‌سرنوشتان»، از بازنشستگان، کارگران، مزدبگیران، معلمان، پرستاران، بیکاران، کارگران بی‌اجر و مزد (زنان خانه‌دار) و «تمام انسان‌های برابری‌خواه و عدالت‌طلب» خواستند تا در کنار هم، در «کف خیابان با صدای بلند» از خواست و مطالبه خود دفاع کنند.
این بیانیه با تاکید بر این که همگان باید علیه شورای عالی کار و علیه تمامیت سیستمی که «عامل این سیه‌روزی‌هاست» بایستند و حق خود را پس بگیرند، نوشت: «نهاد سرمایه‌سالار حکومتی یعنی شورای عالی کار با تصویب مبلغ بسیار ناچیز و چندین برابر زیر خط فقر دوباره بیشتر و بیشتر از گذشته فقر و نداری را بر ما تحمیل می‌کند.»
نویسندگان بیانیه با تاکید بر این که سرمایه‌داران دست‌رنج آنان را برای تامین رفاه خود غارت می‌کنند، خطاب به همگان خواست تا «خیابان‌ها را به تصرف درآورند» و علاوه بر خیابان، کارگاه، کارخانه و دیگر مراکز کار و تولید را نیز به مرکز «اعتراض، تجمع و اعتصاب» تبدیل کنند.
در انتهای این بیانیه آمده است: «در کنار هم علیه فقر و نداری به پا خیزیم؛ قدرت ما می‌تواند کوه را جا‌به‌جا کند. زندگی بهتر را ما می‌توانیم بسازیم ... "فقط کف خیابون به دست میاد حقمون!"»
تداوم و گسترش اعتراض‌های صنفی و معیشتی در شرایطی‌ست که انتشار سند حداقل حقوق و مزایای کارگران مشمول قانون کار در سال ۱۴۰۲ نشان می‌دهد حداقل دستمزد روزانه کارگران کمتر از ۱۷۷ هزار تومان و حداقل حقوق ماهانه پنج میلیون و ۳۰۰ هزار تومان تعیین شده است.
در این مصوبه که به واکنش‌های اعتراضی کارگران منجر شده، کمک هزینه مسکن ۶۵۰ هزار تومان و بن کارگری اقلام مصرفی یک‌میلیون و ۱۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است.
همچنین حق ماهانه فرزند برای یک کارگر ۵۳۰ هزار تومان تعیین شده است.
