نشست اولویت‌های حقوق بشری با حضور تحلیل‌گران، نهادها و فعالان حقوق بشر روز شنبه، ۲۹ بهمن در اسلو برگزار شد. «از امروز تا گذار به سمت دموکراسی در ایران» موضوع اصلی این نشست است و در آن چگونگی گذار از جمهوری اسلامی با کم‌ترین میزان از موارد نقض حقوق بشر بررسی می‌شود.
موضوع پنل اول «اولویت‌های حقوق بشری کنونی» است که محمود امیری مقدم، هاشم احمدزاده، نازنین انصاری و عمار ملکی در آن سخنرانی می‌کنند.
در پنل دوم با موضوع «اولویت‌های حقوق بشری دوران گذار» نیز پیام اخوان، فرنگیس بیات، منیره شیرانی و حسین خلیفه سخنرانی دارند.
این دومین نشست با این موضوع است که از سوی سازمان حقوق بشر ایران مستقر در نروژ برپا شده و قرار است در ماه‌های آینده دو جلسه دیگر هم داشته باشد.
سال گذشته بخش اول این نشست با بهره‌گیری از تجربه دیگر کشورها از جمله لهستان و آفریقای جنوبی برگزار شد.
امسال اما با توجه به شرایط موجود و خیزش انقلابی ایرانیان، جلسه تنها به زبان فارسی برگزار می‌شود و مسائل مذهبی و ملی را بررسی می‌کند.
اینکه مسائل حقوق بشری بعد از روی کار آمدن حکومت جدید چگونه خواهد بود، چگونه رفتن جمهوری اسلامی از ساختار سیاسی ایران و تامین حقوق اقشار مختلف مردم حین و پس از آن، از مواردی است که در این نشست مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.
به گفته برگزارکنندگان، در نشست کنونی تنها تحلیل‌گران و اساتید فعال در حوزه حقوق بشر حضور دارند اما در جلسه آتی، صرفا از فعالان سیاسی، احزاب، گروه‌ها و چهره‌های شناسنامه‌دار برای سخنرانی دعوت می‌شود.
محمود امیری مقدم از سازمان حقوق بشر ایران نخستین سخنران نشست اسلو بود که بر راه‌اندازی مجموعه‌ای متشکل از حقوق‌دانان و وکلای ایرانی برای تدوین اساسنامه بر اساس قوانین بین‌المللی و اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثا‌ق‌نامه‌های الحاقی آن به‌عنوان قوه قضاییه دوران گذار تاکید کرد.
او با تاکید بر اینکه ائتلاف‌های سیاسی باید پایبندی خود را به حقوق بشر هم‌اکنون نشان دهند، گفت: «محترم شمردن حق ابراز عقیده مخالف می‌تواند گامی عملی در راستای نشان دادن این پایبندی باشد. چراکه حقوق بشر هم می‌تواند هدف باشد و هم شیوه و روش.»
مدیر سازمان حقوق بشر ایران یادآور شد: «نهادهای حقوق بشری باید در پروسه گذار و در قبال چشم‌پوشی از حقوق بشر، نقش فعال‌تری ایفا کنند.»
امیری مقدم با تاکید بر ضرورت هم‌بستگی اقشار مختلف، به جهت‌گیری‌های گوناگونی که در ایران وجود دارند اشاره کرد و گفت: «دشمن مشترک می‌تواند ما را به هم نزدیک کند اما بیشتر از آن، به رسمیت شناختن درد همدیگر است که می‌تواند ما را نزدیک کند؛ به خصوص در مورد کسانی که با ما هم عقیده نیستند. حتی اگر این درد، مشترک نباشد منشا مشترکی دارد و آن ظلمی است که جمهوری اسلامی بر همه ما روا داشته است؛ درد و غمی که از اولین روزهای انقلاب ۵۷ آغاز شد و تاکنون ادامه دارد.»
او در پایان خاطرنشان کرد: «ما و همه مردم ایران می‌توانیم یکپارچه و متحد باشیم؛ همانطور که وقتی برای دادخواهی از مهسا، سارینا و خدانور متحد شدیم و هیچ کسی گرایش سیاسی آنها را جویا نشد.»
نازنین انصاری، روزنامه‌نگار هم در نشست اولویت‌های حقوق‌بشری در ایران گفت: «کثرت‌گرایی رسانه‌ها و حقایقی که در آنها گفته می‌شود می‌تواند باعث اعتمادزایی و ایجاد تفاهم و کمک به برقراری دیالوگ دموکراتیک شود.»
او با اشاره به اصولی که باید در دوران گذار از جمهوری اسلامی به آن پایبند بود، یادآوری کرد: «آزادی بیان و مطبوعات بر اساس قوانین بین‌المللی باید وجود داشته باشند.»
این روزنامه‌نگار خاطرنشان کرد: «تشکیل حکومت دموکراتیک بدون قبول و مشارکت مردم امکان‌پذیر نیست و این رسانه‌ها هستند که می‌توانند نوع این مشارکت را با فهم و اطلاعات دقیق در این گفتمان دموکراتیک ایجاد کنند.»
انصاری همچنین حصول «توسعه پایدار» را متکی بر جریان آزاد اطلاعات خواند.
او در بخشی دیگر از صحبت‌هایش به آمار شاخص‌های آزادی مطبوعات سازمان گزارشگران بدون مرز در سال ۲۰۲۲ اشاره کرد و گفت: «جمهوری‌اسلامی همچنان یکی از اصلی‌ترین کشورها در سرکوب روزنامه‌نگاران است.»