بسیاری احساس می‌کنند که طی حدودا دو سال گذشته و با وجود کرونا، زندگی آنان در نقطه سکون ثابت مانده است؛ چرا که محدودیت‌های مربوط به کوویدـ۱۹، مردم را از برنامه‌ریزی‌های شخصی و حرفه‌ای بازداشت.

نتیجه یک پژوهش جدید درباره ۱۴۶۰۰ شاغل در ۱۳ کشور جهان که وبسایت سی‌ان‌بی‌سی منتشر کرده نشان می‌دهد که سه‌چهارم آنان فکر می‌کنند در زندگی شخصی و حرفه‌ای‌شان گیر افتاده‌اند.

با وجود آنکه وضعیت در آینده همچنان نامعلوم به نظر می‌رسد، گزارش‌های منتشرشده از کم‌خطرتر بودن سویه تازه پیداشده اومیکرون کرونا، آینده کمی روشن‌تر در سال ۲۰۲۲ را نوید می‌دهد.

همه این موارد دست‌‌دردست‌هم، ممکن است افراد را وسوسه کنند که در سال نوی میلادی و در تلاش برای جبران زمان از دست‌رفته‌، تغییرات عمده‌ای در زندگی‌شان ایجاد کنند.

ساندرا مک‌دِرمید که یک «مربی زندگی» است، به سی‌ان‌بی‌سی گفت که تلاش برای شتاب بخشیدن به ایجاد تغییرات در زندگی می‌تواند افراد را به‌سوی رویکردی عجولانه و حریصانه سوق دهد.

او افزود که احتمال آن وجود دارد که بخواهید کارهای زیادی انجام دهید و البته از انجام هیچ‌کدام از آنها سودی نصیبتان نشود.

او تاکید کرد که چنین رویکردی ممکن است موجب سرخوردگی در افراد شود، چرا که آنان ممکن است به هر هدفی چنگ بیندازند، در حالی که برنامه‌ روشنی برای انجام آن ندارند.

پس برای آن که فشار تصمیمات مهم سال نویی کلافه‌مان نکند چه باید بکنیم؟ در زیر ببینیم.

لقمه‌های کوچک بگیرید

مک‌درمید باور چندانی به تصمیمات سال نو ندارد و این بیشتر به‌دلیل نحوه برخورد مردم با این تصمیمات است. مک‌درمید می‌گوید که بسیاری افراد با نگاهی امیدوارانه به این تصمیمات رو می‌کنند، در حالی که برنامه‌ای برای رسیدن به آن نچیده‌اند و در درجه اول اصلا نمی‌دانند چرا چنین تصمیمی را گرفته‌اند.

او افزود که مردم همچنین اهداف خیلی زیادی برای خودشان تعیین می‌کنند؛ اما به‌طور خاص نقشه راه را مشخص نمی‌کنند و در این مسیر، عامل شکست را هم لحاظ نمی‌کنند؛ این است که با دیدن عمل نکردن به تصمیمات سال جدید، جا می‌زنند.

مک‌درمید تاکید می‌کند که پیش از هر گونه تصمیمگیری در سال نو، باید به سال قبل و به درست و غلط پیش رفتن وقایع آن بیاندیشید.

مک‌درمید توصیه می‌کند که اگر در نهایت قول‌وقراری با خود گذاشتید، دانه‌دانه به سراغ انجام این تصمیمات بروید و برای انجام هر تصمیم رویکرد گام‌به‌گامی داشته باشید. به‌عنوان مثال، اگر می‌خواهید دنبال کار تازه بگردید، اینکه باید تقریبا به چند مصاحبه کاری بروید، چند فرم درخواست کار پر کنید و چند ساعت به دنبال مشاغل دیگر بگردید را در نظر بگیرید.

پدیده «استعفای بزرگ» که در دوران همه‌گیری کوویدـ۱۹ جهان را درنوردید نمونه بارزی از کلافگی فراگیر در افراد است؛ بسیاری شغلشان را ترک کرده‌اند و یا آن را تغییر داده‌اند.

نظرسنجی‌های جهانی حاکی از آن است که همچنان بسیاری قصد دارند از کارشان بیرون بیایند و یا دنبال شغل جدیدی بگردند.

رهرو آن است که آهسته‌وپیوسته رود

نیک هَتِر، مربی زندگی دیگری در مصاحبه با سی‌ان‌بی‌سی گفت که مهم است که در حین تعیین اهداف برای زندگی‌مان، جایی هم برای تطابق دادن خودمان با پس‌رفت در نظر بگیریم؛ به‌ویژه با توجه به نامعلوم بودن وضعیت به دلیل همه‌گیری کرونا که همگی با آن درگیریم.

او گفت که برخی اهداف ممکن است به‌دلیل چالش‌های گوناگون در زندگی، مانند محدودیت‌های کرونا، کمتر قابل دستیابی باشند و این امری است که افراد باید در نظر بگیرند و نسبت به خود دلسوزی به خرج دهند.

او گفت که البته مسئله فراتر از همه‌گیری کوویدـ۱۹ است و گاهی در زندگی، سرعت پیشرفت افراد پایین می‌آید؛ که این خود بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی است.

هتر تاکید کرد که ممکن است افرادی در دستیابی به اهدافشان عجله کنند، مانند آنچه اغلب درباره رفتن به باشگاه و رژیم گرفتن می‌بینیم، اما این رویه در درازمدت جواب نمی‌دهد و بهتر است که افراد به‌آهستگی پیشرفت کردن را مدنظر قرار دهند.

اولیور جونز، مربی زندگی دیگر هم به سی‌ان‌بی‌سی گفت که تصمیمی که فرد ناچار به گرفتن آن شده باشد، اغلب عملی نمی‌شود؛ این چیزی است که معمولا درباره تصمیمات سال نو صدق می‌کند.

او تاکید کرد که گرچه سنتی برای تعیین هدف و گرفتن تصمیمات برای سال نو وجود دارد، برای برخی آزاردهنده است که ناچار به گشتن به‌دنبال اهدافی باشند. البته جونز اشاره کرد که چشم‌انداز سال جدید، به‌عنوان برگی نو در زندگی افراد، می‌تواند به انگیزه‌مند ماندن آنان کمک کند.