سال ۲۰۲۱ سالی پر تنش برای اسرائیل بود. این سال در حالی آغاز شد که دولت ائتلافی به رهبری بنیامین نتانیاهو به شدت دچار اختلافات داخلی بود و مخالفان نخست‌وزیر وقت نیز هر هفته با تجمع در برابر اقامتگاه نتانیاهو خواهان کنار گذاشته شدن او از پست نخست‌وزیری بودند.
تنها یک هفته مانده به آغاز این سال، به دلیل تصویب نشدن لایحه بودجه، طرح انحلال دولت و کنست تصویب شده و ۲۳ ماه مارس به عنوان تاریخ چهارمین انتخابات اسرائیل در طول دو سال در نظر گرفته شده بود.
در پی اعلام نتایج انتخابات، بار دیگر احزاب سیاسی خود را در یک بن بست دیدند. اما نهایتا این بن‌بست با شکل گیری ائتلافی ناهمگن از احزاب راست و چپ به همراه حزب اسلامگرای رعم به پایان رسید و در روز سیزدهم ماه ژوئن (۲۳ خرداد ماه) دولت جدید تشکیل شد. بر اساس توافق دو حزب یمینا و یش عاتید، رهبر یمینا، نفتالی بنت نخست وزیر اسرائیل شد و قرار شد که یائیر لاپید، رهبر حزب یش عاتید، پس از دو سال جای او را بگیرد.
دولت جدید اسرائیل به حاکمیت دوازده ساله لیکود و بنیامین نتانیاهو در اسرائیل پایان داد؛ اقدامی که برخی از تحلیلگران آن را همچون «انقلابی» در سیاست اسرائیل دانستند.
اما در همان زمانی که مذاکرات برای تشکیل دولت جدید در اسرائیل ادامه داشت، جنگ دیگری بین اسرائیل و شبه‌نظامیان فلسطینی در نوار غزه رخ داد.
درگیری نظامی بین اسرائیل با حماس و جهاد اسلامی در پانزده سال گذشته امری غیرمعمول نبوده و تقریبا هر دو سال یک بار، منطقه شاهد چنین درگیری خونینی بوده است. اما آنچه نبرد امسال را با جنگ‌های پیشین متفاوت می‌کرد، سرریز کردن تنش‌ها به درون خاک اسرائیل بود.
همزمان با جنگ در مرزهای نوار غزه، شهرهای اسرائیل، به ویژه شهرهایی که در آنها یهودیان و عرب‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند نیز شاهد درگیری میان اقوام مختلف بودند. در این درگیری‌ها که در شهرهایی همچون لود و یافا در مرکز اسرائیل و عکا در شمال کشور بیشترین شدت را داشتند، دو یهودی و یک شهروند فلسطینی‌تبار کشته شدند.
در جریان خود جنگ نیز ۱۳ تن بر در اسرائیل و ۲۵۶ نفر در نوار غزه کشته شدند. از میان کشته‌شدگان اسرائیلی، ۱۲ تن غیر نظامی بودند که در میان آنها چند شهروند خارجی نیز دیده می‌شدند. در نوار غزه نیز، به گفته ارتش اسرائیل، ۵۰ نفر از قربانیان غیرنظامی بودند؛ هرچند که حماس شمار غیرنظامیان کشته شده در این باریکه را حدود ۲۰۰ نفر اعلام کرده است.
علاوه بر این درگیری‌ها، در ماه‌های پایانی سال، تهدیدهای مقامات اسرائیلی علیه جمهوری اسلامی ایران نیز بالا گرفت. تنها در دو ماه آخر سال، چند مقام اسرائیلی، از جمله فرماندهان ارشد نظامی و وزیر دفاع، از آماده شدن ارتش برای حمله نظامی به تاسیسات اتمی ایران سخن گفتند. بر اساس گزارش‌ها، وزیر دفاع اسرائیل، بنی گنتس، در دیداری که در هفته‌های پایانی سال با مقامات آمریکایی در واشینگتن داشت، حتی جدول زمانی چنین حمله‌ای را نیز به مقامات آمریکایی ارائه کرد.
این تهدیدها در حالی انجام می‌شود که از سویی مذاکرات اتمی قدرت‌های جهانی با ایران در شهر وین همچنان بی‌نتیجه مانده و از سوی دیگر، مقامات اسرائیلی می‌گویند حتی اگر توافقی نیز در وین به دست بیاید، این کشور خود را به آن متعهد نمی‌داند.
همزمان با این تهدیدها، حملات منتسب به اسرائیل به جمهوری اسلامی و نیروهای نزدیک به آن نیز در این یک سال همچنان ادامه داشت. از سویی خرابکاری‌ها در تاسیسات اتمی ایران و از سوی دیگر، حملات به شبه‌نظامیان شیعه نزدیک به ایران در خاک سوریه در سال ۲۰۲۱ تشدید شدند. تنش‌ها در دو جبهه سایبری و دریایی نیز میان اسرائیل و ایران در این سال روندی رو به رشد را تجربه کردند.
سال جدید در حالی آغاز می‌شود که سایه جنگی فراگیر بین اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران بر خاورمیانه سایه افکنده است. جنگی که اگر دربگیرد، موجب خواهد شد که مردم منطقه بگویند: دریغ از پارسال.
